W dzisiejszym świecie Bitwa pod Broniną stał się tematem zainteresowania i debaty w różnych obszarach. Niezależnie od tego, czy jest to sfera osobista, społeczna, polityczna czy technologiczna, Bitwa pod Broniną wywarł ogromny wpływ i wzbudził ciekawość i zainteresowanie ludzi w każdym wieku i o każdym zawodzie. Z biegiem czasu Bitwa pod Broniną ewoluował i przybierał różne formy, dostosowując się do potrzeb i wymagań współczesnego społeczeństwa. W tym artykule szczegółowo zbadamy dzisiejszą rolę i wpływ Bitwa pod Broniną, analizując jego znaczenie, wpływ i różne perspektywy, które istnieją w tym temacie.
II wojna światowa, agrsja na Polskę | |||
Pomnik w Broninie | |||
Czas |
9 września 1939 | ||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Terytorium | |||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Polski w 1939 | |||
50°27′56″N 20°45′34″E/50,465556 20,759444 |
Bitwa pod Broniną – bitwa stoczona 9 września 1939 w okolicach Broniny między oddziałami Wojska Polskiego a oddziałami armii niemieckiej w czasie niemieckiej agresji na Polskę.
Do starcia doszło 9 września 1939 roku na terenie miejscowości Bronina i okolic. 22 Dywizja Piechoty Górskiej, dowodzona przez płk dypl. Leopolda Endel-Ragisa wchodząca w skład Armii „Kraków” stoczyła kilkunastogodzinny bój z Oddziałem Wydzielonym niemieckiego VII Korpusu, powracającym w kierunku Pińczowa po nieudanej próbie przejęcia mostu na Wiśle w Szczucinie dnia 7 września 1939 roku i 27 DP VII Korpusu przybyłą OW na odsiecz z Bogucic koło Pińczowa .
Ocenia się, że bitwa pod Broniną i bitwa polskiego Zgrupowania Południowego Armii Odwodowej Prusy pod Iłżą, w dniach 8-9 września 1939 roku to dwie największe bitwy wojny obronnej 1939 roku na terenie ówczesnego województwa kieleckiego.
W składzie 22 Dywizji Piechoty Górskiej pod Broniną walczyły:
Po ciężkim boju w Broninie dywizja przemieściła się w okolice Stopnicy, gdzie doszło do kolejnego starcia z oddziałami niemieckimi, po którym dywizja dotarła w okolice Rytwian z zamiarem wykonania natarcia pozorującego na Staszów.
Straty poniesione w boju pod Broniną przez 22DPG były dotkliwe - szacuje się, że na polu bitwy poległo blisko 200 żołnierzy, w tym kilkunastu oficerów. Było wielu rannych. Ponad 1000 żołnierzy dostało się do niewoli. Artyleria dywizji straciła 13 dział lekkich i 4 ciężkie. Szacunkowe straty niemieckie to około 200 poległych i kilkuset rannych. Większość poległych polskich żołnierzy spoczywa na cmentarzu w pobliskim Szczaworyżu, pozostali na cmentarzu w Busku-Zdroju i w Szańcu.
Broń i uzbrojenie pozostałe po bitwie lub ukryte przez żołnierzy polskich służyło w okresie okupacji niemieckiej partyzantom Batalionów Chłopskich i Armii Krajowej.
W okresie Polski Ludowej poległych w bitwie żołnierzy Wojska Polskiego upamiętniono tablicą wmurowaną w ścianę budynku szkoły w Broninie.