Willem Jacobus Eijk

W następnym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Willem Jacobus Eijk. Od jego początków po dzisiejsze znaczenie – zbadamy wszystkie aspekty tego interesującego tematu. Odkryjemy jego wpływ na społeczeństwo, jego wpływ w różnych obszarach i ewolucję na przestrzeni czasu. Przy szerokim i szczegółowym podejściu przeanalizujemy jego różne aspekty, aby zaoferować pełną i wzbogacającą panoramę. Dołącz do nas w tej podróży pełnej wiedzy i odkryć na temat Willem Jacobus Eijk.

Willem Jacobus Eijk
Kardynał prezbiter
Prymas Niderlandów
Ilustracja
Willem Eijk (2020)
Herb duchownego Noli recusare laborem
Nie odrzucać pracy
Kraj działania

Holandia

Data i miejsce urodzenia

22 czerwca 1953
Duivendrecht

Arcybiskup metropolita Utrechtu
Okres sprawowania

od 2008

Przewodniczący Konferencji Episkopatu Holandii
Okres sprawowania

2011–2016

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Diakonat

15 września 1984

Prezbiterat

1 czerwca 1985

Nominacja biskupia

17 lipca 1999

Sakra biskupia

6 listopada 1999

Kreacja kardynalska

18 lutego 2012
Benedykt XVI

Kościół tytularny

św. Kaliksta

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

6 listopada 1999

Miejscowość

Groningen

Miejsce

katedra św. Józefa

Konsekrator

Adrianus Simonis

Współkonsekratorzy

Frans Wiertz
Sergio Utleg

Willem Jacobus (Wim) Eijk (ur. 22 czerwca 1953 w Duivendrechcie) – holenderski duchowny rzymskokatolicki, doktor filozofii i bioetyki, biskup diecezjalny Groningen w latach 1999–2007 (od 2005 biskup diecezjalny Groningen-Leuuwarden), arcybiskup metropolita Utrechtu i tym samym prymas Niderlandów od 2008, przewodniczący Konferencji Episkopatu Holandii w latach 2011–2016, kardynał prezbiter od 2012.

Życiorys

Młodość i prezbiterat

Biskup Groningen

W 1978 ukończył studia medyczne na Uniwersytecie w Amsterdamie. Po studiach wstąpił do seminarium duchownego w Kerkrade. Święcenia kapłańskie otrzymał 1 czerwca 1985 z rąk biskupa Joannesa Gijsena i został inkardynowany do diecezji Roermond. Pracował głównie w seminariach duchownych w Rolduc i w 's-Hertogenbosch. W latach 1996–1999 był także wykładowcą na wydziale teologicznym w Lugano.

Episkopat

17 lipca 1999 został mianowany biskupem diecezjalnym Groningen. Sakry biskupiej udzielił mu 6 listopada 1999 kardynał Adrianus Simonis.

11 grudnia 2007 Benedykt XVI mianował go arcybiskupem Utrechtu. Zastąpił na tym stanowisku kardynała Adrianusa Simonisa, który przeszedł na emeryturę. Kanoniczne objęcie urzędu miało miejsce 24 stycznia 2008. Jako arcybiskup Utrechtu jest również tradycyjnie Prymasem Niderlandów.

W latach 2011–2016 pełnił funkcję przewodniczącego Konferencji Episkopatu Holandii.

6 stycznia 2012 ogłoszona została jego kreacja kardynalska, której papież Benedykt XVI dokonał oficjalnie na konsystorzu w dniu 18 lutego 2012.

Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka. W marcu 2023 przebywał w Poznaniu, gdzie spotkał się z przewodniczącym Konferencji Episkopatu Polski i brał udział w konferencji naukowej na Uniwersytecie Medycznym.

Zobacz też

Przypisy

  1. NOMINA DELL’ARCIVESCOVO METROPOLITA DI UTRECHT (PAESI BASSI). vatican.va, 2007-12-11. . (wł.).
  2. Konferencja Episkopatu Niderlandów w bazie gcatholic.org (ang.) 
  3. ANNUNCIO DI CONCISTORO PER LA CREAZIONE DI NUOVI CARDINALI. vatican.va, 2012-01-06. . (wł.).
  4. Nowi Kardynałowie Kościoła. radiomaryja.pl, 2012-02-18. .
  5. EKAI, Wizyta arcybiskupa Utrechtu, w: Przewodnik Katolicki, nr 14/2023, s. 59

Linki zewnętrzne