W tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Ángel Fernández Artime, badając jego różne aspekty i zagłębiając się w jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Ángel Fernández Artime przykuł uwagę profesjonalistów, ekspertów i entuzjastów ze względu na swoje znaczenie w różnych dziedzinach, od nauki po kulturę popularną. W następnych kilku linijkach przeanalizujemy jego wpływ i ewolucję na przestrzeni lat, a także możliwe implikacje na przyszłość. Przygotuj się na zanurzenie się w podróż pełną odkryć i poznania Ángel Fernández Artime, tematu, który niewątpliwie nie pozostawi nikogo obojętnym.
| Kardynał diakon | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
21 sierpnia 1960 | ||
| Pro-Prefekt Dykasterii ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego | |||
| Okres sprawowania |
od 2025 | ||
| Przełożony Generalny Towarzystwa Świętego Franciszka Salezego | |||
| Okres sprawowania |
2014–2024 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Inkardynacja | |||
| Śluby zakonne |
17 czerwca 1984 | ||
| Prezbiterat |
4 lipca 1987 | ||
| Nominacja biskupia |
5 marca 2024 | ||
| Sakra biskupia |
20 kwietnia 2024 | ||
| Kreacja kardynalska |
30 września 2023 | ||
| Kościół tytularny | |||
| Data konsekracji |
20 kwietnia 2024 |
|---|---|
| Miejscowość |
Rzym |
| Miejsce | |
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Ángel Fernández Artime SDB (ur. 21 sierpnia 1960 w Luanco) – hiszpański duchowny rzymskokatolicki, salezjanin, arcybiskup, dziesiąty generał zakonu salezjanów w latach 2014–2024, kardynał diakon od 2023, pro-prefekt Dykasterii ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego od 2025.
Święcenia prezbiteratu otrzymał 4 lipca 1987 w zakonie salezjanów. Początkowo pracował jako delegat hiszpańskiej inspektorii ds. duszpasterstwa młodzieży, dyrektor szkoły salezjańskiej w Ourense oraz jako wikariusz inspektorii. W latach 2000–2006 był jej przełożonym, a w 2009 został wysłany do Argentyny jako zwierzchnik inspektorii południowoargentyńskiej. Od 2013 kierował nowo powstałą inspektorią obejmującą centralną część Hiszpanii, a rok później został wybrany generałem zakonu[1] (w 2020 przedłużono jego kadencję na kolejne sześć lat). 16 sierpnia 2024 zrezygnował z urzędu generała[2].
9 lipca 2023 podczas modlitwy Anioł Pański papież Franciszek zapowiedział włączenie go do Kolegium Kardynałów[3][4], a 30 września 2023 w trakcie konsystorza na placu Świętego Piotra[5] kreował go kardynałem diakonem, nadając mu jako kościół tytularny bazylikę Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych[6][7]. Jako swoje zawołanie przyjął słowa „Sufficit tibi gratia mea” (Wystarczy ci mojej łaski). 17 grudnia 2023 uroczyście objął swój kościół tytularny w Rzymie.
4 października 2023 papież Franciszek mianował go członkiem Dykasterii ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego[8].
5 marca 2024 papież Franciszek przydzielił mu stolicę tytularną Ursona wraz z godnością arcybiskupa[9]. Święcenia biskupie otrzymał wraz z Giordano Piccinottim 20 kwietnia 2024 w bazylice Matki Bożej Większej w Rzymie. Głównym konsekratorem był kardynał Emil Paul Tscherrig, emerytowany nuncjusz apostolski we Włoszech i San Marino, a współkonsekratorami kardynał Cristóbal López Romero, arcybiskup Rabatu, i Lucas Van Looy, biskup senior gandawski[10][11]. Jako dewizę biskupią utrzymał kardynalskie zawołanie „Sufficit tibi gratia mea”. 21 kwietnia 2024 w rzymskiej bazylice Najświętszego Serca Pana Jezusa odprawił wraz z arcybiskupem Piccinottim[12] biskupią mszę prymicyjną.
6 stycznia 2025 papież Franciszek mianował go pro-prefektem Dykasterii ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego[13]. Brał udział w konklawe 2025, które wybrało papieża Leona XIV.