W tym artykule poruszony zostanie temat Barki z węglem, który wywołał wiele debat i wzbudził zainteresowanie różnych sektorów społeczeństwa. Barki z węglem to temat aktualny i będący przedmiotem studiów i badań w różnych kontekstach i dyscyplinach. Z biegiem czasu Barki z węglem ulegał różnym przekształceniom i nabrał różnych znaczeń, co czyni go tematem o dużej złożoności i szerokości. Dlatego też niezbędna jest dogłębna analiza różnych aspektów i wymiarów, które obejmuje Barki z węglem, aby zrozumieć jego zakres i wpływ w różnych obszarach. Badając jego pochodzenie, ewolucję i konsekwencje, ma na celu przedstawienie kompleksowej i obiektywnej wizji Barki z węglem, w celu przyczynienia się do zrozumienia i refleksji na ten temat.
Autor | |
---|---|
Data powstania |
1888 |
Medium | |
Wymiary |
71,0 × 95,0 cm |
Miejsce przechowywania | |
Lokalizacja |
Autor | |
---|---|
Data powstania |
1888 |
Medium | |
Wymiary |
54,0 × 65,0 cm |
Miejsce przechowywania | |
Miejscowość | |
Lokalizacja |
Barki z węglem – dwa obrazy olejne namalowane przez Vincenta van Gogha w sierpniu 1888 podczas jego pobytu w miejscowości Arles.
Kiedy Vincent van Gogh przyjechał do Arles w lutym 1888, poszukiwał świetlistej atmosfery francuskiego Południa, odrzucając metody puentylistów i impresjonistów na rzecz bardziej syntetycznych form i mocniejszych kolorów. Obraz Barki z węglem świadczy o zmianie jego stylu. Został namalowany przy pomocy wydłużonych, grubych pociągnięć pędzlem i odznacza się kontrastami kolorystycznymi. Przedstawia widok na Rodan z gorejącym słońcem, w którym motywy kompozycji, noszące wyraźny wpływ sztuki japońskiej, odcinają się na tle światła.
Będąc pod wrażeniem zaobserwowanej sceny artysta namalował wkrótce trzy obrazy. Pierwszy z nich ukazuje dwie zacumowane łodzie z piaskiem, oglądane z wysokiego nabrzeża, z ukośnej perspektywy. W pełnym świetle dnia kilku mężczyzn wyładowuje piasek (nie węgiel). Później, być może pod koniec sierpnia, van Gogh namalował dwa podobne ujęcia, tym razem przedstawiające barki węglowe o zachodzie słońca. Wysoko położony punkt obserwacyjny z pierwszego obrazu artysta zamienił tu na położony blisko powierzchni gruntu, a kąt widzenia z ukośnego zmienił na bardziej czołowy. Takie usytuowanie pozwoliło mu na przedstawienie rozleglej, pomarańczowej aury, w której ciemne łodzie na pierwszym planie i budynki po drugiej stronie rzeki odcinają się na tle światła. Poprzez zestawienie ciemności nocy z czernią węgla wyładowywanego z barek artysta starał się wyrazić pewne uczucia, a nie tylko przedstawić pewien widok.
W swoim badaniu porównawczym obu obrazów historyk sztuki Ronald Pickvance stwierdził, że choć oba obrazy van Gogh namalował z pamięci w swojej pracowni przy użyciu tych samych szybkich i pewnych pociągnięć pędzlem, to istnieją między nimi znaczne różnice nie tylko co do ich rozmiarów, ale także w potraktowaniu kompozycji.
Obraz był wystawiany w lecie 1905 pod tytułem „Zachód słońca” podczas retrospektywnej wystawy prac van Gogha w Stedelijk Museum w Amsterdamie, zorganizowanej przez jego szwagierkę Johannę van Gogh-Bonger.