20 Pułk Piechoty Liniowej

Dzisiaj 20 Pułk Piechoty Liniowej jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu ludzi na całym świecie. Od czasów starożytnych 20 Pułk Piechoty Liniowej był przedmiotem badań, debat i refleksji, a jego wpływ obejmuje różne aspekty życia codziennego. Obecnie znaczenie 20 Pułk Piechoty Liniowej zostało zwiększone przez rozwój nowych technologii, które otworzyły nowe perspektywy analizy i zrozumienia tego tematu. W tym artykule zbadamy różne aspekty 20 Pułk Piechoty Liniowej, od jego powstania po dzisiejsze znaczenie, poprzez jego implikacje w różnych obszarach życia społecznego, kulturalnego, gospodarczego i politycznego.

20 Pułk Piechoty Liniowej
Historia
Państwo

 Królestwo Polskie

Sformowanie

1831

Tradycje
Rodowód

2 Pułk Województwa Mazowieckiego

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Antoni Klimkiewicz

Działania zbrojne
powstanie listopadowe
Organizacja
Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

3 Dywizja Piechoty - III 1831
5 Dywizja Piechoty - IV 1831

20 Pułk Piechoty Liniowej polski pułk piechoty okresu powstania listopadowego

Formowanie i zmiany organizacyjne

Po abdykacji Napoleona, car Aleksander I wyraził zgodę na odesłanie oddziałów polskich do kraju. Miały one stanowić bazę do tworzenia Wojska Polskiego pod dowództwem wielkiego księcia Konstantego. 13 czerwca 1814 roku pułkowi wyznaczono miejsce koncentracji w Łomży. Pułk nie został jednak odtworzony, bowiem etat armii Królestwa Polskiego przewidywał tylko 12 pułków piechoty. Nowe pułki piechoty sformowano dopiero po wybuchu powstania listopadowego. Rozkaz dyktatora gen. Józefa Chłopickiego z 10 stycznia 1831 roku nakładał obowiązek ich organizowania na władze wojewódzkie. 20 pułk piechoty tworzony był w województwie mazowieckim pierwotnie pod nazwą: 2 Pułk Województwa Mazowieckiego. Zgodnie z etatem pułk miał składać się ze sztabu i trzech batalionów piechoty liniowej po cztery kompanie, winien liczyć 57 oficerów, 216 podoficerów, 40 muzykantów, i 2355 szeregowych frontowych i 27 żołnierzy niefrontowych. W sumie w pułku miało służyć 2695 żołnierzy.

Pułk wszedł w skład nowo sformowanej 3 Dywizji Piechoty. 26 kwietnia 1831 przeprowadzono kolejną reorganizacje piechoty armii głównej dzieląc ją na pięć dywizji. Pułk znalazł się w 2 Brygadzie 5 Dywizji Piechoty.

Żołnierze pułku

Pułkiem dowodzili:

  • ppłk Antoni Klimkiewicz (13 stycznia 1831),
  • ppłk Władysław Podczaski (15 kwietnia 1831, awansował na płk 30 sierpnia).

Oficerowie pułku:

Walki pułku

Pułk brał udział w walkach w czasie powstania listopadowego.

Bitwy i potyczki:

  • Grochów (25 lutego),
  • Węgrów (9,10 i 14 kwietnia),
  • Liw (9 i 10 kwietnia),
  • Nur (22 maja),
  • Ostrołęka (26 maja),
  • Nasielsk(26 czerwca),
  • Międzyrzecz (29 sierpnia),
  • Terespol (2 września),
  • Kazimierz Dolny (14 września)
  • Józefów (15 września).

W 1831 roku, w czasie wojny z Rosją, żołnierze pułku otrzymali 1 kawalerski, 14 złotych i 29 srebrnych krzyży Orderu Virtuti Militari .

Uzbrojenie i umundurowanie

Uzbrojenie podstawowe piechurów stanowiły karabiny skałkowe. Pierwotnie było to karabiny francuskie wz. 1777 (kaliber 17,5 mm), później zastąpione rosyjskimi z fabryk tulskich wz. 1811 (kaliber 17,78 mm). Poza karabinami piechurzy posiadali bagnety i tasaki (pałasze piechoty). Wyposażenie uzupełniała łopatka saperska, ładownica na 40 naboi oraz pochwa na bagnet.

Umundurowanie piechura składało się z granatowej kurtki i sukiennych, białych spodni. Poszczególne pułki miały odmienne kolory naramienników, wyłogów oraz kołnierzy. Używano czapek czwórgraniastych. Po reformie w roku 1826 wprowadzono pantalony zapinane na guziki. Czapki czwórgraniaste zastąpiono kaszkietami z czarnymi daszkami i białymi sznurami. Na kaszkiecie znajdowała się blacha z orłem, numer pułku oraz ozdobny pompon.

Wypustki żółte, otok żółty.

Przypisy

  1. Wimmer 1978 ↓, s. 455.
  2. a b c d Gembarzewski 1925 ↓, s. 73.
  3. a b Wimmer 1978 ↓, s. 484.
  4. Wimmer 1978 ↓, s. 490.
  5. Wimmer 1978 ↓, s. 491.
  6. Jan Ziółek: Władysław Ludwik Podczaski. Internetowy Polski Słownik Biograficzny. . (pol.).
  7. Linder 1960 ↓, s. barwy pułkowe.

Bibliografia