Tsung-Dao Lee
W dzisiejszym artykule porozmawiamy o Tsung-Dao Lee, temacie będącym przedmiotem zainteresowania i debaty na przestrzeni dziejów. Od swoich początków do chwili obecnej Tsung-Dao Lee odegrał kluczową rolę w różnych obszarach, od kultury i społeczeństwa po naukę i technologię. Przez lata Tsung-Dao Lee ewoluował i był przedmiotem studiów i badań, które poszerzyły naszą wiedzę i zrozumienie tego tematu. W tym artykule zagłębimy się w najważniejsze aspekty Tsung-Dao Lee, badając jego znaczenie i wpływ na dzisiejszy świat.
 Tsung-Dao Lee (1957) | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Specjalność: fizyka | |
| Alma Mater | |
| Uczelnia |
Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley |
| |
| Nagrody | |
Tsung-Dao Lee (chiń. 李政道; pinyin Lǐ Zhèngdào; ur. 24 listopada 1926 w Szanghaju) – amerykański fizyk pochodzenia chińskiego, noblista.
Życiorys
Pochodzenie i kariera
Urodził się w Szanghaju, tam też uczęszczał do szkoły. W latach 1943-1944 studiował na Uniwersytecie Zhejiang w Hangzhou, a następnie podjął studia na Narodowym Uniwersytecie Południowozachodnim w Kunming. W 1946 roku uzyskał stypendium rządowe pozwalające mu kontynuować edukację w Stanach Zjednoczonych. Podjął studia na University of Chicago, gdzie został doktorantem Enrica Fermiego. Stopień doktora uzyskał w 1950 roku – tematem jego rozprawy była Zawartość wodoru w białych karłach (Hydrogen Content of White Dwarf Stars).
W latach 1950–1953 pracował m.in. w Obserwatorium Yerkes, na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley oraz w Institute for Advanced Study. W 1953 roku został zatrudniony na stanowisku assistant professor na Columbia University.
W 1955 roku uzyskał tytuł Associate Professor, w roku 1956 został najmłodszym profesorem w historii Uniwersytetu Columbia (miał wówczas 29 lat).
W 1957 roku (w wieku 31 lat) został laureatem nagrody Nobla w dziedzinie fizyki wraz z Chen Ning Yangiem za teorię zakładającą, że oddziaływania słabe pomiędzy cząstkami elementarnymi nie zachowują symetrii parzystości. Teoria ta została potwierdzona eksperymentalnie przez Chien-Shiung Wu. Chen Ning Yang i Tsung-Dao Lee byli pierwszymi chińskimi laureatami nagrody Nobla.
W 1960 został profesorem fizyki w Institute for Advanced Study, a trzy lata później powrócił na Uniwersytet Columbia. W 2012 roku przeszedł na emeryturę.
Życie prywatne
W 1950 roku ożenił się z Jeannette Hui-Chun Chin. Mają dwóch synów: Jamesa i Stephena.
Przypisy
- ↑ Lee Tsung Dao, Encyklopedia PWN .
- ↑ a b Tsung-Dao Lee Biographical. nobelprize.org . . (ang.).
- ↑ a b c d Tsung-Dao Lee, Encyclopædia Britannica (ang.).
- ISNI: 0000000108721185
- VIAF: 14836570
- LCCN: n80153142
- GND: 128146281
- BnF: 122987266
- SUDOC: 031848141
- NLA: 36210781
- NKC: xx0188194
- NTA: 074426591
- BIBSYS: 90543638
- CALIS: n2004506888
- CiNii: DA00916045
- PLWABN: 9810607342505606
- NUKAT: n98029798
- J9U: 987007424004405171
- CANTIC: a11648971
- NSK: 000041977
- CONOR: 136230755
- LIH: LNB:Cca1;=BY
- WorldCat: lccn-n80153142