Matteo d’Acquasparta
W dzisiejszym świecie Matteo d’Acquasparta zyskał niespotykane dotąd znaczenie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, kulturę popularną czy historię, Matteo d’Acquasparta stał się tematem zainteresowania milionów ludzi na całym świecie. Od momentu powstania do chwili obecnej Matteo d’Acquasparta wywołał debaty, refleksje i analizy w różnych obszarach, generując niekończące się opinie i perspektywy. W tym artykule zbadamy znaczenie Matteo d’Acquasparta i jego wpływ na różne aspekty współczesnego życia, a także jego znaczenie w przeszłej i przyszłej historii.
| Kardynał prezbiter | |
.jpg)
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
ok. 1240 |
| Data i miejsce śmierci |
29 października 1302 |
| Generał franciszkanów | |
| Okres sprawowania |
1287–1289 |
| Biskup Porto-Santa Rufina | |
| Okres sprawowania |
1291–1302 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja |
franciszkanie |
| Kreacja kardynalska |
16 maja 1288 |
| Kościół tytularny | |
Matteo d’Acquasparta (ur. ok. 1240 w Todi, zm. 29 października 1302 w Rzymie) – włoski franciszkanin, filozof, teolog, generał zakonu w latach 1287–1289, kardynał.
Życiorys
Pochodził z Acquasparta w diecezji Todi. Należał do rodziny Bentivenghi, seniorów Acquasparta. Około 1260 wstąpił do zakonu franciszkanów w konwencie św. Fortunata w Todi. Następnie odbył studia w Paryżu, gdzie uzyskał stopień magistra teologii (ok. 1273). W 1279 objął funkcję lektora teologii w kurii papieskiej, a w maju 1287 wybrano go na dwunastego generała zakonu franciszkanów. Sprawując tę funkcję sprzyjał nurtowi spirytuałów i zrehabilitował jednego z jego głównych przedstawicieli, Pietro Giovanni Olivi, którego oskarżano o herezję.
16 maja 1288 papież Mikołaj IV (także franciszkanin) mianował go kardynałem prezbiterem S. Lorenzo in Damaso, a następnie także wielkim penitencjariuszem (1289) i biskupem Porto e S. Rufina (1291). Kontynuował działalność jako generał zakonu aż do zebrania kapituły generalnej w maju 1289. Sygnował bulle papieskie datowane między 3 września 1288 a 27 czerwca 1298. Popierał Bonifacego VIII (1294–1303) w jego sporze z rodem Colonna. W 1297–98 był legatem tego papieża w Lombardii, Wenecji i Romanii, a w 1300/01 we Florencji. Próbował też mediować w konflikcie między Bonifacym VIII a królem Francji Filipem Pięknym. Zmarł w Rzymie i został pochowany w kościele S. Maria in Aracoeli.
Matteo d’Acquasparta był jednym z najbardziej cenionych teologów swoich czasów. Jego główne dzieło teologiczne nosi tytuł Quæstiones disputatæ.
Bibliografia
- Matteo d’Acquasparta. www2.fiu.edu. . (ang.).
- Michael Bihl: Matteo of Aquasparta. newadvent.org. . (ang.).
- Rollen Edward Houser: Matthew of Aquasparta. t4.stthom.edu. . (ang.).
Linki zewnętrzne
