Dolina z oraczem widzianym z góry
Dziś temat Dolina z oraczem widzianym z góry ma ogromne znaczenie i interesuje szerokie spektrum społeczeństwa. Od wpływu na gospodarkę po wpływ na codzienne życie ludzi, Dolina z oraczem widzianym z góry wywołał debatę i refleksję w różnych obszarach. Wkraczając w XXI wiek, nie możemy ignorować znaczenia Dolina z oraczem widzianym z góry i jego złożonego związku z innymi aspektami współczesnego życia. W tym artykule zbadamy różne perspektywy i podejścia do Dolina z oraczem widzianym z góry, analizując jego znaczenie, implikacje i możliwe wyzwania. Mamy nadzieję, że dzięki szczegółowej analizie odkryjemy nowe pomysły i perspektywy, które pomogą nam lepiej zrozumieć rolę, jaką Dolina z oraczem widzianym z góry odgrywa w dzisiejszym świecie.
| |
| Autor | |
|---|---|
| Data powstania |
1889 |
| Medium | |
| Wymiary |
33,0 × 41,4 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Miejscowość | |
| Lokalizacja | |
Dolina z oraczem widzianym z góry (hol. Landschap met een huis en een ploeger in vogelvlucht gezien, ang. Valley with Ploughman Seen from Above) – obraz Vincenta van Gogha namalowany w grudniu 1889 podczas pobytu artysty w miejscowości Saint-Rémy.
Opis i historia
Kolorystyka malowidła i charakter sceny wskazuje, iż powstał on jesienią, w czasie, kiedy Van Gogh malował nie tylko na terenie szpitala, w którym się leczył, ale i poza nim. Obraz jest studium z natury i zdradza zamiłowanie artysty do malarstwa japońskiego; wyrazem tego jest przedstawienie sceny malowidła niemal z lotu ptaka i pod kątem, co nadaje jej niezwykłego charakteru. Jej dynamizm z kolei, obcy malarstwu pejzażowemu Japonii, świadczy o indywidualnym podejściu artysty do tematu. Wewnętrzna energia, którą pulsuje obraz, została osiągnięta poprzez skośne i przecinające się granice pól uprawnych i zaoranych bruzd, kontury dachów i rząd cyprysów.
W latach 20. XX w. obraz znalazł się w kolekcji niemieckiego przemysłowca Otto Krebsa (1873–1941). Uważany za zaginiony po II wojnie światowej pojawił się w 1995 w muzeum Ermitażu na wystawie ukazującej dzieła sztuki zagrabione przez Związek Radziecki pod koniec II wojny światowej. Kolekcja obejmowała 74 obrazy, w tym dzieła sztuki pędzla Degasa, Van Gogha (4 obrazy), Gauguina (2), Moneta (6), Cezanne’a (7), Picassa i Toulouse-Lautreca, należące przed wojną do niemieckich kolekcji prywatnych, głównie Otto Krebsa.
W 1996 muzeum Ermitażu zaczęło regularnie publikować materiały na temat dzieł zabranych po II wojnie światowej z Niemiec do ZSRR i trzymanych w muzeum przez ponad 50 lat. Rozpoczęto również prezentowanie zbiorów, poprzednio niedostępnych dla ogółu.
Przypisy
- ↑ Vincent van Gogh Gallery: The Paintings: Valley with Ploughman Seen from Above. . (ang.).
- ↑ State Hermitage Museum: Landscape with House and Ploughman. . . (ang.).
- ↑ Geraldine Norman w:The Independent: Hermitage reveals lost masters. . (ang.).
- ↑ Jessica Loudis: Haul of shame – the ‘trophy art’ taken from Germany by the Red Army. www.apollo-magazine.com. . (ang.).
