Wojskowa Szkoła Lotnicza
W tym artykule zajmiemy się tematem Wojskowa Szkoła Lotnicza, który jest dziś niezwykle ważny i interesujący. Wojskowa Szkoła Lotnicza to temat, który przykuł uwagę ekspertów i entuzjastów z różnych dziedzin, ponieważ jego wpływ rozciąga się na wiele aspektów codziennego życia. W tym artykule przyjrzymy się różnym aspektom Wojskowa Szkoła Lotnicza, jego znaczeniu w dzisiejszym społeczeństwie oraz temu, jak wpływa na nasz sposób życia, pracy i relacji. Przeanalizujemy jego implikacje na całym świecie, a także jego ewolucję w czasie, aby lepiej zrozumieć jego zakres i znaczenie w dzisiejszym świecie.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1918 |
| Rozformowanie |
1919 |
| Tradycje | |
| Kontynuacja |
II Szkoła Pilotów w Warszawie |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
kpt. pil. Jan Malczewski |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
Wojskowa Szkoła Lotnicza (później II Szkoła Pilotów w Warszawie) – szkoła utworzona w Warszawie w pierwszej połowie listopada 1918 roku, po zajęciu przez Polaków lotniska mokotowskiego. Powstał wtedy zalążek przyszłej szkoły, której oficjalne otwarcie nastąpiło 20 grudnia.
Opis
Pierwszym komendantem szkoły został mianowany kapitan pilot Jan Malczewski, a instruktorami zostali byli piloci armii austriackiej lub armii niemieckiej: Mieczysław Garsztka, Jakubowski, Władysław Ryszkiewicz, Garbiński.
Bardzo słaby stan sprzętu według meldunku kpt. Malczewskiego z dnia 22 stycznia 1919 roku:
- 9 samolotów, z tego szkolnych jedynie
4 (Brandenburg ze 100-konnym silnikiem Mercedesa),
pozatem szkoła posiada 1 Albatrosa C III (Benz 160 MK.),
2 Albatros D III (Mercedes 160 KM)
i 2 Rumplery C I (argus 180 KM).
spowodował podzielenie zadań szkoły na dwa główne cele. Pierwszym najważniejszym było przeszkolenie pilotów lotnictwa rosyjskiego, pilotażu na samolotach pochodzenia niemieckiego. Drugi cel - wyszkolenie nowego personelu latającego został odłożony na później. Przeprowadzono 2 i pół miesięczne szkolenie teoretyczne. W pełni udało się tylko wyszkolić jednego nowego pilota podporucznika Świąteckiego. Pozostali uczniowie-piloci wobec skomplikowanej sytuacji wojennej wymagającej doraźnego wysyłania na front nowo tworzonych oddziałów zostali w roli obserwatorów przydzieleni do sformowanych w Warszawie 1, 4, 8 i 11 Eskadry Wywiadowczej.
W maju 1919 roku nastąpiła reorganizacja szkół lotniczych w Polsce. Szkoła w Krakowie została przemianowana na I Szkołę Pilotów, a Wojskową Szkołę Pilotów przemianowano na II Szkoła Pilotów w Warszawie. Po przeniesieniu kapitana Jana Malczewskiego na stanowisko Szefa Uzupełnień przy Inspektoracie Wojsk Lotniczych dowódcą szkoły został mianowany ppor. Garsztka, a po nim Jakubowski.
Na jesieni 1919 roku w związku z dużą koncentracją jednostek szkoleniowych w rejonie lotniska mokotowskiego oraz pożarem, który zniszczył większość sprzętu szkoły przeniesiono ją do Krakowa. Tutaj w połączeniu z I Szkołą Pilotów została przemianowana na "Niższą Szkołę Pilotów w Krakowie"
Szkoła działała przez osiem miesięcy. Wykonano 2584 loty ćwiczebne, 435 godzin lotów. Przeszkolono łącznie 43 pilotów z czego 3 zginęło w trakcie szkoleń (ppor. Władysław Ryszkiewicz, por. Oskierka, plut. Władysław Proszek).
Przypisy
- ↑ Rozkazem Sztabu Generalnego.
"Wojskowa Szkoła Lotnicza w Warszawie składa się ze: Szkoły wojskowych pilotów lotniczych. Szkoły wojskowych mechaników lotniczych. Kursów Oficerskich. Zadaniem szkoły jest wyszkolenie pilotów wojskowych, wojskowych mechaników lotnictwa i oficerów wojsk lotniczych".
Bibliografia
- Ku Czci Poległych Lotników Księga Pamiątkowa Praca zbiorowa pod red. mjr. dypl. pil. Marjana Romeyki, Warszawa 1933.
- Kazimierz Bar Zespoły akt szkół lotniczych, obrony przeciwlotniczej i przeciwgazowej, broni pancernych, saperów i łączności z lat 1918-1939 Biuletyn CAW nr 4, Warszawa 1972.