Kasper Działyński

W tym artykule zbadamy Kasper Działyński z różnych perspektyw i przeanalizujemy jego wpływ na różne obszary społeczeństwa. Kasper Działyński to temat, który w ostatnich latach wzbudził duże zainteresowanie i debatę, a jego znaczenie stale rośnie. Zagłębimy się w znaczenie Kasper Działyński, jego historię, ewolucję w czasie oraz różne opinie i teorie, które istnieją na jego temat. Dodatkowo sprawdzimy, jak Kasper Działyński wpłynął na kulturę, ekonomię, politykę i inne aspekty życia codziennego. Ten artykuł ma na celu przedstawienie pełnego i obiektywnego spojrzenia na Kasper Działyński, aby czytelnicy mogli lepiej zrozumieć jego znaczenie i implikacje w dzisiejszym świecie.

Kasper Działyński
Herb duchownego
Data urodzenia

1597

Data i miejsce śmierci

19 marca 1646
Lubawa

Miejsce pochówku

Chełmża

Biskup chełmiński
Okres sprawowania

1639–1646

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

2 lutego 1631

Sakra biskupia

19 czerwca 1639

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

19 czerwca 1639

Konsekrator

Maciej Łubieński

Współkonsekratorzy

Stanisław Starczewski
Michał Erazm Działyński

Kasper Działyński herbu Ogończyk (ur. 1597, zm. 19 marca 1646 w Lubawie) – rotmistrz koronny, sekretarz królewski, dziekan włocławski, następnie biskup chełmiński od 1639.

Życiorys

Syn Michała wojewody brzeskokujawskiego i inowrocławskiego oraz Elżbiety Czemianki, wojewodzianki pomorskiej. Wykształcenie zdobył w kolegium jezuickim.

W 1621 był rektorem Uniwersytetu w Padwie.

Walczył jako rotmistrz pod Stanisławem Koniecpolskim ze Szwedami. Poseł na sejm 1629 z województwa inowrocławskiego, deputat do Trybunału Skarbowego Koronnego.

Studia teologiczne odbył w Rzymie, tam też otrzymał święcenia kapłańskie. Po powrocie objął dziekanię włocławską. W 1631 ufundował klasztor reformatów w Pakości, w 1641 r. jego staraniem przebudowano kościół Trójcy Świętej w Działyniu.

W 1639 otrzymał nominację na biskupstwo chełmińskie. Przeprowadził wizytację generalną biskupstwa, odbyła w 1641 r. synod diecezjalny w Lubawie regulujący szeroki wachlarz spraw diecezjalnych. W 1641 ustanowił urząd sufragana, wznowił w 1643 w Toruniu procesję Bożego Ciała. Za jego rządów w diecezji odbyło się także w Toruniu głośne Colloquium charitativum.

W czasie pełnienia posługi biskupiej, nosił się z zamiarem przeniesienia do Chełmna również rzeczywistej, nie tylko tytularnej, stolicy diecezji chełmińskiej, a kościół farny podnieść do rangi katedry biskupiej, jednak na skutek ostrego protestu kapituły chełmińskiej zamysł nie doczekał się realizacji. Pochowany w Chełmży.

Bibliografia

  • Jerzy Antoni Kostka, Kostkowie herbu Dąbrowa. Wyd. Z.P. POLIMER Koszalin 2010, ISBN 978-83-89976-40-6, s. 82, 83, 257, 258, 273 i 274
  • Liedtke A., Zarys dziejów diecezji chełmińskiej do 1945 roku, Pelplin 1994.
  • Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, pod red. S. Gierszewskiego, t. 1, Gdańsk 1992.
  • Woelky C.P., Der Katalog der Bischöfe von Culm, Brunsberg 1878.
  • Encyklopedya Powszechna Kieszonkowa, zeszyt X, Nakład druk i własność Noskowskiego, Warszawa 1888

Linki zewnętrzne