2 Pułk Piechoty „Obrony Pragi”

W tym artykule zajmiemy się tematem 2 Pułk Piechoty „Obrony Pragi”, który wywołał duże zainteresowanie i debatę w dzisiejszym społeczeństwie. Zagłębimy się w różne perspektywy i opinie na temat 2 Pułk Piechoty „Obrony Pragi”, a także jego znaczenie i wpływ w różnych obszarach codziennego życia. Od jego powstania po ewolucję i konsekwencje – dokładnie przeanalizujemy ten temat z różnych podejść, aby zapewnić czytelnikowi pełną i obiektywną wizję. 2 Pułk Piechoty „Obrony Pragi” to istotny temat, który zasługuje na dogłębne zbadanie, ponieważ ma znaczący wpływ na dzisiejsze społeczeństwo.

2 Pułk Piechoty „Obrony Pragi”, 336 Pułk Piechoty
Ilustracja
Tablica pamiątkowa w kościele parafialnym przy ul. Alfreda Nobla w Warszawie
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1939

Rozformowanie

1939

Tradycje
Rodowód

36 pułk piechoty Legii Akademickiej

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Stefan Marceli Kotowski

Organizacja
Dyslokacja

Warszawa

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

Dowództwo Obrony Warszawy, Odcinek Warszawa Wschód (Praga)

Podporucznik Jan Henryk Wiśniewski - we wrześniu 1939 w randze kapitana dowodził 6 kompanią 2 pułku piechoty „Obrony Pragi”.

2 Pułk Piechoty „Obrony Pragi” (2 pp „Obrony Pragi”) nazwany 336 pułk piechoty (336 pp)oddział piechoty Wojska Polskiego, improwizowany w trakcie kampanii wrześniowej. Nieistniejący w czasie pokoju.

Sformowany w Ośrodku Zapasowym 28 Dywizji Piechoty w Warszawie z nadwyżek mobilizacyjnych 36 pułku piechoty Legii Akademickiej i innych pododdziałów przydzielonych do formowanego pułku. Podporządkowany Dowództwu Obrony Warszawy i skierowany na odcinek Warszawa „Wschód” (Praga).

Formowanie pułku

2 pułk piechoty „Obrony Pragi” sformowany w okresie 3–9 września pod dowództwem ppłk. Stefana Kotowskiego sformowany został z batalionu nr VII „Cytadela” i 2 samodzielnego batalionu km i br. tow., ochotników i rezerwistów 36 pp LA z Ośrodka Zapasowego 28 DP. Od 5 września dwa w pełni gotowe bataliony pułku tj. I i III objęły pododcinek południowo-wschodni przedmościa praskiego. Batalion II nie posiadał początkowo etatowej ilości broni, w tym ciężkiej przewidzianej dla etatowego batalionu piechoty. Pododdziały pułkowe niepełne z brakami w sprzęcie łączności, kwatermistrzowskim i pionierskim. Od 12 września nazwę zmieniono na 336 pp.


Działania bojowe 2 pp „Obrony Pragi”/336 pp

W okresie od 5 do 13 września Pododcinkiem „Praga – Południowy – Wschód” dowodził ppłk S. Kotowski. Pułk wszystkimi trzema batalionami bronił wspólnie z 21 pułkiem piechoty i 26 pułkiem piechoty pododcinka Grochów, Saska Kępa i Gocław. W dniach 13–14 września ciężkie walki toczył o Wał Gocławski III batalion, poległ jego dowódca mjr Andrzej Górnicki. Bataliony I i II wspólnie z 21 pułkiem piechoty walczyły na Saskiej Kępie i Utracie. 17/18 września ciężkie walki prowadził III batalion broniąc przed piechotą niemiecką z 61 i 11 DP podejść do Mostu Poniatowskiego. 18 września walczył z piechotą niemiecką II batalion. 19 września pozycje 336 pp były ostrzeliwane silnym ogniem artyleryjskim, następnie 20 września niemiecki oddział wdarł się na Saską Kępę i Grochów. W zaciekłych walkach od 20 do 25 września pododdziały 336 pp i 21 pp wyparły wroga z domów w rejonie ul. Radziwiłłowskiej i Zwycięzców. 19 września pułk liczył 78 oficerów, 2540 podoficerów i szeregowych. 26 września niemieckie pododdziały wdarły się na ul. Wiatraczną w rejonie obrony II batalionu oraz umocniły się na Wale Gocławskim przed pozycjami III batalionu. I batalion 27 września z powodzeniem odparł natarcia niemieckie na Saską Kępę. 336 pp zaprzestał walki 28 września i na rozkaz dowódcy Armii „Warszawa” skapitulował 29 września 1939 roku.

Obsada dowódcza 2 pp „Obrony Pragi”/336 pp " class="mw-editsection-visualeditor">edytuj | edytuj kod]

  • dowódca pułku – ppłk Stefan Marceli Kotowski
  • I adiutant pułku – kpt. Stefan Ofran Jellenta (b. zca dcy 2 batalionu km i br.t)
  • II adiutant pułku – ppor. Wincenty Ciaś
  • kwatermistrz – rtm. Antoni Kiedrzyński
  • dowódca kompanii ppanc. – ppor. Zbigniew Leśkiewicz
  • dowódca plutonu pionierów – ppor. rez. Jarosław Zienkiewicz
  • dowódca plutonu artylerii z baterii OZArt.Kon. nr 1 – por. rez. Roman Fafius
  • dowódca I batalionu – mjr Feliks Jakub Miklas (b. dca I/43 pp)
    • adiutant batalionu - ppor. Michał Dutkiewicz
    • dowódca 1 kompanii strzeleckiej – por. rez. Jan Remlein, kpt. Jan Wiśniewski
    • dowódca 2 kompanii strzeleckiej – kpt. Stanisław Błaszczak
    • dowódca 3 kompanii strzeleckiej – kpt. Jerzy Łapiński
    • dowódca 1 kompanii ckm – por. rez. Edward Wiśniewski, por. