Linia kolejowa Struga Warszawska – Izabelin

Linia kolejowa Struga Warszawska – Izabelin jest od dawna przedmiotem zainteresowania i debaty. Jego znaczenie polega na wpływie, jaki wywiera na różne aspekty codziennego życia. W tym artykule szczegółowo zbadamy, co oznacza Linia kolejowa Struga Warszawska – Izabelin, jego historię, obecne znaczenie i przyszłe prognozy. Dodatkowo przeanalizujemy, jak Linia kolejowa Struga Warszawska – Izabelin wpływa na różne sektory społeczeństwa i jak ewoluował na przestrzeni czasu. Z krytycznej i obiektywnej perspektywy, ten artykuł ma na celu przedstawienie kompleksowej wizji Linia kolejowa Struga Warszawska – Izabelin i jego wpływu na dzisiejszy świat.

Linia kolejowa
Struga Warszawska - Izabelin
Dane podstawowe
Długość

7,5 km

Struga Warszawska - Izabelin – linia kolei wąskotorowej łącząca Marki z Izabelinem.

Linia została zbudowana w 1902 roku pod kierunkiem inż. Roguskiego w celu przewozu letników oraz eksploatacji miejscowych złóż torfu. Faktycznie jednak uruchamiane w niedziele pociągi spacerowe o trakcji konnej nie cieszyły się dużą popularnością i szybko zostały skasowane, a wydobywanego torfu było na tyle niewiele, aby przewozić go koleją. Podjęto natomiast przewozy drewna z lasów w okolicach Izabelina, Stanisławowa i Czarnej Strugi. Z linii korzystała również fabryka Kondakowa, zajmującego się wytwarzaniem imadeł i narzędzi, zlokalizowana między Strugą a Czarną Strugą. W 1908 pociągi osobowe – a właściwie tramwaje konne – kursowały tylko między Strugą a Czarną Strugą. W 1914 w związku z wyczerpaniem surowca leśnego dokonano rozbiórki odcinka Izbelin - Czarna Struga, a pozostałą część zlikwidowano w l. 20. XX wieku.

Linia odgałęziała się w km 12,1 kolejki wąskotorowej Warszawa - Radzymin, to jest tuż przed przystankiem Struga.

Przypisy

  1. a b Bogdan Pokropiński: Kolejka marecka. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1985, s. 45. ISBN 83-206-0551-2.
  2. Kolejka Struga - Izabelin - 1908
  3. Bogdan Pokropiński: Kolejka marecka. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1985, s. 22. ISBN 83-206-0551-2.
  4. Bogdan Pokropiński: Kolejka marecka. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1985, s. 35. ISBN 83-206-0551-2.