Skarbnik (demon)
Dzisiaj porozmawiamy o Skarbnik (demon), temacie, który w ciągu ostatniej dekady przykuł uwagę wielu osób. Od momentu powstania Skarbnik (demon) wzbudził duże zainteresowanie w różnych obszarach, od nauki po kulturę popularną. W tym artykule zbadamy różne aspekty Skarbnik (demon), od jego wpływu na społeczeństwo po najnowsze badania na ten temat. Dowiemy się, jak Skarbnik (demon) ewoluował na przestrzeni czasu i jak na różne sposoby wpływał na ludzi. Dodatkowo przeanalizujemy niektóre kontrowersje i debaty, które pojawiły się wokół Skarbnik (demon) i jak te dyskusje ukształtowały nasze rozumienie tematu. Podsumowując, ten artykuł zapewni kompleksowy i szeroki przegląd Skarbnik (demon), zapewniając czytelnikom solidne i aktualne zrozumienie tego fascynującego tematu.
Skarbnik (ukr. скарбник, ros. кладенец, biał. дзедка) – w wierzeniach słowiańskich duch zamieszkujący podziemia (zwłaszcza kopalnie), strzegący naturalnych zasobów ziemi i zakopanych w niej skarbów. Był także władcą podziemnej krainy, do której zabierał dusze górników, którzy zginęli podczas pracy w kopalni. Na Śląsku Cieszyńskim Pustecki.
Skarbnik był postacią przychylną ludziom, ostrzegał górników przed grożącym tąpnięciem, zalaniem i pożarem, mógł także zaprzyjaźnić się z górnikami. Wobec osób które były leniwe, niesolidne, skąpe i złorzeczyły w kopalni, skarbnik bywał też bardzo surowy, zawzięty i mściwy. Ukazywał się najczęściej pod postacią starego, brodatego górnika z kagankiem w ręku, potrafił też przybrać kształt kozy, konia, psa, myszy, żaby, pająka, muchy. Mógł także pozostawać niewidzialny, wówczas górnik mógł wyczuć jego obecność bądź słyszeć stukanie.
Bibliografia
- Barbara i Adam Podgórscy: Wielka Księga Demonów Polskich – leksykon i antologia demonologii ludowej. Katowice: Wydawnictwo KOS, 2005. ISBN 83-89375-40-0.
