W dzisiejszym świecie 216 Pułk Piechoty (II RP) jest tematem zainteresowania, który budzi ciekawość i uwagę szerokiego spektrum ludzi. Niezależnie od tego, czy ze względu na dzisiejsze znaczenie, wpływ na społeczeństwo czy znaczenie historyczne, 216 Pułk Piechoty (II RP) pobudza wyobraźnię osób w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Od wpływu na kulturę popularną po znaczenie w dziedzinach akademickich i naukowych, 216 Pułk Piechoty (II RP) nadal jest tematem ciągłych badań i zainteresowań. W tym artykule zbadamy różne wymiary 216 Pułk Piechoty (II RP), analizując jego implikacje, ewolucję w czasie i jego znaczenie w bieżącym kontekście. Przyjrzymy się także różnym perspektywom na 216 Pułk Piechoty (II RP), podkreślając jego znaczenie i znaczenie w różnych dziedzinach nauki i praktyki.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
27 sierpnia 1939 |
Rozformowanie |
1939 |
Dowódcy | |
Pierwszy |
ppłk Zygmunt Semerga |
Działania zbrojne | |
kampania wrześniowa | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
216 Pułk Piechoty (216 pp) – dyspozycyjne dowództwo pułku piechoty Wojska Polskiego.
W zmianach do planu mobilizacyjnego „W” na rok 1939 ujęto sformowanie w Tarnopolu (OK Nr VI), w mobilizacji alarmowej, w grupie jednostek oznaczonych kolorem czerwonym, dyspozycyjnego dowództwa pułku piechoty bez pododdziałów specjalnych, tylko z plutonem łączności i zredukowanymi organami zaopatrzenia. Jednostką mobilizującą został 54 pułk piechoty Strzelców Kresowych (12 DP) również należący do „grupy czerwonej”.
Do formowania oddziału przystąpiono wieczorem 27 sierpnia 1939 roku. Mobilizację zakończono 29 sierpnia. Dowództwo pułku podporządkowano generałowi dywizji Kazimierzowi Fabrycemu, dowódcy Armii „Karpaty” za pośrednictwem generała brygady Władysława Langnera, dowódcy Odcinka „Węgry”. Dowództwo pułku zostało przeniesione do Starego Sambora z zadaniem dozorowania granicy z Węgrami na południe od m. Turka, obsadzając wzgórza na południe od Boryni i zamykając drogi wychodzące z Sianek i Wysocka Wyżnego. Od 14 września dowództwo pułku podlegało dowódcy Grupy „Stryj”, generałowi brygady Stefanowi Dembińskiemu. Rano 19 września pułk razem z 3 Brygadą Górską Strzelców przekroczył granicę węgierską na Przełęczy Użockiej.