W dzisiejszym świecie Javier Bardem zyskał duże znaczenie w różnych obszarach codziennego życia. Od momentu pojawienia się Javier Bardem przykuł uwagę wielu osób ze względu na swój wpływ i wpływ w różnych aspektach. Na jego popularność złożyło się kilka czynników, takich jak znaczenie w środowisku pracy, znaczenie w społeczeństwie, wpływ na technologię lub wpływ na współczesną kulturę. W tym artykule będziemy dalej badać rolę, jaką odgrywa dzisiaj Javier Bardem i jak udało mu się wzbudzić zainteresowanie tak wielu ludzi na całym świecie.
Javier Bardem (2018) | |
Imię i nazwisko |
Javier Ángel Encinas Bardem |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1 marca 1969 |
Zawód |
aktor, producent filmowy |
Współmałżonek |
Penélope Cruz |
Lata aktywności |
od 1990 |
Javier Ángel Encinas Bardem (ur. 1 marca 1969 w Las Palmas de Gran Canaria) – hiszpański aktor i producent filmowy. Zdobywca Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego za rolę psychopatycznego zabójcy Antona Chigurha w filmie braci Coenów To nie jest kraj dla starych ludzi (2007). Był też dwukrotnie nominowany do Oscara za występ w filmach: Zanim zapadnie noc (2000) i Biutiful (2010).
Urodził się w Las Palmas de Gran Canaria na Wyspach Kanaryjskich. Jego matka Pilar Bardem (z domu María del Pilar Bardem Muñoz) była aktorką, a ojciec José Carlos Encinas Doussinague (1931–1995) był biznesmenem zajmującym się ochroną środowiska. Jego starsze rodzeństwo - brat Carlos (ur. 1963) i siostra Mónica (ur. 4 maja 1964) zostali także aktorami. Jego rodzice rozwiedli się krótko po jego narodzinach. Wychowała go jego matka. Jego dziadek Rafael Bardem Solé (1889–1972) i babka Matilde Muñoz Sampedro (1900–1969) ze strony matki byli także aktorami. Jego wujek Juan Antonio Bardem (1922–2002) był reżyserem. Jego wujek Juan Antonio został uwięziony przez Francisco Franco za swoje antyfaszystowskie filmy. Jego kuzyn Miguel również został reżyserem.
Babka Bardema wychowywała go w wierze rzymskokatolickiej. W wieku sześciu lat wystąpił po raz pierwszy w serialu Televisión Española El Pícaro (1975) Fernando Fernána Gómeza. Grał także w rugby dla juniorów hiszpańskiej reprezentacji narodowej. Studiował malarstwo w Escuela de Artes y Oficios w Madrycie. W 1989 w hiszpańskim programie El Día Por Delante musiał nosić kostium Supermana. Dorabiał także jako striptizer.
Debiutował na kinowym ekranie jako skorumpowany gej w dramacie erotycznym Bigasa Luny Lulu (Las edades de Lulú, 1990) z Maríą Barranco i Rosaną Pastor. Później pracował przy jego trylogii Szynka, szynka (Jamón, jamón. 1992), Macho (Huevos de oro. 1993), Księżyc i pierś (La teta y la luna 1994). Wystąpił jako Romeo Dolorosa w czarnej komedii Álexa de la Iglesii Taniec z diabłem (Perdita Durango, 1997) z Rosie Perez.
Pedro Almodóvar zaangażował go do swoich filmów: Wysokie obcasy (Tacones lejanos, 1991) z Victorią Abril jako prezenter telewizyjny i Drżące ciało (Carne trémula, 1997). Po roli kubańskiego poety, pisarza i dramaturga Reinaldo Arenasa w biograficznym melodramacie Juliana Schnabela Zanim zapadnie noc (Before Night Falls, 2000) został pierwszym hiszpańskim aktorem nominowanym do Oscara.
Światową sławę przyniosła mu główna rola Ramóna Sampedro, mechanika okrętowego, który po wypadku w trakcie skoku do wody został sparaliżowany w wieku 25 lat, w dramacie W stronę morza (Mar adentro, 2004). W 2008 zdobył Oscara za rolę drugoplanową w thrillerze braci Coen To nie jest kraj dla starych ludzi (No Country for Old Men).
Zasiadał w jury konkursu głównego na 58. MFF w Cannes (2005).
W 2007 związał się z aktorką Penélope Cruz, którą poślubił na początku lipca 2010 w prywatnej ceremonii na wyspach Bahama. Mają syna Leonardo (ur. 22 stycznia 2011) i córkę Lunę Encinas (ur. 22 lipca 2013 w Madrycie).
Rok | Nagroda | Kategoria | Tytuł |
---|---|---|---|
1993 | II Premis Turia | Najlepszy aktor | Szynka, szynka (Jamón, jamón, 1992) |
1995 | Nagroda Goya | Najlepszy aktor drugoplanowy | Policzone dni (Días contados, 1994) |
1996 | Najlepszy aktor | Usta do ust (Boca a boca, 1995) | |
1997 | Europejska Nagroda Filmowa | Nagroda Publiczności dla najlepszego aktora | Drżące ciało (Carne trémula, 1997) |
2000 | 57. MFF w Wenecji | Puchar Volpiego dla najlepszego aktora | Zanim zapadnie noc (2000) |
2001 | Independent Spirit Awards | Najlepsza główna rola męska | |
2003 | Nagroda Goya | Najlepszy aktor | Poniedziałki w słońcu (Los lunes al sol, 2002) |
2004 | Europejska Nagroda Filmowa | Najlepszy aktor | W stronę morza (Mar adentro, 2004) |
61. MFF w Wenecji | Puchar Volpiego dla najlepszego aktora | ||
2005 | Nagroda Goya | Najlepszy aktor | |
2008 | Nagroda Akademii Filmowej | Najlepszy aktor drugoplanowy | To nie jest kraj dla starych ludzi (2007) |
Złoty Glob | Najlepszy aktor drugoplanowy | ||
Nagroda BAFTA | Najlepszy aktor drugoplanowy | ||
Nagroda Gildii Aktorów Ekranowych | Najlepszy aktor drugoplanowy | ||
Najlepsza obsada filmowa | |||
2010 | 63. MFF w Cannes | Najlepszy aktor | Biutiful (2010) |
2011 | Nagroda Goya | Najlepszy aktor | |
2013 | Najlepszy film dokumentalny | Synowie chmur (Hijos de las nubes, la última colonia, 2012) | |
MTV Movie Award | Najlepszy aktor latynoski | Skyfall (2012) | |
2022 | Nagroda Goya | Najlepszy aktor | Szef Roku (El buen patrón, 2021) |