Z tej okazji zagłębimy się w fascynujący świat John C. Calhoun, czyli tematu będącego od lat przedmiotem zainteresowań i badań. John C. Calhoun przykuł uwagę naukowców, artystów i entuzjastów ze względu na jego wpływ na różne obszary społeczeństwa. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z John C. Calhoun, od jego pochodzenia i ewolucji, aż po jego dzisiejsze znaczenie. Ponadto przeanalizujemy różne perspektywy i opinie istniejące na ten temat, aby zapewnić naszym czytelnikom kompleksową i wzbogacającą wizję. Przygotuj się na zanurzenie się w ekscytującym wszechświecie John C. Calhoun!
John Calhoun (1849) | |
Pełne imię i nazwisko |
John Caldwell Calhoun |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
18 marca 1782 |
Data i miejsce śmierci |
30 marca 1850 |
7. wiceprezydent Stanów Zjednoczonych | |
Okres |
od 4 marca 1825 |
Przynależność polityczna | |
Druga dama | |
Poprzednik | |
Następca | |
Sekretarz stanu USA | |
Okres |
od 1 kwietnia 1844 |
Poprzednik | |
Następca | |
Sekretarz wojny USA | |
Okres |
od 6 października 1817 |
Poprzednik | |
Następca | |
John Caldwell Calhoun (ur. 18 marca 1782 w Abbeville w Karolinie Południowej, zm. 30 marca 1850 w Waszyngtonie) – amerykański polityk, działacz Partii Demokratyczno-Republikańskiej, 7. wiceprezydent Stanów Zjednoczonych.
W latach 1817–1825 był sekretarzem wojny w administracji prezydenta Jamesa Monroe, następnie wiceprezydentem przy prezydentach Johnie Quincy Adamsie i Andrew Jacksonie (od 1825); 28 grudnia 1832 był pierwszym wiceprezydentem USA w historii, który sam zrezygnował z pełnionej funkcji, gdy został senatorem z rodzinnego stanu Karolina Południowa.
W 1844 został sekretarzem stanu w administracji Johna Tylera (po tragicznej śmierci Abla P. Upshura); pełnił tę funkcję przez rok, do końca prezydentury Tylera. W 1957 Senat USA uznał Calhouna za jednego z pięciu najwybitniejszych senatorów w historii USA.
Najgorętszy zwolennik utrzymania niewolnictwa. Wobec napływających do Kongresu petycji o zniesienie niewolnictwa w Waszyngtonie i terytoriach kontrolowanych przez władze federalne doprowadził do uchwalenia ustaw kagańcowych (ang. gag laws) zabraniających dyskutowania sprawy niewolnictwa. Zakaz ten (naruszający wolność słowa i petycji gwarantowany przez 1 Poprawkę) uchylony został w 1844 dzięki agitacji byłego prezydenta Johna Quincy’ego Adamsa. Calhoun sprzeciwił się też projektowi Wilmota, zakazującemu wprowadzenia niewolnictwa na tereny zdobyte w wojnie z Meksykiem. Oponował też przeciw kompromisowi 1850, który ograniczał ekspansję niewolnictwa, jego mowę w tej sprawie trzeba było odczytać, gdyż on sam był już poważnie chory i wkrótce potem zmarł.