W tym artykule Alain Delon zostanie omówiony z różnych perspektyw, aby zagłębić się w jego znaczenie i znaczenie dzisiaj. W trakcie czytania zostaną przeanalizowane kluczowe aspekty związane z Alain Delon, od jego pochodzenia i ewolucji po wpływ na obecne społeczeństwo. Zostaną zbadane różne punkty widzenia i opinie ekspertów w tej dziedzinie, aby zaoferować wszechstronną i wzbogacającą wizję Alain Delon. Podobnie zostaną zaprezentowane konkretne przykłady i studia przypadków, które pozwolą czytelnikowi lepiej zrozumieć znaczenie i zastosowanie Alain Delon w życiu codziennym. Celem tego artykułu jest przedstawienie globalnej i kompletnej wizji Alain Delon, której celem jest przyczynienie się do wiedzy i zrozumienia tego szerokiego i istotnego tematu.
Alain Delon (1959) | |
Imię i nazwisko |
Alain Fabien Maurice Marcel Delon |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
8 listopada 1935 |
Zawód | |
Współmałżonek |
Nathalie Delon |
Lata aktywności |
1957–2012 |
Odznaczenia | |
Alain Fabien Maurice Marcel Delon (ur. 8 listopada 1935 w Sceaux) – francuski aktor filmowy, teatralny, telewizyjny, producent, scenarzysta i reżyser filmowy. Jedna z największych gwiazd kina europejskiego lat 60. i 70. XX wieku, twarz francuskiej Nowej Fali oraz symbol męskiego seksapilu.
W trakcie całej swojej kariery święcił sukcesy zarówno komercyjne, jak i artystyczne. Współpracował z takimi uznanymi twórcami kina autorskiego, jak Luchino Visconti, Michelangelo Antonioni, Louis Malle, Jean-Pierre Melville, René Clément, czy Jean-Luc Godard. Jako aktor wykreował specyficzny charakter samotnych i małomównych gangsterów lub policjantów. Do jego najsłynniejszych kreacji zalicza się te w filmach Rocco i jego bracia (1960), W pełnym słońcu (1960), Zaćmienie (1962), Lampart (1963), Samuraj (1967), Basen (1969), czy W kręgu zła (1970).
Urodził się w rodzinie rzymskokatolickiej Édith i Fabiena Delonów. Kiedy miał cztery lata, jego rodzice rozwiedli się. Został przy matce, która ponownie wyszła za mąż. Jego ojczym Paul Boulogne był rzeźnikiem. Jako dziecko był sześciokrotnie wyrzucany z różnych szkół. Uczęszczał do szkoły katolickiej, z której został wyrzucony w wieku piętnastu lat. W latach 1952–1956 służył w marynarce wojennej, w 1953 roku walczył podczas I wojny indochińskiej. Zamieszkał potem w Marsylii, gdzie poznał aktora Jeana-Claude’a Brialy i za jego namową w 1957 roku pojechał na festiwal filmowy do Cannes.
W Cannes przyjął pierwszą propozycję zagrania drugoplanowej roli zabójcy Jo w dramacie Yves’a Allégreta Kiedy kobieta jest w coś zamieszana (Quand la femme s’en mêle, 1957). Rok później na planie komedii Bądź piękna i milcz (Sois belle et tais-toi, 1958) w roli Loulou poznał Jeana-Paula Belmondo, z którym zagrał jeszcze w następnych czterech innych obrazach – Sławne miłości (Amours célèbres, 1961), Czy Paryż płonie? (Paris brûle-t-il?, 1966), Borsalino (1970) i Dziewczyna dla dwóch (Une chance sur deux, 1998).
W melodramacie Christine (1958) jego ekranową partnerką była Romy Schneider. Filmowy romans przekształcił się w autentyczne uczucie. Schneider zerwała z rodziną i wyjechała z Delonem do Paryża, gdzie publiczność przyjęła gorąco ich występ na scenie w spektaklu Szkoda, że jest dziwką w reżyserii Luchino Viscontiego. Widzowie z zainteresowaniem oglądali ponowne spotkanie pary kochanków w dramacie kryminalnym Basen (La Piscine, 1969), gdzie zagrał niespełnionego pisarza, który szuka spokoju i stabilizacji w pracy.
