W tym artykule omówimy temat Toruń Wschodni, temat dziś bardzo istotny i interesujący. Toruń Wschodni wywołał wiele debat i kontrowersji, a także wzbudził zainteresowanie ekspertów i miłośników różnych dyscyplin. W tym sensie ważne jest szczegółowe przeanalizowanie wszystkich aspektów i perspektyw związanych z Toruń Wschodni, aby w pełni zrozumieć jego wpływ i zakres w dzisiejszym społeczeństwie. W tym artykule omówimy różne punkty widzenia, istotne dane i możliwe przyszłe implikacje Toruń Wschodni, aby zaoferować pełną i wzbogacającą wizję tego ważnego tematu.
Budynek widziany od strony Placu Fryderyka Skarbka (maj 2020) | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Lokalizacja | |
Data otwarcia |
20 listopada 1871 |
Poprzednie nazwy |
1871–1873: Thorn-Mocker |
Dane techniczne | |
Liczba peronów |
3 |
Liczba krawędzi peronowych |
5 |
Kasy |
|
Linie kolejowe | |
Położenie na mapie Torunia | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |
53°01′38″N 18°38′05″E/53,027222 18,634722 |
Toruń Wschodni – dworzec kolejowy na terenie Torunia. Według klasyfikacji PKP ma kategorię dworca aglomeracyjnego.
W latach 1871–1873 (lub 1871–1882) i 1909–1959 nosił nazwę Toruń Mokre (Bahnhof Thorn-Mocker), a w latach 1873–1909 (lub 1882–1909) Guterbahnhof Thorn-Mocker (Dworzec Towarowy Toruń Mokre)[potrzebny przypis].
Linię z Torunia do Jabłonowa Pomorskiego, która była częścią planowanej linii kolejowej Poznań-Isterburg, otwarto 20 listopada 1871. Bahnhof Thorn-Mocker, jak ówcześnie nazywał się dworzec, był początkowym/końcowym przystankiem linii od strony Torunia. Na dworcu wzniesiono budynek dla podróżnych z restauracją. Stacją końcową przestał być 15 sierpnia 1873, kiedy dzięki otwarciu mostu kolejowego (i linii od mostu do dworca) uzyskał połączenie ze stacją Toruń Główny. Jednocześnie jednak podjęto decyzję o zamknięciu Torunia Mokre (ob. Toruń Wschodni), a cała ekspedycja na tej linii odbywała się odtąd przez dworzec Toruń Główny. Wkrótce dworzec otwarto ponownie, ale wyłącznie jako dworzec towarowy, a kwestia jego nazwy nie została ostatecznie wyjaśniona[potrzebny przypis].
1 lipca 1882 oddano do użytku pierwszy odcinek planowanej Kolei Miast Nadwiślańskich - z Torunia do Chełmży. Linia ta odchodziła od linii Poznań-Isterburg na wysokości dzisiejszego Polmosu Toruń, wiodła wzdłuż ulic Dworcowej i Kraińskiej, a następnie wzdłuż ul. Grudziądzkiej do Łysomic i dalej na północ - omijała więc towarową stację Toruń Mokre (ob. Toruń Wschodni). Na nowej linii zbudowano Dworzec Mokre (Bahnhof Mocker), który po przyłączeniu wsi Mokre do Torunia - 1 kwietnia 1906 - przemianowano na Dworzec Toruń Mokre (Bahnhof Thorn-Mocker)[potrzebny przypis].
Ponieważ linia Poznań-Isterburg była ważniejszą niż linia Toruń-Malbork, a w roku 1906 nie posiadała żadnego dworca w nowo przyłączonym do Torunia obszarze (czyli dawna wieś Mokre i okolice), postanowiono rozbudować Toruń Mokre do dużego dworca pasażersko-towarowego. Jednocześnie postanowiono przebudować układ torów tak, aby ten nowy dworzec mógł obsłużyć ruch także na linii Toruń-Malbork. Także stację końcową linii do Malborka przeniesiono na nowy dworzec. Powstał on w roku 1909 (otwarcie nastąpiło 15 sierpnia), a przy rozbudowie peronów i torowiska zmieniono przebieg Strugi Toruńskiej tworząc w miejsce dotychczasowego, nieregularnego odcinka proste koryto kilka metrów bardziej na północ (stary przebieg Strugi na terenie dworca widoczny jest do dziś w podziale katastralnym). Dworzec powrócił do swojej pierwotnej nazwy Dworzec Toruń Mokre (Bahnhof Thorn-Mocker), a stary dworzec Toruń Mokre zamknięto 14 sierpnia 1909, po czym przemianowano na Toruń Stare Mokre (Thorn Altmocker) i odtąd pełnił rolę wyłącznie stacji towarowej .
Zabudowa dworca składa się z dwóch głównych budynków - większego (mieszczącego m.in. poczekalnię i kasy) oraz mniejszego (Biuro Wag). Oba powstały w stylu neogotyckim i w pierwotnej formie architektonicznej przetrwały do czasów współczesnych. Na obramowaniu schodów głównego budynku znajdują się relikty latarni gazowych. W pobliżu obu głównych budynków dworca stoi kilka kolejowych budynków mieszkalnych przeznaczonych pierwotnie dla obsługi dworca i ich rodzin[potrzebny przypis].
Z dworca istnieją bezpośrednie połączenia do wielu miast Polski, m.in. do Olsztyna, Iławy, Grudziądza, Chełmży, Sierpca, Kutna, Włocławka, Bydgoszczy, Poznania czy Inowrocławia[potrzebny przypis].
Oprócz pociągów dalekobieżnych i wojewódzkich do stacji Toruń Wschodni dojeżdżają również pociągi BiT City. Składy kursują na trasie Toruń Wschodni - Bydgoszcz Główna. Od 14 grudnia 2014 roku linia ta została wzbogacona o cztery nowe składy typu Pesa Elf 22WEc[potrzebny przypis].
Rok | Wymiana roczna | Wymiana pasażerska na dobę | miejsce w Polsce |
---|---|---|---|
2017 | 876 000 | 2 200 | |
2018 | 876 000 | 2 400 | |
2019 | 913 000 | 2 500 | |
2020 | 586 000 | 1 600 | |
2021 | 584 000 | 1 600 | |
2022 | 2 100 |
Toruń Wschodni | ||
Linia 27 Nasielsk – Toruń Wschodni (165,022 km) | ||
Grębocin odległość: 4,080 km
|
||
Linia 207 Toruń Wschodni – Malbork (0,000 km) | ||
odległość: 2,55 km
| ||
Linia 246 Toruń Wschodni – Olek (0,000 km) | ||
odległość: 6,061 km
| ||
Linia 353 Poznań Wschód – Żeleznodorożnyj (139,092 km) | ||
Toruń Miasto odległość: 1,674 km
|