Papieska elekcja 1216

Dzisiaj Papieska elekcja 1216 jest tematem o wielkim znaczeniu i znaczeniu w dzisiejszym społeczeństwie. Jego wpływ rozciąga się na różne obszary, od polityki i ekonomii, po kulturę i codzienne życie ludzi. Papieska elekcja 1216 wzbudził zainteresowanie i uwagę nie tylko ekspertów w tej dziedzinie, ale także ogółu społeczeństwa. W tym artykule zbadamy kilka podstawowych aspektów Papieska elekcja 1216, analizując jego pochodzenie, ewolucję i konsekwencje dla współczesnego społeczeństwa. Dodatkowo zbadamy wpływ, jaki Papieska elekcja 1216 wywarł na różne aspekty współczesnego życia i jak ukształtował sposób, w jaki myślimy i działamy w dzisiejszym świecie.

Papieska elekcja 1216
Ilustracja
Daty i miejsce
18 lipca 1216
Perugia
Główne postacie
Dziekan

Niccolò de Romanis

Protoprezbiter

Ruggiero di San Severino OSB(nieobecny)

Protoprezbiter elektorów

Cinzio Cenci

Protodiakon

Guido Pierleone

Wybory
Liczba głosowań

1 (wybór przez compromissum)

Liczba elektorów
• uczestnicy
• nieobecni


17
7 (lub 5?)

Liczba nieelektorów

0 (lub 2?)

Wybrany papież
Zdjęcie papieża
Cencio
Przybrane imię: Honoriusz III

Papieska elekcja 18 lipca 1216 – odbyła się po śmierci Innocentego III i wybrała na jego następcę Honoriusza III.

Lista uczestników

Innocenty III zmarł 16 lipca 1216 w Perugii. W chwili jego śmierci Święte Kolegium liczyło 24 kardynałów, w tym 22 kurialnych i 2 „zagranicznych”. Wiadomo, że 17 uczestniczyło w elekcji (członkowie komisji elektorskiej są pogrubieni):

Aż czternastu elektorów mianował Innocenty III. Zaledwie dwóch mianował papież Klemens III, a jednego Celestyn III.

Nieobecni

Siedmiu kardynałów nie uczestniczyło w tej elekcji. Bertrannus z S. Giorgio prawdopodobnie został w Rzymie, czterech innych (Guala, Rainiero, Leo i Pietro Sasso) przebywało na zagranicznych misjach legackich, a dwóch pozostałych (Langton i Ruggiero) było tzw. „zagranicznymi kardynałami” i prawdopodobnie nie zaliczano ich do grona elektorów:

Ruggiero z Benewentu był ostatnim żyjącym nominatem Aleksandra III, pozostałych nieobecnych mianował Innocenty III.

Wybór Honoriusza III

Dwa dni po śmierci Innocentego III kardynałowie zebrali się, by dokonać wyboru jego następcy. Wiadomo, że elekcja odbywała się w klauzurze, nie jest jednak pewne, czy była ona dobrowolna, czy też została wymuszona przez władze Perugii. Zgromadzeni kardynałowie podjęli decyzję o wyborze papieża w procedurze compromissum, tj. nie przez całe Święte Kolegium, lecz wydelegowaną w tym celu komisję, uprawnioną do dokonania wyboru w imieniu reszty. Komisja liczyła tylko dwóch kardynałów biskupów: Guido z Palestriny i Ugolino z Ostii. 18 lipca 1216 wybrali oni na papieża kardynała Cencio, prezbitera Ss. Giovanni e Paolo, rodowitego rzymianina. Sędziwy elekt przyjął wybór jako Honoriusz III i 24 lipca został konsekrowany na biskupa w katedrze w Perugii. 31 sierpnia w Rzymie odbyły się uroczystości koronacyjne, a 3 września nowy papież objął w posiadanie bazylikę laterańską.

Przypisy

  1. Skład Kolegium Kardynalskiego zrekonstruowany na podstawie Maleczek, passim.
  2. Maleczek, s. 357. Ich identyfikacja w 16 przypadkach jest pewna. Wątpliwości dotyczą jedynie kardynała Colonny; Maleczek, s. 358 uważa, że równie dobrze siedemnastym uczestnikiem mógł być Leone Brancaleone albo Rainiero Capocci, wiadomo bowiem, że najpóźniej w sierpniu 1216 powrócili ze swej legacji.
  3. Wynika tak z analizy kontrasygnat bulli papieskich w 1216 roku (Maleczek, s. 391-392)
  4. John Paul Adams: Sede Vacante 1216. 2010. .
  5. Ambrogio Piazzoni: Historia wyboru papieży. Kraków: Wydawnictwo M, 2003, s. 181-182.

Bibliografia

  • Werner Maleczek: Papst und Kardinalskolleg von 1191 bis 1216. Wiedeń: Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften, 1984.