Einsteinium

In de wereld van vandaag is Einsteinium een onderwerp dat tot grote belangstelling en discussie heeft geleid. Met het verstrijken van de tijd heeft dit onderwerp aan relevantie gewonnen en is het een aandachtspunt geworden voor verschillende sectoren van de samenleving. Er zijn veel aspecten die rond Einsteinium draaien, van de impact ervan op het dagelijks leven van mensen tot de relatie met de economie, politiek en cultuur. In dit artikel zullen we Einsteinium grondig onderzoeken en het belang ervan in de huidige samenleving analyseren. Van zijn oorsprong tot zijn evolutie in de loop van de tijd, via zijn implicaties op verschillende gebieden, wordt Einsteinium vandaag de dag gepresenteerd als een onderwerp van grote complexiteit en belang.

Einsteinium
1 18
1 H 2 Periodiek systeem 13 14 15 16 17 He
2 Li Be B C N O F Ne
3 Na Mg 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Al Si P S Cl Ar
4 K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr
5 Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe
6 Cs Ba ↓ Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn
7 Fr Ra ↓↓ Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og
 
Lanthaniden La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb Lu
Actiniden Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No Lr
Kwartsbuisje met ongeveer 300 µg einsteinium-253. De anodeluminescentie is afkomstig van het radioactief alfa-verval.
Algemeen
Naam Einsteinium
Symbool Es
Atoomnummer 99
Groep Scandiumgroep
Periode Periode 7
Blok F-blok
Reeks Actiniden
Chemische eigenschappen
Atoommassa (u)
Elektronenconfiguratie 5f11 7s2
Oxidatietoestanden +3
Elektronegativiteit (Pauling) 1,3
1e ionisatiepotentiaal (kJ·mol−1) 619,44
Fysische eigenschappen
Smeltpunt (K) 1133
Kookpunt (K) 1269
Aggregatietoestand Vast
SI-eenheden en standaardtemperatuur en -druk worden gebruikt,
tenzij anders aangegeven
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Einsteinium is een scheikundig element met symbool Es en atoomnummer 99. Het is een glanzend, zilverwit actinide. In zuivere vorm is het een sterk radioactief, zwaar metaal.

Ontdekking

In 1952 is einsteinium voor het eerst geïdentificeerd door Albert Ghiorso van de Universiteit van Californië - Berkeley en G.R. Choppin van het Los Alamos National Laboratory. Beide teams deden onderzoek naar puin dat was achtergebleven na de eerste test met waterstofbommen (Operation Ivy). Zij ontdekten de isotoop 253Es die was ontstaan uit de fusie van een uraniumkern met 15 neutronen. Vanwege de Koude Oorlog werden de bevindingen geheimgehouden tot 1955.

In 1961 was er voldoende einsteinium geproduceerd voor verder onderzoek. 253Es werd onder andere gebruikt om mendelevium te produceren. Later werd in de hoge-fluxreactor in Tennessee ook einsteinium geproduceerd uit plutonium.

Einsteinium is genoemd naar Albert Einstein.

Toepassingen

Van einsteinium zijn geen toepassingen bekend, behalve, zoals gezegd, als tussenstadium bij de productie van mendelevium.

Opmerkelijke eigenschappen

Onderzoek heeft aangetoond dat einsteinium de eigenschappen heeft die typerend zijn voor een zwaar drievalent actinide.

Verschijning

Op aarde komt einsteinium van nature niet voor. Het kan in kernreactoren op kunstmatige wijze worden geproduceerd.

Isotopen

Zie Isotopen van einsteinium voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Stabielste isotopen
Iso RA (%) Halveringstijd VV VE (MeV) VP
252Es syn 471,7 d α 6,760 248Bk
253Es syn 20,47 d α 6,739 249Bk
254Es syn 275,7 d α 6,618 250Bk
255Es syn 39,8 d α 5,200 251Bk

Er zijn 17 einsteiniumisotopen bekend. 252Es is daarvan met een halveringstijd van 471,7 dagen het stabielst. Andere relatief langlevende isotopen zijn 254Es en 255Es met halveringstijden van respectievelijk 275,7 en 39,8 dagen. De overige isotopen hebben halveringstijden van minder dan 40 uur.

Toxicologie en veiligheid

Over de toxicologie van einsteinium is niets bekend.

Externe links

Zie de categorie Einsteinium van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot