Papieska elekcja 1168 (antypapież Kalikst III)

W tym artykule zagłębimy się w fascynujący temat Papieska elekcja 1168 (antypapież Kalikst III), badając jego pochodzenie, ewolucję i znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Od samego początku Papieska elekcja 1168 (antypapież Kalikst III) odegrał kluczową rolę w różnych aspektach życia codziennego, wpływając na wszystko, od kultury i sztuki po technologię i ekonomię. Na przestrzeni lat Papieska elekcja 1168 (antypapież Kalikst III) przeszedł znaczące zmiany, dostosowując się do nowych paradygmatów i wyzwań, które pojawiły się z biegiem czasu. Dzięki głębokiej i szczegółowej analizie odkryjemy wiele aspektów Papieska elekcja 1168 (antypapież Kalikst III) i jego wpływ na współczesny świat, a także różne perspektywy, które istnieją wokół tego ważnego tematu.

Papieska elekcja 1168
Ilustracja
Daty i miejsce
wrzesień 1168
Rzym
Główne postacie
Dziekan

Johannes de Struma OSBVall (do momentu wyboru)

Prodziekan

Marcin (w dniu wyboru)

Protoprezbiter

Jan

Protodiakon

Lando z Sezzo

Wybory
Liczba elektorów
• uczestnicy
• nieobecni


13 (?)
?

Wybrany papież
Johannes de Struma OSBVall
Przybrane imię: Antypapież Kalikst III

Elekcja we wrześniu 1168 – przeprowadzony po śmierci Paschalisa III wybór Kaliksta III jako trzeciego z kolei antypapieża obediencji wiktoryńskiej, popieranej przez cesarza Fryderyka I Barbarossę przeciwko prawowitemu papieżowi Aleksandrowi III.

Śmierć Paschalisa III

Antypapież Paschalis III zmarł 20 września 1168 w Rzymie. Był on uznawany za legalnego papieża jedynie w Cesarstwie i w Polsce, przy czym nawet tam poparcie dla niego nie było jednomyślne. Stronnikiem Aleksandra III był np. arcybiskup Eberhard z Salzburga, bardzo silna opozycja przeciw cesarzowi i antypapieżowi była też w Lombardii, gdzie w 1167 roku 22 miasta zawiązały Ligę Lombardzką. Z miast będących członkami ligi usuwano biskupów popierających Paschalisa III i zastępowano zwolennikami Aleksandra III. Los taki spotkał np. kardynała Aicardo Cornazzano, biskupa Parmy. Zbrojna wyprawa Fryderyka do Lombardii w 1167 doprowadziła jedynie do tymczasowej pacyfikacji buntu. Mimo tych trudności Paschalis III sprawował kontrolę nad Rzymem, co do pewnego stopnia równoważyło niewielkie poparcie w Europie.

Wybór Kaliksta III

Okoliczności wyboru następcy Paschalisa III nie są zbyt dobrze znane. Najprawdopodobniej doszło do niego pod koniec września w Rzymie. Nowym antypapieżem został Johannes de Struma, kardynał biskup Albano i opat klasztoru Struma z kongregacji benedyktynów z Vallombrosa. W 1169 roku wybór zatwierdził cesarz Fryderyk I. W ten sposób trwająca od 1159 roku schizma została przedłużona jeszcze o kolejne dziesięć lat, do 29 sierpnia 1178 kiedy Kalikst III podporządkował się Aleksandrowi III.

Kardynałowie elektorzy

Na podstawie kontrasygnat bulli Paschalisa III można w przybliżeniu zrekonstruować skład Kolegium Kardynalskiego „obediencji wiktoryńskiej” w 1168 roku. Nie sposób jednak ustalić którzy z tych kardynałów (poza elektem) uczestniczyli w elekcji:

  • Johannes de Struma OSBVall (nominacja kardynalska 1163) – kardynał biskup Albano; prymas Świętego Kolegium Kardynałów; opat Struma
  • Marcin (3 czerwca 1167) – kardynał biskup Tusculum
  • Bibian (22 lutego 1168) – kardynał biskup Palestriny
  • Jan (18 grudnia 1159) – kardynał prezbiter S. Pudenziana; protoprezbiter Świętego Kolegium Kardynałów
  • Aicardo Cornazzano (23 grudnia 1160) – kardynał prezbiter i biskup Parmy
  • Humfryd (10 czerwca 1161) – kardynał prezbiter S. Susanna
  • Albert (1163) – kardynał prezbiter S. Crisogono
  • Lando Sitino (18 grudnia 1159) – kardynał diakon S. Angelo in Pescheria; protodiakon Świętego Kolegium Kardynałów
  • Gerard (18 grudnia 1159) – kardynał diakon S. Maria in Aquiro
  • Stefan (22 lutego 1168) – kardynał diakon bez tytułu
  • Giovanni Sculcula (22 lutego 1168) – kardynał diakon bez tytułu
  • Otto (22 lutego 1168) – kardynał diakon bez tytułu
  • Wido (22 lutego 1168) – kardynał diakon bez tytułu

Sześciu spośród tych kardynałów mianował Paschalis III, a siedmiu Wiktor IV.

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i Daty promocji kardynałów w większości nie są znane. Podano najpóźniejsze możliwe daty, przy uwzględnieniu pierwszych wzmianek dokumentacyjnych o poszczególnych kardynałach.

Bibliografia

  • Kazimierz Dopierała, Księga Papieży, Wyd. Pallotinum, Poznań 1996, s. 185
  • Philipp Jaffé, Regesta pontificum Romanorum ab condita Ecclesia ad annum post Christum natum MCXCVIII, vol. 1, Lipsk 1885
  • J.M. Brixius, Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130-1181, Berlin 1912

Uzupełniające źródła internetowe

Papieskie elekcje i konklawe
XI wiek
XII wiek
XIII wiek
XIV wiek
XV wiek
XVI wiek
XVII wiek
XVIII wiek
XIX wiek
XX wiek
XXI wiek

Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot