W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Józef Eustachy Szembek, analizując jego pochodzenie, ewolucję i znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Wprowadzając czytelników w historię i kontekst Józef Eustachy Szembek, zagłębimy się w jego wiele aspektów i wymiarów, od jego wpływów kulturowych po implikacje w życiu codziennym. Dzięki kompleksowemu podejściu zbadamy różne perspektywy i opinie na temat Józef Eustachy Szembek, zapewniając panoramiczny widok, który pozwoli nam zrozumieć jego znaczenie we współczesnej panoramie. Mamy nadzieję, że pod koniec tej lektury czytelnicy zyskają pełniejsze i wzbogacone zrozumienie Józef Eustachy Szembek, a jednocześnie poczują motywację do refleksji nad jego własnym znaczeniem i znaczeniem w ich życiu.
| ||
Data urodzenia |
maj 1697 | |
---|---|---|
Data śmierci |
1 kwietnia 1758 | |
Biskup chełmski | ||
Okres sprawowania |
1736-1753 | |
Biskup płocki | ||
Okres sprawowania |
1753-1758 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Sakra biskupia |
31 marca 1737 | |
Odznaczenia | ||
Data konsekracji |
31 marca 1737 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||
Konsekrator | |||||
Współkonsekratorzy | |||||
|
Józef Eustachy Szembek herbu własnego (zm. 1 kwietnia 1758 w Pułtusku) – duchowny katolicki, biskup chełmski i płocki, kanclerz kapituły krakowskiej, kanonik warmiński, opat komendatoryjny w Wągrowcu.
Był synem Antoniego, jego pięciu stryjów było biskupami, w tym dwóch prymasami. Studiował na Akademii Krakowskiej oraz w Rzymie. Był kanonikiem warmińskim, opatem komendatoryjnym wągrowieckim oraz kanclerzem kapituły krakowskiej. W 1736 mianowany biskupem chełmskim. Sakrę przyjął z rąk Krzysztofa Jana Szembeka. Trzykrotnie, w latach 1740, 1743 i 1749, wysyłał relację o stanie diecezji do kurii rzymskiej, przeprowadził wizytację diecezji. W 1753 roku przeniesiony na biskupstwo płockie, którym rządził do śmierci w 1758 roku.
Pochowany w kolegiacie Zwiastowania NMP i św. Mateusza w Pułtusku.