W dzisiejszym artykule zagłębimy się w temat Konklawe 1276 (Hadrian V), zagadnienia, które w ostatnim czasie wywołało debatę i kontrowersje. Konklawe 1276 (Hadrian V) to problem, który dotyka szerokiego spektrum społeczeństwa, od profesjonalistów z różnych dziedzin po zwykłych ludzi, którzy na co dzień borykają się z wyzwaniami związanymi z tym zagadnieniem. W tym artykule zbadamy różne perspektywy i podejścia związane z Konklawe 1276 (Hadrian V), aby rzucić światło na jego implikacje i zaoferować kompleksowe spojrzenie na tę kwestię. Niezależnie od Twojego poziomu doświadczenia lub wcześniejszej wiedzy na temat Konklawe 1276 (Hadrian V), dzięki temu artykułowi znajdziesz istotne i cenne informacje, które pozwolą Ci lepiej zrozumieć to zagadnienie i jego możliwe implikacje w różnych obszarach. Czytaj dalej, aby zagłębić się w fascynujący i złożony świat Konklawe 1276 (Hadrian V)!
Daty i miejsce | |
2 – 11 lipca 1276 | |
Bazylika św. Jana na Lateranie, Rzym | |
Główne postacie | |
Dziekan | |
---|---|
Kamerling |
Raynaldus Marci (?) |
Protoprezbiter | |
Protodiakon | |
Wybory | |
Liczba elektorów • uczestnicy • nieobecni |
|
Wybrany papież | |
Ottobono Fieschi Przybrane imię: Hadrian V |
Konklawe 2-11 lipca 1276 – drugie konklawe 1276 roku. Wybrało Adriana V na następcę Innocentego V.
Papież Innocenty V zmarł nagle 22 czerwca 1276 roku po zaledwie pięciu miesiącach pontyfikatu. W chwili jego śmierci było 14 kardynałów. W konklawe wzięło udział 13 z nich:
Siedmiu elektorów otrzymało nominacje od Urbana IV, trzech od Grzegorza X, dwóch od Innocentego IV a jeden od Grzegorza IX.
Jeden kardynał mianowany przez Urbana IV:
Święte Kolegium było podzielone na zwolenników król Sycylii Karola I Andegaweńskiego (trzej kardynałowie francuscy i część kardynałów włoskich, tj. Vicedominis, Fieschi i prawdopodobnie Annibaldi oraz Goffredo da Alatri) oraz tych, którzy sprzeciwiali się dominacji Andegawenów w Italii (kardynałowie Giovanni i Matteo Orsini, Giacomo Savelli, Simone Paltinieri, Uberto Coconati i być może Pedro Reboli).
Kardynałowie zebrali się na konklawe w bazylice laterańskiej w dniu 2 lipca 1276. Obecny wówczas w Rzymie Karol I Andegaweński wziął na siebie obowiązek pilnowania przestrzegania norm konstytucji Ubi periculum o konklawe. Kiedy więc po trzech dniach okazało się, że elektorzy nie doszli do porozumienia, nakazał ograniczenie im dostaw żywności. Karol I w swojej roli „strażnika” konklawe nie był jednak bezstronny: włoskim kardynałom (w większości mu nieprzychylnym) dostarczano tylko chleb i wodę, natomiast sprzymierzeńcy Karola (głównie Francuzi) byli traktowani bardziej ulgowo. Po dziewięciu dniach frakcja „italska” uległa i jednogłośnie wybrano kandydata proandegaweńskiego Ottobono Fieschi, bratanka papieża Innocentego IV i byłego legata papieskiego w Anglii. Elekt przybrał imię Adrian V.
Następnego dnia po wyborze Adrian V zawiesił obowiązywanie konstytucji Ubi periculum, gdyż uznał jej postanowienia za zbyt rygorystyczne. Obiecał wydanie nowych regulacji, jednak zmarł kilka tygodni później, zanim doszło do jego konsekracji i koronacji.