W dzisiejszym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Pałac na Wodzie w Staniszowie. Dzisiaj zbadamy jego pochodzenie, ewolucję i różne zastosowania. Pałac na Wodzie w Staniszowie jest tematem zainteresowania od dawna i wywołał debaty, badania i odkrycia, które miały wpływ na różne obszary społeczeństwa. W tym artykule przeanalizujemy, jak Pałac na Wodzie w Staniszowie wpłynął na kulturę, naukę, technologię i codzienne życie ludzi. Dodatkowo zbadamy obecne trendy związane z Pałac na Wodzie w Staniszowie i jak mogą one wpłynąć na przyszłość naszego społeczeństwa. Od jego wpływu na historię po znaczenie we współczesnym świecie, Pałac na Wodzie w Staniszowie w dalszym ciągu jest tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem i znaczeniem, dlatego niezwykle istotne jest zrozumienie jego znaczenia i roli, jaką odgrywa w naszym życiu.
nr rej. A/785/600/J z 27.12.1979 | |
Pałac w Staniszowie | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres |
Staniszów 23 |
Typ budynku | |
Kondygnacje |
2 |
Położenie na mapie gminy Podgórzyn | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu karkonoskiego | |
50°51′40,80″N 15°43′56,35″E/50,861333 15,732319 |
Pałac na Wodzie w Staniszowie – zabytkowy pałac położony jest w dolnej części wsi Staniszów, na terenie dawnego zespołu dworskiego.
Istnieje mało przekazów historycznych dotyczących majątku w dolnym Staniszowie. Jednym z pierwszych wymienianych w źródłach właścicieli był Heinrich von Reibnitz, który kupił w roku 1620 średni i dolny Staniszów od spadkobierców Jermina von Plannitz.
Na początku XVIII w. Reibnitzowie odsprzedali ziemię Bernhardowi Benito Mohrenthalowi. Prawdopodobnym zleceniodawcą budowy pałacu był Heinrich von Reuss. Wzniesiono go w 1786, na jeden rok wcześniej od rozbudowy głównego pałacu w Staniszowie. W latach 30. XIX w. obiekt przebudowano. Do końca XIX w. był własnością rodziny von Reuss, później jako dzierżawców wymienia się Urlicha Woide z Berlina, Otto von Zabelite i Emila Mettig.
Pałac na wodzie założony na planie prostokąta, bryła zwarta, dwukondygnacyjny, nakryty dachem czterospadowym z lukarnami. Fasadę obiektu urozmaica taras wsparty na czterech kolumnach, poniżej którego znajduje się główne wejście do pałacu. Ponad tarasem w połaci dachowej szczyt. Wnętrze 2-traktowe, zachowane sklepienie kolebkowe z lunetami. Obramienia okien kamienne, proste. Portal wejściowy zwieńczony frontonem w kształcie par enroulement zawierającym pusty kartusz, ujęty w liściaste labry.
Teren przed elewacją wschodnią – parkową opada łagodnie w stronę stawu.