Pułk Grenadierów Gwardii
Dzisiaj przyjrzymy się Pułk Grenadierów Gwardii, tematowi, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od momentu powstania Pułk Grenadierów Gwardii wywarł znaczący wpływ na różne aspekty społeczeństwa, wywołując debaty, kontrowersje i znaczące zmiany. Przez lata Pułk Grenadierów Gwardii ewoluował i dostosowywał się do zmieniających się okoliczności, zachowując swoje znaczenie w różnych sferach życia. W tym artykule zbadamy historię, wpływ i przyszłość Pułk Grenadierów Gwardii, przyglądając się, jak ukształtował i nadal będzie kształtować świat, w którym żyjemy.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
gen. Franciszek Żymirski |
| Działania zbrojne | |
| powstanie listopadowe | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
Pułk Grenadierów Gwardii – pułk piechoty Wojska Polskiego Królestwa Kongresowego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Pułk sformowany 20 czerwca 1815 z batalionu wzorowego. Posiadał organizację odmienną od innych pułków piechoty polskiej. Składał się ze sztabu i dwóch batalionów po osiem kompanii. Kompanie liczyły po 4 oficerów, 10 podoficerów i 128 szeregowych. Cały pułk, obok generała-dowódcy, liczył etatowo 6 oficerów starszych, 72 młodszych, 162 podoficerów, 103 muzykantów i 1984 szeregowych. Poza tym 66 oficerów oraz 83 podoficerów i szeregowych niefrontowych. Łącznie liczył 2417 ludzi i wchodził w skład trzybrygadowej dywizji piechoty rosyjskiego Rezerwowego Korpusu Gwardii.
Od 29 listopada 1831 zwany pułkiem grenadierów byłej Gwardii, a później pułkiem grenadierów
Dyslokacja pułku
Stanowisko: Warszawa. Koszary Aleksandryjskie
Żołnierze pułku
- gen. Franciszek Żymirski
- gen Henryk Milberg
- ppłk Jerzy Niewęgłowski
- płk Feliks Breański
Walki pułku
Pułk brał udział w walkach w czasie powstania listopadowego
- Warszawa (12 lutego 1831)
- Stanisławów
- Wawer (19 lutego i 31 marca 1831)
- Grochów (25 lutego 1831)
- Mińsk
- Iganie
- Sucha
- Jędrzejów
- Budziska
- Okęcin
- Warszawa (6 i 7 września 1831)
W 1831 roku, w czasie wojny z Rosją, żołnierze pułku otrzymali 1 kawalerski, 49 złotych i 84 srebrne krzyże Orderu Virtuti Militari .
Przypisy
- ↑ a b c d e Gembarzewski 1925 ↓, s. 68.
- ↑ Wimmer 1978 ↓, s. 458.
- ↑ Gembarzewski 1925 ↓, s. 67.
- ↑ Korzon, Gembarzewski i Rogowa 1923 ↓, s. 376.
Bibliografia
- Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie - Królestwo Polskie 1815-1830. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-48-3.
- Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
- Bronisław Gembarzewski: Żołnierz polski. Ubiór, uzbrojenie i oporządzenie. Tom IV. Od 1815 do 1831 roku. Warszawa: 1966.
- Karol Linder: Dawne Wojsko Polskie. Ubiór i uzbrojenie. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1960.
- Jan Wimmer: Historia piechoty polskiej do roku 1864. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
| Wojska |
| ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Bitwy |
|
