W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Raniero Cantalamessa. Od jego początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo – zbadamy każdy aspekt związany z Raniero Cantalamessa, aby zrozumieć jego znaczenie w różnych kontekstach. Na przestrzeni dziejów Raniero Cantalamessa odgrywał fundamentalną rolę w życiu ludzi, wpływając na ich decyzje, przekonania i interakcje. Poprzez wyczerpującą analizę będziemy starali się rozwikłać tajemnice otaczające Raniero Cantalamessa i odkryć jego prawdziwe znaczenie we współczesnym świecie.
Kardynał diakon | |||
Raniero Cantalamessa (2020) | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
22 lipca 1934 | ||
Kaznodzieja Domu Papieskiego | |||
Okres sprawowania |
od 1980 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Inkardynacja | |||
Prezbiterat |
19 października 1958 | ||
Kreacja kardynalska |
28 listopada 2020 | ||
Kościół tytularny | |||
Strona internetowa |
Raniero Cantalamessa OFMCap (ur. 22 lipca 1934 w Colli del Tronto) – włoski duchowny rzymskokatolicki, kapucyn, doktor nauk teologicznych i literatury klasycznej, kaznodzieja Domu Papieskiego od 1980, kardynał diakon od 2020.
Święcenia prezbiteratu otrzymał z rąk biskupa Gaetana Malchiodiego, wikariusza apostolskiego administratury apostolskiej Loreto. Doktoryzował się z teologii na uniwersytecie we Fryburgu oraz z literatury klasycznej na Katolickim Uniwersytecie Najświętszego Serca w Mediolanie (na którym do 1979 wykładał). W latach 1975–1981 był członkiem Międzynarodowej Komisji Teologicznej. W 1979 postanowił porzucić karierę uniwersytecką i poświęcić się całkowicie posłudze Słowa. Związał się z Ruchem Odnowy w Duchu Świętym.
W 1980 papież Jan Paweł II mianował go kaznodzieją Domu Papieskiego. Wybór ten został zatwierdzony w 2005 przez papieża Benedykta XVI, a następnie w 2013 przez papieża Franciszka.
25 października 2020 podczas modlitwy Anioł Pański papież Franciszek ogłosił, że mianował go kardynałem. Na prośbę Cantalamessy papież udzielił mu dyspensy od obowiązku przyjęcia sakry biskupiej. Jako swoje zawołanie przyjął słowa „Veni Creator Spiritus” (O Stworzycielu, Duchu, przyjdź), zaczerpnięte z hymnu do Ducha Świętego. 28 listopada 2020 na konsystorzu w bazylice św. Piotra kreował go kardynałem diakonem, a jako kościół tytularny nadał mu bazylikę św. Apolinarego przy Termach. Z racji ukończenia 80. roku życia przed kreacją, nie posiada uprawnień elektorskich.
Otrzymał tytuł doktora honoris causa: Uniwersytetu w Notre Dame, Uniwersytetu w Maceracie (2010) oraz Uniwersytetu Franciszkańskiego w Steubenville.