Sebastian Francis

W następnym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Sebastian Francis, badając jego różne aspekty i odkrywając znaczenie, jakie ma on w naszym obecnym społeczeństwie. Sebastian Francis jest obiektem zainteresowania i badań od dawna, a jego wpływ rozciąga się na różne obszary codziennego życia. Idąc tym tropem, szczegółowo przeanalizujemy jego wpływ na kulturę, technologię, politykę i wiele innych istotnych aspektów. Ponadto zbadamy jego ewolucję na przestrzeni czasu oraz to, w jaki sposób wyznaczała trendy i znaczące zmiany w różnych dziedzinach. Przygotuj się na ekscytującą podróż przez Sebastian Francis i odkryj wszystko, co ten motyw ma nam do zaoferowania.

Sebastian Francis

kardynał prezbiter
Fiat voluntas Tua Bądź wola Twoja
Kraj działania	Malezja
Data i miejsce urodzenia	11 listopada 1951 Johor Baharu
Biskup Penang
Okres sprawowania	od 2012
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	28 lipca 1977
Nominacja biskupia	7 lipca 2012
Sakra biskupia	20 sierpnia 2012
Kreacja kardynalska	30 września 2023 Franciszek
Kościół tytularny	MB Przyczyny Naszej Radości
Multimedia w Wikimedia Commons

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	20 sierpnia 2012
Konsekrator	Murphy Pakiam
Współkonsekratorzy	Paul Tan Chee Ing Antony Selvanayagam
Współkonsekrowani biskupi Anthony Bernard Paul 12 stycznia 2016

Sebastian Francis (ur. 11 listopada 1951 w Johor Baharu) – malezyjski duchowny rzymskokatolicki, od 2012 biskup Penang, kardynał prezbiter od 2023.

Życiorys

Święcenia kapłańskie przyjął 28 lipca 1977 i został inkardynowany do diecezji Melaka-Johor. Pracował głównie jako duszpasterz parafialny, był także m.in. wykładowcą i ojcem duchownym w seminarium w Penang (1985-1988) oraz wikariuszem generalnym diecezji (1988-2001 oraz 2003-2012).

7 lipca 2012 otrzymał nominację na biskupa Penang. Sakry biskupiej udzielił mu 20 sierpnia 2012 abp Murphy Pakiam.

9 lipca 2023 podczas modlitwy Anioł Pański papież Franciszek ogłosił jego nominację kardynalską.

Na konsystorzu 30 września 2023 został kreowany kardynałem prezbiterem i uzyskał kościół tytularny Matki Bożej Przyczyny Naszej Radości.

Przypisy

1. ↑ ^{a b} RINUNCIA DEL VESCOVO DI PENANG (MALAYSIA) E NOMINA DEL SUCCESSORE. vatican.va, 2012-07-07. . (wł.).
2. ↑ Pope Francis announces Consistory for creation of new Cardinals. vaticannews. . (ang.).
3. ↑ Assignation of Titles and Deaconries to the new Cardinals. Stolica Apostolska. . (ang.).

Bibliografia

• Sebastian Francis , catholic-hierarchy.org   (ang.).

• p
• d
• e

Członkowie Kolegium Kardynałów

• Kardynał
• Promocje kardynalskie
• Stopnie kardynalskie
• Polscy kardynałowie

Kardynał biskup	kardynałowie elektorzy Filoni Ouellet Parolin Sako Tagle kardynałowie nieelektorzy Arinze Bertone Raï Re Sandri Saraiva Martins Stella
Kardynał prezbiter	kardynałowie elektorzy Advincula Aguiar Aguiar Retes Alencherry Ambongo Ameyu Mulla Aós Braco Arborelius Aveline Barbarin Betori Bo Bozanić Braz de Aviz Brenes Brislin Burke Bustillo Carmo da Silva Cañizares Cantoni Chow Sau-yan Clemente Cobo Cano Collins Costa Coutts Cupich da Rocha De Donatis De Kesel Dew DiNardo Dolan Eijk Erdő Ferrão Francis García Rodríguez Gomes Furtado Gracias Gregory Goh Hollerich Kambanda Koch Kriengsak Kovithavanij Kutwa Lacroix Langlois Lojudice López Romero Maeda Mafi Mangkhanekhoun Marengo Martínez Marto Marx McElroy Njune Nycz Nzapalainga Okpaleke O’Malley Omella Osoro Ouédraogo Pengo Petrocchi Pizzaballa Poli Poola Porras Puljić Ramazzini Ranjith Ribat Ricard Robles Ortega Piacenza Rossi Rueda Aparicio Rugambwa Ryłko Ryś Sarah Scherer Schönborn Souraphiel Steiner Sturla Suharyo Hardjoatmodjo Tempesta Thottunkal Tobin Tsarahazana Turkson Woelki Zuppi kardynałowie nieelektorzy Abril Amato Antonelli Arizmendi Assis Bačkis Bagnasco Barreto Bassetti Bertello Blázquez Brady Brandmüller Calcagno Cipriani Thorne Coccopalmerio Comastri D’Rozario Dal Corso Darmaatmadja De Giorgi Duka Dziwisz Errázuriz Ossa Ezzati Farina Felix Herranz Casado Jiménez Carvajal Karlic Kasper Kitbunchu Lacunza Lajolo Langa López Rodriguez Mahony Maida Martínez Sistach Menichelli Miglio Monterisi Monteiro de Castro Mureșan Napier Nascimento Nguyễn Văn Nhơn Nichols O’Brien Okogie Onaiyekan Padrón Piat Phạm Minh Mẫn Poupard Pujats Quevedo Ravasi Rigali Rivera Carrera Rodé Rodríguez Maradiaga Romeo Rosa Chávez Rosales Rouco Varela Ruini Salazar Gómez Sandoval Íñiguez Sarr Scola Sepe Stafford Suárez Inda Tamkevičius Ticona Porco Tong Hon Vallini Vegliò Versaldi Villalba Vingt-Trois Wamala Wetter Wuerl Yeom Soo-jung Zen Ze-kiun Zerbo Zubeir Wako
Kardynał diakon	kardynałowie elektorzy Ayuso Guixot Czerny Farrell Fernández Artime Fernández Gambetti Gugerotti Grech Harvey Krajewski Mamberti Mendonça Müller Pierre Prevost Roche Semeraro Tscherrig Vérgez Alzaga You Heung-sik Zenari kardynałowie nieelektorzy Baldisseri Becciu(a) Bocos Merino Cantalamessa Dri Frezza Feroci Fitzgerald Ghirlanda Ladaria Marchetto Martino Simoni Tomasi
Powiązane	byli kardynałowie Jorge Mario Bergoglio (Franciszek) Theodore McCarrick

Liczba purpuratów wynosi 237 zaś uprawnionych do udziału w Konklawe wynosi 127
^(a) – utracił prawa elektorskie, pomimo nie ukończonych 80 lat