W obecnym kontekście Zygfryd Kowalski stał się istotnym tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem szerokiego spektrum społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na polu zawodowym, Zygfryd Kowalski przykuł uwagę ludzi w różnym wieku, kulturach i zawodach. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty związane z Zygfryd Kowalski, od jego początków do dzisiejszej pozycji. Przeanalizujemy jego znaczenie, implikacje oraz to, jak ukształtowało lub będzie kształtować otaczający nas świat. Niezależnie od Twojej wcześniejszej wiedzy na temat Zygfryd Kowalski, ten artykuł dostarczy Ci cennych informacji i zachęci do zastanowienia się nad jego znaczeniem w Twoim życiu.
Biskup tytularny Assus | ||
| ||
Kraj działania | ||
---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1 czerwca 1910 | |
Data i miejsce śmierci |
9 października 1995 | |
Biskup pomocniczy chełmiński | ||
Okres sprawowania |
1962–1991 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Prezbiterat |
17 grudnia 1932 | |
Nominacja biskupia |
27 lutego 1962 | |
Sakra biskupia |
29 czerwca 1962 |
Data konsekracji |
29 czerwca 1962 | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||
|
Zygfryd Ignacy Kowalski (ur. 1 czerwca 1910 w Koronowie, zm. 9 października 1995 w Pelplinie) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy chełmiński w latach 1962–1991, od 1991 biskup pomocniczy senior diecezji chełmińskiej.
Święcenia kapłańskie przyjął w Pelplinie 17 grudnia 1932. Był kapelanem biskupa Stanisława Okoniewskiego, a następnie wikariuszem, prefektem i duszpasterzem akademickim w Toruniu. Kanonik kapituły katedralnej chełmińskiej 1950, proboszcz w Chełmży 1952, prepozyt kapituły kolegiackiej 1960 i profesor seminarium duchownego.
27 lutego 1962 mianowany biskupem pomocniczym diecezji chełmińskiej ze stolicą tytularną Assus. Sakrę biskupią otrzymał 29 czerwca 1962 z rąk kardynała Stefana Wyszyńskiego. Wikariusz generalny diecezji chełmińskiej. Uczestniczył w III i IV sesji soboru watykańskiego II. Wikariusz kapitulny diecezji w 1981 roku. Po osiągnięciu wieku emerytalnego 22 czerwca 1991 zrezygnował z urzędu.
Zmarł 9 października 1995 w Pelplinie i został pochowany w krypcie Rodziny Okoniewskich. 13 kwietnia 2012 trumna z jego szczątkami została przeniesiona do grobu na cmentarzu parafialnym. Obecne miejsce pochówku jest bardziej wyeksponowane i będzie też zauważalnie przypominało wiernym o modlitwie za ostatniego chełmińskiego biskupa pomocniczego.