Zdołbunów

W dzisiejszym świecie Zdołbunów stał się istotnym tematem i interesującym szerokie grono ludzi. Niezależnie od tego, czy mówimy o Zdołbunów w kontekście zdrowia, edukacji, technologii, polityki czy jakiejkolwiek innej dziedziny, jego wpływ i znaczenie są niezaprzeczalne. W tym artykule szczegółowo i dogłębnie zbadamy wszystko, co jest związane z Zdołbunów, od jego historii i ewolucji po obecne i przyszłe implikacje. Poprzez wyczerpującą analizę staramy się rzucić światło na ten temat i zapewnić jasny i obiektywny pogląd, który pozwoli czytelnikowi zrozumieć i docenić znaczenie Zdołbunów. Bez względu na Twoją perspektywę i poziom wiedzy na ten temat, ten artykuł zapewni Ci pełniejsze i wzbogacające zrozumienie Zdołbunów.

Zdołbunów
Здолбунів
Ilustracja
Herb Flaga
Herb flaga Zdołbunowa
Państwo

 Ukraina

Obwód

 rówieński

Prawa miejskie

1903

Powierzchnia

12,49 km²

Populacja (2018)
• liczba ludności


24 688

Nr kierunkowy

+380-36522

Kod pocztowy

35700–35706

Położenie na mapie obwodu rówieńskiego
Mapa konturowa obwodu rówieńskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Zdołbunów”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Zdołbunów”
Ziemia50°30′34″N 26°15′35″E/50,509444 26,259722
Strona internetowa

Zdołbunów (ukr. Здолбунів, Zdołbuniw, ros. Здолбунов, Zdołbunow) – miasto na zachodniej Ukrainie, w obwodzie rówieńskim, siedziba rejonu zdołbunowskiego.

Od 1 stycznia 1925 do II wojny światowej siedziba powiatu zdołbunowskiego.

Historia

Przedwojenny herb

Pierwsza wzmianka historyczna pojawia się w 1497 roku. W 1569 roku włączone do Korony. Leżało w województwie wołyńskim prowincji małopolskiej. Po rozbiorze w 1793 – w zaborze rosyjskim. W pierwszej połowie XIX wieku wioska należała do rodziny Dubieńskich, później książąt Lubomirskich. W latach 1919–1939 ponownie należał do Polski.

Od 12 października 1931 do 1939 burmistrzem miasta był Stanisław Żurakowski. W 1937 roku w mieście stacjonowało dowództwo Pułku KOP „Zdołbunów”.

Między wrześniem 1939 a czerwcem 1941 pod okupacją sowiecką, następnie pod okupacją niemiecką. W tym czasie pod względem liczby ludności miasto było zdominowane przez Ukraińców i Polaków; Żydzi byli w mniejszości (około 1,5 tys. osób). Okupacja niemiecka przyniosła zagładę ludności żydowskiej. Pierwsza akcja eksterminacyjna odbyła się 7 sierpnia 1941, zginęło w niej według różnych źródeł 380–450 Żydów. Według Władysława i Ewy Siemaszków zbrodnia odbyła się dzień później i pochłonęła ponad 200 ofiar, w tym 22–30 Polaków i kilkunastu Rosjan. Według nich ofiary zostały wybrane przez Ukraińców, a egzekucji dokonało SS. W czerwcu 1942 roku Niemcy utworzyli w Zdołbunowie getto, do którego dosiedlono także Żydów z okolicznych wsi. Getto zostało zlikwidowane 13 października 1942; Żydów w liczbie około 1,7 tys. doprowadzono pod wieś Staromylsk i tam rozstrzelano. Zbrodni dokonywało Sicherheitsdienst z Równego przy udziale niemieckiej żandarmerii i ukraińskiej policji.

Podczas rzezi wołyńskiej do Zdołbunowa ściągali polscy uchodźcy z eksterminowanych wiosek liczący na ochronę załogi niemieckiej. UPA nie dokonała ataku na miasto.

Miasto zostało ponownie zajęte przez Armię Czerwoną 3 lutego 1944. W latach 1945–1991 w Ukraińskiej SRR, po roku 1991 należy do Ukrainy.

Sport

Przed wybuchem II wojny światowej w mieście istniał klub sportowy KPW Zdołbunów.

Galeria

Ludzie urodzeni w Zdołbunowie

Przypisy

  1. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.61.
  2. Ks. Witold Józef Kowalów. Ostrogska Lista Katyńska. Mieszkańcy Ostroga i okolicy, którzy zginęli z rąk NKWD w Katyniu, Charkowie, Miednoje i innych miejscach kaźni. „Wołanie z Wołynia”, s. 40, nr 2 (93), marzec – kwiecień 2010. Kościół rzymskokatolicki na Ukrainie / Diecezja łucka. 
  3. a b c Władysław Siemaszko, Ewa Siemaszko, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945, t. 1, Warszawa: „von borowiecky”, 2000, s. 996, ISBN 83-87689-34-3, OCLC 749680885.
  4. Gmina żydowska w Zdołbunowie na stronie ŻIH. . . (pol.).
  5. a b Холокост на территории СССР: Энциклопедия, Moskwa 2009, ISBN 978-5-8243-1296-6, s. 330.

Linki zewnętrzne