Tu banner alternativo

Organizacja ds. Zakazu Broni Chemicznej

W dzisiejszym świecie Organizacja ds. Zakazu Broni Chemicznej to temat, który zyskał ogromne znaczenie i przykuł uwagę szerokiego spektrum społeczeństwa. Od momentu powstania Organizacja ds. Zakazu Broni Chemicznej był przedmiotem debaty i dyskusji w różnych obszarach, budząc zarówno zainteresowanie, jak i kontrowersje. W miarę upływu czasu znaczenie Organizacja ds. Zakazu Broni Chemicznej staje się coraz bardziej oczywiste, znacząco wpływając na różne aspekty codziennego życia. W tym artykule dokładnie zbadamy zjawisko Organizacja ds. Zakazu Broni Chemicznej, analizując jego wiele aspektów i wpływ na dzisiejsze społeczeństwo.

Tu banner alternativo
Organizacja ds. Zakazu Broni Chemicznej
Organisation for the Prohibition of Chemical Weapons
Mapa

     podpisane i ratyfikowane

     przystąpienie

     tylko podpisane

     niepodpisane

Język roboczy

angielski, francuski, rosyjski, chiński, hiszpański, arabski

Siedziba

Haga

Członkowie

193[1]

Dyrektor generalny

Fernando Arias González

Utworzenie

29 kwietnia 1997

Strona internetowa
Główna siedziba organizacji w Hadze

Organizacja ds. Zakazu Broni Chemicznej, OPCW (od ang. Organisation for the Prohibition of Chemical Weapons) – organ wykonawczy Konwencji o zakazie broni chemicznej, która weszła w życie 29 kwietnia 1997. Organizacja odpowiedzialna jest za wdrażanie międzynarodowych przepisów regulujących eliminowanie światowych zapasów broni chemicznej. Siedziba organizacji znajduje się w Hadze, w Holandii.

Organizacja

Do OPCW należą obecnie 193 państwa (18 lipca 2018 członkiem została Palestyna)[1]. Izrael, który podpisał konwencję 13 stycznia 1993, do tej pory jej nie ratyfikowały. Stronami konwencji nie są również Egipt, Korea Północna i Sudan Południowy, które jej nie podpisały[2].

Konwencja CWC jest pierwszym w historii instrumentem prawa międzynarodowego, zakładającym całkowitą likwidację jednej z trzech kategorii broni masowego rażenia. Głównymi obszarami działalności OPCW są[3]:

  1. stały nadzór nad procesem niszczenia broni chemicznej oraz zniszczenia lub konwersji na cele pokojowe byłych zakładów do produkcji broni chemicznej,
  2. nadzór i weryfikacja działalności przemysłowej z użyciem związków chemicznych znajdujących się na wykazach CWC, poprzez deklaracje składane przez państwa i inspekcje,
  3. wspieranie pokojowego wykorzystania chemii, szczególnie w państwach rozwijających się.

W 2013 OPCW została wyróżniona Pokojową Nagrodą Nobla za „szeroko zakrojone działania mające na celu eliminację broni chemicznej”[4].

Dyrektorzy generalni

Dyrektor generalny Początek kadencji
Brazylia José Bustani 13 maja 1997
Argentyna Rogelio Pfirter 25 lipca 2002[5]
Turcja Ahmet Üzümcü 25 lipca 2010
Hiszpania Fernando Arias González 25 lipca 2018[6]

Polska w OPCW

Polska podpisała Konwencję, jako jedno z pierwszych państw, 13 stycznia 1993, ratyfikowała ją 23 sierpnia 1995 i stała się członkiem OPCW od momentu powstania Organizacji tj. od 29 kwietnia 1997. 22 czerwca 2001 przyjęta została Ustawa o wykonywaniu Konwencji (Dz.U. z 2001 r. nr 76, poz. 812).

Polska przewodniczyła wszystkim organom politycznym OPCW: tj. od maja 1998 do maja 1999 pełniła funkcję Przewodniczącego Rady Wykonawczej, od listopada 2004 do listopada 2005 – Przewodniczącego Konferencji Państw Stron CWC, a od 8 do 19 kwietnia 2013 – Konferencji Przeglądowej CWC. Szóstą kadencję w Radzie, Polska rozpoczęła 12 maja 2016 i trwała ona do 11 maja 2018.

W Polsce miały miejsce trzy wizyty Dyrektorów Generalnych OPCW: w grudniu 2009 (Regelio Pfirter) oraz Ahmet Üzümcü (w listopadzie 2010 i listopadzie 2016). Polska regularnie przyjmuje inspekcje przemysłowe OPCW[3].

Każdorazowy ambasador RP w Hadze jest również stałym przedstawicielem RP przy Organizacji[3].

Przypisy

Linki zewnętrzne