Angelo De Donatis
Temat Angelo De Donatis jest niezwykle aktualny w dzisiejszym społeczeństwie, ponieważ znacząco wpływa na różne aspekty codziennego życia. Od wpływu na gospodarkę po wpływ na zdrowie emocjonalne ludzi, Angelo De Donatis budzi powszechne zainteresowanie i wywołuje ciągłą debatę. W tym artykule dokładnie zbadamy różne aspekty związane ze Angelo De Donatis, analizując jego pochodzenie, ewolucję i możliwe rozwiązania, aby sprostać wyzwaniom, jakie stwarza. Poprzez multidyscyplinarne podejście staramy się zaoferować wszechstronną wizję Angelo De Donatis i jej wpływu na naszą obecną rzeczywistość, w celu zachęcenia do krytycznej i konstruktywnej refleksji na ten temat.
| Kardynał prezbiter | |||
 Angelo de Donatis (2023) | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
4 stycznia 1954 | ||
| Penitencjarz większy | |||
| Okres sprawowania |
od 2024 | ||
| Wikariusz generalny Rzymu | |||
| Okres sprawowania |
2017–2024 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat |
12 kwietnia 1980 | ||
| Nominacja biskupia |
14 września 2015 | ||
| Sakra biskupia |
9 listopada 2015 | ||
| Kreacja kardynalska |
28 czerwca 2018 | ||
| Kościół tytularny | |||
.svg)
| Data konsekracji |
9 listopada 2015 | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||
| Miejsce | |||||||||||||||||||||||||
| Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Angelo De Donatis (ur. 4 stycznia 1954 w Casarano) – włoski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy rzymski w latach 2015–2017, wikariusz generalny Rzymu i tym samym archiprezbiter bazyliki św. Jana na Lateranie w latach 2017–2024, administrator apostolski suburbikarnej diecezji Ostii od 2017, kardynał prezbiter od 2018, administrator apostolski sede vacante egzarchatu apostolskiego Włoch w latach 2019–2020, Penitencjariusz Większy od 2024.
Życiorys
Studiował w seminarium w Tarencie, a następnie w Papieskim Wyższym Seminarium Duchownym w Rzymie. Licencjat z zakresu teologii moralnej uzyskał na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Święceń prezbiteratu udzielił mu 12 kwietnia 1980 w katedrze Wniebowzięcia NMP w Nardò biskup Antonio Rosario Mennonna – biskup diecezjalny Nardò.
28 listopada 1983 został inkardynowany do diecezji rzymskiej. W latach 1980–2015 pełnił liczne funkcje w ramach struktur Wikariatu Rzymskiego, a także pracował w rzymskich parafiach: kościele św. Saturnina, kościele Zwiastowania Pańskiego i bazylice św. Marka – gdzie od 2003 był proboszczem. W roku 2014 wygłosił rekolekcje wielkopostne dla papieża i Kurii Rzymskiej.
14 września 2015 papież Franciszek mianował go biskupem pomocniczym diecezji rzymskiej ze stolicą tytularną Motula. Święcenia biskupie otrzymał 9 listopada 2015 w bazylice św. Jana na Lateranie. Udzielił mu ich sam papież, w asyście kardynała Agostino Valliniiego, wikariusza Rzymu, i Beniamino Stelli, prefekta Kongregacji ds. Duchowieństwa. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Nihil caritate dulcius” (Nic słodszego nad miłość).
26 maja 2017 został wyniesiony do godności arcybiskupa oraz ustanowiony jednocześnie wikariuszem generalnym Rzymu i archiprezbiterem bazyliki św. Jana na Lateranie, zastępując na tym stanowisku kard. Agostino Valliniego, a 29 czerwca tegoż roku został mianowany administratorem apostolskim suburbikarnej diecezji Ostii.
20 maja 2018 podczas modlitwy Regina Coeli papież Franciszek ogłosił, że mianował go kardynałem. 28 czerwca 2018 na konsystorzu w bazylice św. Piotra kreował go kardynałem prezbiterem, a jako kościół tytularny nadał mu bazylikę św. Marka w Rzymie. 7 października 2018 uroczyście objął swój kościół tytularny w Rzymie.
11 lipca 2019 papież Franciszek mianował go administratorem apostolskim sede vacante egzarchatu dla wiernych katolickich obrządku bizantyjskiego, zwanego także Ukraińskim Kościołem Greckokatolickim we Włoszech, a 24 października 2020 papież zwolnił go z funkcji administratora egzarchatu Włoch.
W marcu 2020 został zakażony koronawirusem SARS-CoV-2 i został przewieziony do Polikliniki Gemelli.
6 kwietnia 2024 papież zwolnił go z obowiązków wikariusza generalnego diecezji rzymskiej i mianował go penitencjarzem większym.
Przypisy
- ↑ Nomina di Vescovo Ausiliare di Roma , press.vatican.va, 14 września 2015 (wł.).
- ↑ Rinuncia del Vicario Generale per la Diocesi di Roma e Arciprete della Basilica Papale di San Giovanni in Laterano e nomina del successore , press.vatican.va, 26 maja 2017 (wł.).
- ↑ Annuncio di Concistoro il 28 giugno per la creazione di nuovi Cardinali, 20.05.2018. vatican.va. . (wł.).
- ↑ Papież Franciszek ustanowił 14 nowych kardynałów. ekai.pl, 2018-06-29. .
- ↑ Erezione dell’Esarcato Apostolico per i fedeli cattolici ucraini di rito bizantino residenti in Italia e nomina dell’Amministratore Apostolico sede vacante. vatican.va, 2019-07-11. . (wł.).
- ↑ Termine dell’incarico di Amministratore Apostolico sede vacante dell’Esarcato per i fedeli cattolici ucraini di rito bizantino residenti in Italia e nomina dell’Esarca Apostolico. press.vatican.va. . (wł.).
- ↑ Kard. De Donatis zarażony koronawirusem. ekai.pl. .
- ↑ Resignations and Appointments , press.vatican.va .
Linki zewnętrzne
- Nota biograficzna Angelo De Donatisa na stronie Stolicy Apostolskiej. . (wł.).
- Nota biograficzna Angelo De Donatisa na stronie diecezji rzymskiej. diocesidiroma.it. . (wł.).
- Angelo De Donatis w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy (ang.)
- Angelo De Donatis , catholic-hierarchy.org (ang.).
Liczba purpuratów wynosi 237 zaś uprawnionych do udziału w Konklawe wynosi 127
(a) – utracił prawa elektorskie, pomimo nie ukończonych 80 lat