W tym artykule poruszony zostanie temat Paweł Wołucki z różnych perspektyw, w celu przedstawienia globalnej i pełnej wizji tego istotnego problemu. Zostaną przeanalizowane różne aspekty związane z Paweł Wołucki, zagłębiając się w jego implikacje na poziomie społecznym, gospodarczym, politycznym i kulturowym. Ponadto omówione zostaną najnowsze badania i osiągnięcia w tej dziedzinie, a także opinie ekspertów i specjalistów w tej dziedzinie. Paweł Wołucki to temat cieszący się dużym zainteresowaniem i aktualności, który zasługuje na szczegółowe i rygorystyczne badania, dlatego w tym artykule starano się przedstawić kompleksową wizję pozwalającą zrozumieć jego znaczenie i zakres.
| ||
Data urodzenia |
1560 | |
---|---|---|
Data śmierci |
15 listopada 1622 | |
Miejsce pochówku | ||
Biskup diecezjalny włocławski | ||
Okres sprawowania |
1616–1622 | |
Biskup diecezjalny łucki | ||
Okres sprawowania |
1607–1616 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Nominacja biskupia |
5 grudnia 1594 | |
Sakra biskupia |
brak danych |
Konsekrator |
nieznany | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Paweł Wołucki herbu Rawicz (ur. 1560, zm. 15 listopada 1622) – polski duchowny katolicki, dyplomata, biskup kamieniecki, włocławski i łucki.
Po studiach w Rzymie pracował w kancelarii króla Zygmunta III Wazy i był jego posłem do papieża Pawła V.
Prekonizowany został na ordynariusza kamienieckiego (5 grudnia 1594 roku), a osiem lat później osadził w Latyczowie dominikanów. Po przeniesieniu (30 lipca 1607 roku) na biskupstwo łuckie, nowo powstałe seminarium powierzył jezuitom (1610 rok). Odbudował spaloną katedrę i zapoczątkował budowę kościoła pod wezwaniem świętych Piotra i Pawła.
Jako senator wziął udział w sejmach: 1601, 1603, 1605, 1607, 1609, 1616, 1619, 1620 i 1621 roku.
W 1613 roku wyznaczony został senatorem rezydentem.
18 maja 1616 roku został przeniesiony na biskupstwo włocławskie.
Swą posługę sprawował jako kanonik łucki i krakowski, był także mogilskim opatem komendatoryjnym.
Był założycielem fundacji Książąt Mazowieckich (1613 rok) z której środków powstawała świątynia pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia NMP w Rawie Mazowieckiej,
w 1617 roku sprowadził do Bydgoszczy jezuitów, a w 1619 odnowił seminarium we Włocławku, wybudował też w 1622 roku drewniany kościół w Smardzewicach.
Mecenas zakonu jezuitów pochowany został w katedrze włocławskiej.