Paenula
W dzisiejszym świecie coraz więcej uwagi skupia się na Paenula. Niezależnie od tego, czy mówimy o politykach, celebrytach, trendach w modzie czy postępie technologicznym, Paenula poruszył wyobraźnię milionów ludzi na całym świecie. W tym artykule dokładnie zbadamy zjawisko Paenula, badając jego wpływ na różne aspekty współczesnego społeczeństwa. Od jego pochodzenia i ewolucji po wpływ na kulturę popularną – szczegółowo przeanalizujemy, w jaki sposób Paenula zajął istotne miejsce w aktualnej panoramie. Ponadto zbadamy także możliwe przyszłe implikacje tego zjawiska i sposób, w jaki może ono nadal kształtować nasze życie w nadchodzących latach.
.jpg)
Paenula (z gr. φαίνολη phaínolē – płaszcz) – rzymskie wierzchnie okrycie bez rękawów, rodzaj peleryny z grubej tkaniny, odzież niższych warstw społecznych.
Był to wełniany lub skórzany (paenula scortea), obszerny płaszcz, często z kapturem, spinany na ramieniu lub pod brodą, w kształcie półkloszowej peleryny sięgającej do połowy łydek. Noszony zwłaszcza przez mieszkańców wsi i podczas niepogody, używany był jako strój podróżny, przez żołnierzy i niewolników, rozpowszechniony także wśród pierwszych chrześcijan. Najpewniej był pierwowzorem ornatu.
U Rzymian paenula należała do okrycia wierzchniego (amictus), przykrywającego odzież spodnią (indumenta). Miała kształt półkola, którego środek po nałożeniu leżał na karku, a obydwie połowy swobodnie zwisały równoległe z przodu, często zszyte; wówczas była narzucana jak ponczo, mając wycięcie na szyję, do którego doszywano kaptur (cucullus).
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b Słownik wyrazów obcych PWN. Warszawa: PWN, 1991, s. 626
- ↑ a b c W. Kopaliński: Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem. Warszawa: Muza, 2001, s. 368
- ↑ a b c Mała encyklopedia kultury antycznej A–Z (red. Z. Piszczek). Warszawa: PWN, 1973, s. 557
- ↑ E. Szyller: Historia ubiorów. Warszawa: PWSZ, 1967, s. 49-50