Do jednych z jego najlepszych ról należy kreacja biseksualnego mordercy Toma Ripleya, prowadzącego podstępną grę oszustw i kłamstw, nie cofając się nawet przed morderstwem, zabija syna milionera, przyjmuje jego tożsamość i rozpoczyna życie bogatego playboya w thrillerze W pełnym słońcu (Plein soleil, 1960) oraz występ w dwóch produkcjach Luchino Viscontiego: jako idealista Rocco Parondi, jeden z czterech synów rodziny sycylijskiej, który zostaje zawodowym bokserem w dramacie kryminalnym Rocco i jego bracia (Rocco e i suoi fratelli, 1960) oraz w roli cynicznego siostrzeńca księcia Saliny w dramacie historycznym Lampart (Il Gattopardo, 1963) z Burtem Lancasterem i Claudią Cardinale.
Karierę kontynuował przede wszystkim w filmach policyjnych i gangsterskich, m.in. Klan Sycylijczyków (Le Clan des Siciliens, 1969), ale także melodramatach np. Zaćmienie (L’Eclisse, 1962). W melodramacie wojennym Teheran 43 (Tegeran-43, 1981) pojawił się jako inspektor Foche. Za rolę zdesperowanego alkoholika w surrealistycznej komedii Nasza historia (Notre histoire, 1984) otrzymał nagrodę Césara.
Swoim wizerunkiem wypracował sobie własną markę produkującą meble, odzież, perfumy oraz papierosy. Był na okładkach magazynów takich jak „Elle”, „Paris Match”, „Bravo”, „L’Officiel Hommes”, „Film” i „Vanity Fair”.
Jako gwiazda gali Telekamery 1999 odebrał nagrodę specjalną, przyznawaną przez redakcję „Tele Tygodnia” dla najpopularniejszej gwiazdy zagranicznej.
Madonna zadedykowała mu piosenkę „Beautiful Killer” (2012) z albumu MDNA.
W 2019 roku otrzymał honorową Złotą Palmę za całokształt na 72. Festiwalu w Cannes.
13 sierpnia 1964 r. poślubił aktorkę Nathalie Canovas-Delon, z którą ma syna Anthony’ego (ur. 30 września 1964). 25 sierpnia 1968 doszło do rozwodu. W latach 1987–2002 był związany z Rosalie van Breemen, z którą ma syna Alaina-Fabiena (ur. 18 marca 1994) i córkę Anouchkę (ur. 1990). Związany był także z Romy Schneider (1959–1964) i Brigitte Bardot (1961).
Ze związku z piosenkarką Nico (1961–1962) ma nieuznanego przez siebie syna Christiana Aarona Boulogne (ur. 11 sierpnia 1962, zm. maj 2023).
Romansował z austriacką aktorką Marisą Mell (1962), Laną Wood (1965), Mireille Darc (1969–1984) i Anne Parillaud (1981–1983).
