W dzisiejszym świecie Papieska elekcja 1191 przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od momentu pojawienia się Papieska elekcja 1191 wywarł ogromny wpływ w różnych obszarach, budząc zainteresowanie i ciekawość zarówno ekspertów, jak i fanów. W tym artykule dokładnie zbadamy wszystkie aspekty Papieska elekcja 1191, od jego historii i ewolucji po wpływ na współczesne społeczeństwo. Poprzez wszechstronną analizę będziemy starali się zrozumieć rolę, jaką odgrywa Papieska elekcja 1191 w naszym życiu i jak ukształtował nasze postrzeganie rzeczywistości. Od swoich początków do obecnego stanu Papieska elekcja 1191 nadal jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu, dlatego zasługuje na szczegółowe zbadanie.
Daty i miejsce | |
21 marca 1191 | |
Rzym | |
Główne postacie | |
Dziekan |
Konrad von Wittelsbach CanReg (nieobecny) |
---|---|
Prodziekan |
Albino CanReg |
Protoprezbiter |
Wilhelm o Białych Dłoniach (nieobecny) |
Protoprezbiter elektorów |
Pandolfo Roberti CanReg |
Protodiakon |
Giacinto Bobone (do wyboru 21 marca) |
Wybory | |
Liczba elektorów • uczestnicy • nieobecni |
|
Wybrany papież | |
Giacinto Bobone Przybrane imię: Celestyn III |
Papieska elekcja 21 marca 1191 – odbyła się po śmierci papieża Klemensa III i zakończyła wyborem 85-letniego rzymianina Celestyna III.
Okoliczności śmierci Klemensa III nie są zbyt dobrze znane. Najprawdopodobniej zmarł 20 marca 1191 w Pałacu Laterańskim w Rzymie. W chwili jego śmierci narastały w kurii tarcia między zwolennikami sojuszu z normańskim królestwem Sycylii a zwolennikami polityki procesarskiej. Powszechnie obawiano się, że jeśli te dwie frakcje nie osiągną porozumienia, może dojść do schizmy.
Kolegium Kardynalskie w marcu 1191 roku liczyło najprawdopodobniej 35 kardynałów, w tym jednak ośmiu było nieobecnych, głównie tzw. „kardynałów zagranicznych”, tj. biskupów i opatów noszących tytuł kardynalski, ale rezydujących na stałe w swoich diecezjach lub opactwach, a nie w kurii papieskiej:
Wśród tych kardynałów było osiemnastu nominatów Klemensa III, siedmiu Lucjusza III, i po jednym Aleksandra III, Adriana IV i Lucjusza II.
Trzech z nich mianował Aleksander III, trzech Klemens III i jednego Lucjusz III.
Dzień po śmierci Klemensa III kardynałowie, chcąc uniknąć długotrwałych sporów wybrali na nowego papieża kandydata kompromisowego, „przejściowego”, to jest najstarszego ze swojego grona kardynała Giacinto Bobone, rzymianina. Elekt, mający wówczas 85 lat, niechętnie zaakceptował wybór, obawiając się schizmy w razie odmowy. Przybrał imię Celestyn III, na cześć Celestyna II. Ponieważ w chwili wyboru był zaledwie diakonem, 30 marca 1191 przyjął święcenia kapłańskie, a 14 kwietnia został konsekrowany na biskupa Rzymu.