Dziś Opactwo Cystersów w Mogile jest tematem szeroko dyskutowanym i analizowanym w różnych obszarach społeczeństwa. Jego wpływ dotarł do różnych obszarów, od zdrowia po technologię, politykę i ekonomię. Opactwo Cystersów w Mogile wywołał serię debat i kontrowersji, które podkreśliły znaczenie jego badania i zrozumienia. Przez lata Opactwo Cystersów w Mogile ewoluował i dostosowywał się do zmian i wyzwań, przed którymi stanął, stając się tematem zainteresowania zarówno ekspertów, jak i hobbystów. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty i konsekwencje Opactwo Cystersów w Mogile, aby zapewnić pełną i zaktualizowaną wizję tego tematu, który jest dziś tak istotny.
nr rej. A-20 (A-1277/M) z 7 marca 1930 | |
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Wacława oraz klasztor oo. Cystersów | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość |
Kraków-Mogiła |
Kościół | |
Rodzaj klasztoru | |
Właściciel | |
Typ zakonu |
męski |
Obiekty sakralne | |
kościół |
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Wacława |
kościół | |
Kaplica | |
Materiał budowlany |
cegła i kamień |
Data budowy | |
Położenie na mapie Krakowa | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
50°03′52″N 20°03′10″E/50,064528 20,052750 | |
Strona internetowa |
Opactwo Cystersów – klasztor oraz kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Wacława znajdujące się we wschodniej części Krakowa w dzielnicy XVIII przy ulicy Klasztornej 11, w Mogile. Od 14 września 2023 pomnik historii.
Pierwotnym miejscem lokacji klasztoru miały się stać Kacice położone niedaleko Słomnik. Kilka lat później fundator zrezygnował z tego miejsca i wymienił się z jednym z członków swojej rodziny na znajdujące się w Mogile pod Krakowem tzw. „pole św. Wacława”. Cystersi przybyli do Mogiły w 1222 roku z klasztoru w Lubiążu na Dolnym Śląsku. Zostali tam sprowadzeni przez biskupa krakowskiego Iwona Odrowąża. Zwieńczeniem pracy zakonników było powstanie kościoła pod wezwaniem Matki Bożej Wniebowziętej i św. Wacława męczennika (być może wezwanie to nawiązuje od wcześniejszej nazwy tego miejsca „pole św. Wacława”) oraz klasztoru, który przetrwał do czasów dzisiejszych. Historia nie szczędziła klasztorowi dziejowych doświadczeń. Został spustoszony w XIII w. przez napady Tatarów, oraz przez najazd Szwedów w XVII w. Miejsce to związane jest z dziejami Polski.
Mocą zawartego ze Stolicą Apostolską konkordatu wschowskiego w 1737 roku królowie Polski mieli prawo mianować tutaj opatów komendatoryjnych.
Gościli tu władcy tacy jak książę Bolesław V Wstydliwy i jego żona św. Kinga, królowie Kazimierz III Wielki (z jego pomocą rozbudowano krużganki klasztorne), Władysław II Jagiełło z królową św. Jadwigą. Bywali tu także Zygmunt I Stary oraz królowa Bona z synem Zygmuntem II Augustem, Stefan Batory, Maksymilian III Habsburg, Zygmunt III Waza, Michał Korybut Wiśniowiecki, car Aleksander I Romanow i jego brat wielki książę Konstanty.
Zaś z ludzi kultury, sztuki i nauki: Jakub z Paradyża, Andrzej Gałka, Stanisław Samostrzelnik, Tomasz Dolabella, Wojciech Bogusławski, Cyprian Kamil Norwid, Jan Matejko, Józef Szujski, Władysław Łuszczkiewicz, Witold Pruszkowski, Adam Chmielowski, Stanisław Wyspiański.
Od powstania klasztoru po dziś dzień jego gospodarzami są Cystersi.
W kościele opackim (od 1970 mającym status bazyliki mniejszej) znajduje się kaplica Krzyża Świętego. Kościołem parafialnym został dopiero w 1851 roku, wcześniej służył tylko zakonnikom a wierni mieli do niego wstęp tylko kilka razy w roku.
Opatami mogilskimi byli m.in.: Piotr z Lubiąża, Jan Stechir, Piotr Hirszberg, Erazm Ciołek, Wawrzyniec Goślicki, Marcin Białobrzeski, Paweł Piasecki, Paweł Wołucki, Jan Kazimierz Denhoff, Stanisław Szembek, Krzysztof Antoni Szembek, Michał Szembek, Jan Aleksander Lipski, Michał Ignacy Kunicki, Michał Wodzicki, Jan Kanty Wodzicki, Jan Chrzciciel Schindler.