Rok | Tytuł | Rola | Reżyser | Obsada |
---|---|---|---|---|
1957 | Kiedy kobieta jest w coś zamieszana (Quand la femme s’en mêle) | Jo | Yves Allégret | Edwige Feuillère, Jean Servais, Bernard Blier, Pascale Roberts, Jean Debucourt, Yves Deniaud, Jean Lefebvre, Bruno Cremer |
1958 | Bądź piękna i milcz (Sois belle et tais-toi) | Loulou | Marc Allégret | Mylène Demongeot, Henri Vidal, Beatrice Altariba, Darry Cowl, Roger Hanin, Rene Lefvere, Jean-Paul Belmondo, Robert Dalban |
Christine | Franz Lobheiner | Pierre Gaspard-Huit | Romy Schneider, Jean-Claude Brialy | |
1959 | Słaba płeć (Faibles femmes) | Julien Fenal | Michel Boisrond | Mylène Demongeot, Pascale Petit, Jacqueline Sassard, Simone Renant, Monique Melinand |
Droga młodości (Le chemin des écoliers) | Antoine Michaud | Michel Boisrond | Bourvil, Lino Ventura | |
1960 | Rocco i jego bracia (Rocco e i suoi fratelli) | Rocco Parondi | Luchino Visconti | Annie Girardot, Renato Salvatori, Claudia Cardinale |
W pełnym słońcu (Plein soleil) | Tom Ripley | René Clément | Maurice Ronet, Marie Laforêt | |
1961 | Co za radość żyć (Che gioia vivere) | Ulysse Cecconato | René Clément | Barbara Kwiatkowska-Lass, Gino Cervi, Rina Morelli, Paolo Stoppa, Ugo Tognazzi, Didi Perego, Gastone Moschin |
Sławne miłości (Les Amours célèbres) | Książę Albert | Michel Boisrond | Brigitte Bardot, Pierre Brasseur, Suzanne Flon, Jean-Claude Brialy, Michel Etcheverry, Jacques Dumesnil, Pierre Massimi, Hubert Noel | |
1962 | L’Amour à la mer | Gwiazdor filmowy | Guy Gilles | Romy Schneider, Jean-Claude Brialy, Sophie Daumier, Jean-Pierre Léaud, Lili Bontemps, Bernard Verley |
Zaćmienie (L’Eclisse) | Piero | Michelangelo Antonioni | Monica Vitti, Francisco Rabal, Louis Seigner | |
Karambole (Carambolages) | Pan Lambert | Marcel Bluwal | Jean-Claude Brialy, Louis de Funès, Michel Serrault, Sophie Daumier | |
Diabelskie sztuczki (Le Diable et les Dix Commandements) | Pierre Messager | Julien Duvivier | Danielle Darieux, Madeline Robinson, Georges Wilson, Hubert Noël | |
1963 | Koty (Les Félins) | Marc | René Clément | Jane Fonda |
Skok na kasyno (Mélodie en sous-sol) | Francis Verlot | Henri Verneuil | Jean Gabin | |
Lampart (Il Gattopardo, 1963) | Tancredi | Luchino Visconti | Burt Lancaster, Claudia Cardinale | |
Czarny tulipan (La Tulipe noire) | Guillaume/Julian de Saint Preux | Christian-Jaque | Dawn Addams, Virna Lisi, Francis Blanche, Robert Manuel, Akim Tamiroff, Georges Rigaud, Adolfo Marschillach | |
1964 | Zemsta OAS | Thomas Vlassenroot | Alain Cavalier | Lea Massari |
1965 | Żółty Rolls-Royce (The Yellow Rolls-Royce) | Stefano | Anthony Asquith | Ingrid Bergman, Rex Harrison, Shirley MacLaine, George C. Scott, Omar Sharif, Jeanne Moreau |
Był sobie złodziej (Once a Thief) | Eddie Pedak | Ralph Nelson | Ann-Margret, Van Heflin, Jack Palance, John Davis Chandler, Jeff Corey | |
Czy Paryż płonie? (Paris brûle-t-il?) | Jacques Chaban-Delmas | René Clément wg Gore Vidal i Francisa Forda Coppoli | Jean-Paul Belmondo, Cherley Boyer, Leslie Caron, Jean-Pierre Cassesm, Bruno Cremer, Kirk Douglas, Pierre Dux, Glenn Ford, Daniel Gélinm, Yves Montand, Sacha Pitoeff, Michel Piccoli, Claude Rich, Jean_Louis Trintignant, Orson Welles | |
1966 | Teksas po drugiej stronie rzeki (Texas Across the River) | Don Baldazar | Michael Gordon | Dean Martin |
