Imisław Wroński
W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Imisław Wroński, analizując jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie i jego wpływ na różne aspekty naszego życia. Od jego powstania i ewolucji po wpływ na kulturę popularną, poprzez zaangażowanie w sposób, w jaki odnosimy się do otaczającego nas świata. Przeanalizujemy także opinie ekspertów i różne perspektywy istniejące wokół Imisław Wroński, aby zapewnić globalną i kompletną wizję tego szerokiego i złożonego tematu. Idąc tym tropem, zagłębimy się w głęboką refleksję, która pomoże nam lepiej zrozumieć znaczenie Imisław Wroński w bieżącym kontekście.
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data śmierci | ||
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Nominacja biskupia |
1363-1365 (biskup płocki) | |
| Sakra biskupia |
brak danych | |
Imisław Wroński herbu Kościesza (zm. 4 lipca 1365) – biskup płocki w latach 1363-1365, kanonik katedralny, prepozyt kolegiaty św. Michała w Płocku, kanclerz Bolesława III, księcia płockiego.
Biografia
Był duchownym związanym z księciem płockim Bolesławem III, u którego pełnił funkcję kanclerza. Po śmierci księcia w 1351 związał się z dworem króla Polski Kazimierza III Wielkiego. Za jego wiedzą i zgodą został na jesieni 1357 wybrany przez kapitułę katedralną na następcę zmarłego Klemensa Pierzchały, a następnie zatwierdzony przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Jarosława z Bogorii i Skotnik. Niemniej z powodu mianowania w październiku 1357 na urząd biskupi przez papieża Innocentego VI swojego spowiednika, dominikanina Bernarda, nie otrzymał tej godności. Dopiero w wyniku odwołania Bernarda ze stanowiska (po interwencji Kazimierza Wielkiego) jeszcze przed śmiercią Innocentego VI 12 września 1362, rozpoczęły się 13 października 1363 rozmowy Imisława z arcybiskupem praskim Arnosztem z Pardubic na temat należności finansowych dla Stolicy Apostolskiej z tytułu obsady biskupstwa. Po kilku tygodniach papież Urban V udzielił Imisławowi prowizji na biskupstwo płockie. Przez czas, kiedy biskupem był Bernard, Imisław pełnił funkcje biskupie w diecezji płockiej.
Przypisy
- ↑ Przez kapitułę katedralną wybrany na biskupa już w 1357.
- ↑ Według J. Wyrozumskiego, Kazimierz Wielki, Wrocław 1986, s. 124, obiór nastąpił już w czerwcu 1357. Niemniej data ta koliduje z ustalona przez P. Niteckiego, Biskupi Kościoła w Polsce..., Warszawa 2000, s. 343, datą śmierci Klemensa Pierzchały (wrzesień 1357)
Bibliografia
- Nitecki P., Biskupi Kościoła w Polsce. w latach 965-1999. Słownik biograficzny, Warszawa, Instytut Wydawniczy Pax, 2000, ISBN 83-211-1311-7, s. 497.
- Wyrozumski J., Kazimierz Wielki, wyd. 2, Wrocław 1986, ISBN 83-04-01041-0, s. 124-125, 182.