Frédéric Passy
Frédéric Passy to temat będący przedmiotem badań i debat od dziesięcioleci. Jego znaczenie i wpływ na społeczeństwo powoduje ciągłe zainteresowanie jego analizą i zrozumieniem. Z biegiem czasu badano je z różnych perspektyw, próbując zrozumieć jego implikacje i zastosowania w różnych obszarach. W tym artykule Frédéric Passy zostanie przedstawiony z krytycznej perspektywy, prezentując różne podejścia i opinie, które pozwolą czytelnikowi mieć szeroką i kompletną wizję tego tematu. Ponadto przeanalizowane zostaną główne trendy i najnowsze wydarzenia, które wyznaczyły jego ewolucję, oferując panoramiczny obraz jego znaczenia w bieżącym kontekście.
 Frédéric Passy | |
| Data i miejsce urodzenia |
20 maja 1822 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
12 czerwca 1912 |
| Członek Parlamentu | |
| Okres |
od 1881 |
Frédéric Passy (ur. 20 maja 1822 w Paryżu, zm. 12 czerwca 1912 w Neuilly-sur-Seine) – francuski ekonomista i polityk, laureat Pokojowej Nagrody Nobla za rok 1901.
Życiorys
W latach 1846–1849 pracował jako audytor przy Radzie Państwa. Opowiadał się za liberalnymi reformami ekonomicznymi (zwolennik wolnego handlu) i ideami filantropii. Wychodził z założenia, że kraje – partnerzy handlowi – nie będą prowadzić ze sobą wojen. Zaangażował się w światowy ruch antywojenny w okresie wojny krymskiej (1853–1856). Jego apele na łamach pisma „Le Temps” (1867) przyczyniły się do uniknięcia wojny francusko-pruskiej o Luksemburg. W 1867 powołał do życia pierwsze francuskie stowarzyszenie pokojowe – Międzynarodową i Stałą Ligę Pokoju (przekształconą później we Francuskie Towarzystwo Arbitrażu Międzynarodowego). Po wojnie francusko-niemieckiej (1870–1871) zaproponował przyznanie niepodległości i całkowitej neutralności Alzacji-Lotaryngii.
Zasłynął jako działacz pacyfistyczny, prezes Unii Międzyparlamentarnej. W latach (1874—1889) liberalny deputowany.
W latach 1881–1889 zasiadał w parlamencie francuskim. Załagodził konflikt między Francją a Holandią w sprawie granicy kolonialnej Gujany Francuskiej i Surinamu. W 1888 współtworzył Międzyparlamentarną Unię Arbitrażu (razem z Brytyjczykiem Williamem Randalem Cremerem) i został jej przewodniczącym.
Do końca życia uczestniczył w wielu działaniach arbitrażowych dla załagodzenia konfliktów międzynarodowych. Dorobek Passy'ego docenił Norweski Komitet Noblowski, przyznając mu pierwszą w historii Pokojową Nagrodę Nobla w 1901. Razem z Francuzem uhonorowano twórcę Czerwonego Krzyża, Henri Dunanta.
Napisał: La démocratie et l'instruction (1864), Historique du mouvement de la paix (1905), Eloges, notices et souvenirs (1913).
Bibliografia
- Beata Tarnowska (red.), Nagrody Nobla. Leksykon PWN, Warszawa 2001
- Frederic Passy. nobel-winners.com. . (ang.).
- Frédéric Passy - Biographical. nobelprize.org. . (ang.).
Linki zewnętrzne
- Frédéric Passy – dzieła w bibliotece Polona
- ISNI: 0000000121244344
- VIAF: 24606197
- LCCN: no96063311
- GND: 11605283X
- BnF: 119187347
- SUDOC: 027059839
- SBN: RAVV057642
- NKC: skuk0001054
- NTA: 074689185
- BIBSYS: 2112939
- CiNii: DA06469653
- Open Library: OL4597322A, OL2145530A
- PLWABN: 9810572504805606
- NUKAT: n2005113419
- J9U: 987007286776705171
- PTBNP: 159146
- NSK: 000748248
- BNC: 000477006
- ΕΒΕ: 230632
- WorldCat: lccn-no96063311