Wojna w Algierze (Lost Command) | Kapitan Philippe Esclavier | Mark Robson | Anthony Quinn, George Segal, Michèle Morgan, Claudia Cardinale | |
1967 | Łowcy przygód (Les Aventuriers) | Manú | Robert Enrico | Lino Ventura, Joanna Shimkus |
Diabolicznie twój (Diaboliquement vôtre) | Pierre | Julien Duvivier | Senta Berger | |
Samuraj (Le Samouraï) | Jef Costello | Jean-Pierre Melville | Nathalie Delon | |
1968 | Trzy kroki w szaleństwo (Histoires extraordinaires) | William Wilson | Louis Malle (segment William Wilson) | Brigitte Bardot, Renzo Palmer, Umberto d’Orsi, Katia Cristina |
Żegnaj przyjacielu (Adieu l’ami) | Dino Barran | Jean Herman | Charles Bronson, Brigitte Fossey | |
Dziewczyna na motocyklu (La Motocyclette) | Daniel | Jack Cardiff | Marianne Faithfull | |
1969 | Jeff | Laurent | Jean Herman | Mireille Darc |
Klan Sycylijczyków (Le Clan des Siciliens) | Roger Sartet | Henri Verneuil | Lino Ventura, Jean Gabin | |
Basen (La Piscine) | Jean-Paul | Jacques Deray | Romy Schneider, Jane Birkin | |
1970 | Madly | Julien Dandieu | Roger Kahane | Mireille Darc |
Doucement les basses | Simon | Jacques Deray | Nathalie Delon | |
Borsalino | Roch Siffredi | Jacques Deray | Jean-Paul Belmondo | |
W kręgu zła (Le Cercle rouge) | Corey | Jean-Pierre Melville | Bourvil, Gian Maria Volonté, Yves Montand | |
1971 | Zabójstwo Trockiego (The Assassination of Trotsky) | Frank Jackson | Joseph Losey | Richard Burton |
Fantasia chez les ploucs | Pasażer – cameo | Gérard Pirès | Mrelle Darc, Lino Ventura, Jean Yanne | |
Samuraj i kowboje (Soleil Rouge) | Gauche | Terence Young | Charles Bronson, Toshiro Mifune, Ursula Andress | |
Wdowa Couderc (La Veuve Couderc) | Jean Lavigne | Pierre Granier-Deferre | Simone Signoret | |
Glina (Un flic) | Edouard Coleman | Jean-Pierre Melville | Catherine Deneuve | |
1972 | Pierwsza spokojna noc (La prima notte di quiete) | Daniele Dominici | Valerio Zurlini | Giancarlo Giannini, Lea Massari, Alida Valli |
1973 | Terapia szokowa (Traitement de choc) | Dr Devilers | Alain Jessua | Annie Girardot |
Tony Arzenta | Tony Arzenta | Duccio Tessari | Richard Conte, Carla Gravina, Umberto Orsini, Marc Porel, Roger Hanin, Guido Alberti Ettore Manni | |
Skorpion (Scorpio) | Jean Laurier | Michael Winner | Burt Lancaster, Gayle Hunnicutt | |
Spalone stodoły (Les Granges brûlées) | Sędzia Larcher | Jean Chapot | Simone Signoret, Miou-Miou | |
La Race des seigneurs | Julien Dandieu | Pierre Granier-Deferre | Jeanne Moreau | |
Dwaj ludzie z miasta (Deux hommes dans la ville) | Gino Strabliggi | José Giovanni | Jean Gabin, Mimsy Farmer, Gérard Depardieu | |
1974 | Borsalino i spółka (Borsalino & Co.) | Roch Siffredi | Jacques Deray | Riccardi Cucciolla, Catherine Rouvel Daniel Ivernel, André Falcon, Lionel Vitrant |
Lodowate serce (Les Seins de glace) | Marc Rilson | Georges Lautner | Claude Brasseur, Mireille Darc | |
1975 | Zorro | Zorro / Diego | Duccio Tessari | Stanley Baker, Ottavia Piccolo |
Cygan (Le Gitan) | Hugo Sennart (także producent) | José Giovanni | Annie Girardot, Paul Meurisse, Marcel Bozzuffi, Renato Salvatori, Maurice Barrier, Bernard Giraudeau, Maurice Biraud | |
Policyjna opowieść (Flic Story) | Roger Borniche | Jacques Deray | Jean-Louis Trintignant, Claudine Auger | |
