23 Pułk Piechoty Liniowej
W dzisiejszym świecie 23 Pułk Piechoty Liniowej to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje dzisiejsze znaczenie, wpływ na społeczeństwo czy znaczenie historyczne, 23 Pułk Piechoty Liniowej zdołał ustawić się jako temat ogólnego zainteresowania w sferze społecznej, kulturalnej, politycznej i gospodarczej. Na przestrzeni lat 23 Pułk Piechoty Liniowej był przedmiotem licznych badań, debat i kontrowersji, prowadzących do lepszego zrozumienia i analizy różnych jego wymiarów. W tym artykule dokładnie zbadamy zjawisko 23 Pułk Piechoty Liniowej i jego konsekwencje w naszym codziennym życiu, aby rzucić światło na temat, który nadal budzi duże zainteresowanie i ciekawość w dzisiejszym społeczeństwie.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Dowódcy | |
| Ostatni | |
| Działania zbrojne | |
| powstanie listopadowe | |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość |
4 Dywizja Piechoty – VI 1831 |
23 Pułk Piechoty Liniowej – polski pułk piechoty okresu powstania listopadowego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Sformowany z gwardii ruchomych województwa augustowskiego. Zgodnie z etatem pułk miał składać się ze sztabu i trzech batalionów piechoty liniowej po cztery kompanie, winien liczyć 57 oficerów, 216 podoficerów, 40 muzykantów, i 2355 szeregowych frontowych i 27 żołnierzy niefrontowych. W sumie w pułku miało służyć 2695 żołnierzy.
Żołnierze pułku
- ppłk Jan Szpinger
- mjr Antoni Wojnarowski (od 22 marca 1931)
Oficerowie:
Walki pułku
Pułk brał udział w walkach w czasie powstania listopadowego.
- pod Modlinem (26 czerwca)
- Utratą (16 sierpnia)
- Warszawą (6-7 września)
W 1831 roku, w czasie wojny z Rosją, żołnierze pułku otrzymali 1 kawalerski, 9 złotych i 15 srebrnych krzyży Orderu Virtuti Militari .
Uzbrojenie i umundurowanie
Uzbrojenie podstawowe piechurów stanowiły karabiny skałkowe. Pierwotnie było to karabiny francuskie wz. 1777 (kaliber 17,5 mm), później zastąpione rosyjskimi z fabryk tulskich wz. 1811 (kaliber 17,78 mm). Poza karabinami piechurzy posiadali bagnety i tasaki (pałasze piechoty). Wyposażenie uzupełniała łopatka saperska, ładownica na 40 naboi oraz pochwa na bagnet.
Umundurowanie piechura składało się z granatowej kurtki i sukiennych, białych spodni. Poszczególne pułki miały odmienne kolory naramienników, wyłogów oraz kołnierzy. Używano czapek czwórgraniastych. Po reformie w roku 1826 wprowadzono pantalony zapinane na guziki. Czapki czwórgraniaste zastąpiono kaszkietami z czarnymi daszkami i białymi sznurami. Na kaszkiecie znajdowała się blacha z orłem, numer pułku oraz ozdobny pompon.
Wyłogi jasnoszmaragdowe.
Uwagi
- ↑ od 22 marca 1830, awansował na ppłk. 22 września → Gembarzewski 1925 ↓, s. 74
Przypisy
- ↑ a b c Gembarzewski 1925 ↓, s. 74.
- ↑ a b Wimmer 1978 ↓, s. 484.
- ↑ Linder 1960 ↓, s. barwy pułkowe.
Bibliografia
- Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
- Karol Linder: Dawne Wojsko Polskie. Ubiór i uzbrojenie. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1960.
- Jan Wimmer: Historia piechoty polskiej do roku 1864. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
| Wojska |
| ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Bitwy |
|