1976 | Bumerang (Comme un boomerang) | Jacques Batkin (także scenariusz) | José Giovanni | Carla Gravina, Charles Vanel, Louis Julien, Dora Doll, Laurent Malet, Pierre Malet, Moniqur Chaumette, Suzanne Flon, Pierre Maguelon |
Armaguedon (Quel giorno il mondo tremerà) | Doktor Michel Ambroise | Alain Jessua | Jen Yanne, Renato Salvatori, Michel Duchaussoy, Michel Creton | |
Pan Klein (Monsieur Klein) | Robert Klein (César dla najlepszego filmu) | Joseph Losey | Jeanne Moreau | |
1977 | Człowiek pod presją (L’Homme pressé) | Pierre Niox | Édouard Molinaro | Mireille Darc |
Śmierć człowieka skorumpowanego (Mort d’un pourri) | Xavier Maréchal | Georges Lautner | Ornella Muti, Stéphane Audran, Mireille Darc | |
Gang (Le Gang) | Robert (także producent) | Jacques Deray | Mauricce Barrier, Roland Bertin, Laura Betti, Taymond Bussière, Nicole Calfan, Catherine Lachens, André Falcon, Dominique Davray | |
1978 | Uwaga, dzieci patrzą (Attention, les enfants regardent) | Mężczyzna | Serge Leroy | Rchard Constsntin, Tiphaine Lepoux, Sophie Renoir, Thierry Tuchet. Henri Vilbert, Françoise Brion |
1979 | Port lotniczy ’79 (The Concorde ... Airport ’79) | Paul Metrand | David Lowell Rich | Robert Wagner, Susan Blakely, Sylvia Kristel |
Lekarz (Le Toubib) | Jean-Marie Desprès | Jean Freustié | Véronique Jeannot, Michel Auclair, Bernard Ciraudeau, Catherine Lachens, Bernard Lecoq, Francine Bergé | |
1980 | Trzech ludzi do zabicia (Trois hommes à abattre) | Michel Gerfaut (także scenariusz) | Jacques Deray | |
1981 | Teheran 43 (Tegeran-43) | Foche | Aleksandr Ałow i Władimir Naumow | |
Za skórę gliny (Pour la peau d’un flic) | Choucas | Alain Delon (także scenariusz) | ||
1982 | Szok (Le choc) | Martin Terrier | Robin Davis | Catherine Deneuve |
1983 | Uderzenie (Le Battant) | Jacques Darnay | Alain Delon | Anne Parillaud |
1984 | Nasza historia (Notre histoire) | Robert Avranches | Bertrand Blier | Nathalie Baye |
Miłość Swanna (Un amour de Swann) | Baron de Charlus | Volker Schlöndorff | Jeremy Irons, Ornella Muti | |
1985 | Słowo gliny (Parole de flic) | Daniel Pratt | José Pinheiro | |
1986 | Pasażer (Le Passage) | Jean Diaz | René Manzor | |
1988 | Nie budzi się gliniarza, który śpi (Ne réveillez pas un flic qui dort) | Komisarz Eugène Grindel | José Pinheiro | |
1990 | Dancing Machine | Alan Wolf | Gilles Béhat | Claude Brasseur, Patrick Dupond |
Nowa fala (Nouvelle Vague) | Lennox | Jean-Luc Godard | ||
1992 | Powrót Casanovy (Le Retour de Casanova) | Casanova | Édouard Niermans | |
Kryminał (Un crime) | Charles Durand | Jacques Deray | ||
1994 | L’Ours en peluche | Jean Rivière | Jacques Deray | Francesca Dellera |
1995 | Sto i jedna noc (Les cent et une nuits de Simon Cinéma) | w roli samego siebie – cameo | Agnès Varda | |
1997 | Dzień i noc (Le Jour et la Nuit) | Alexandre | Bernard-Henri Lévy | Arielle Dombasle, Lauren Bacall |
Dziewczyna dla dwóch (Une chance sur deux) | Julien Vignal | Patrice Leconte | Jean-Paul Belmondo, Vanessa Paradis | |
1999 | Aktorzy (Les Acteurs) | w roli samego siebie | Bertrand Blier | Gérard Depardieu, Michel Piccoli, Jean-Paul Belmondo |
2003 | Frank Riva (serial MHZ Worldwide Television) | Frank Riva | ||
2008 | Asterix na olimpiadzie (Astérix aux Jeux Olympiques) | Juliusz Cezar | Frédéric Forestier, Thomas Langmann | Gérard Depardieu, Clovis Cornillac, Benoît Poelvoorde |
2012 | Szczęśliwego Nowego Roku, matki! (С новым годом, мамы!) | w roli samego siebie |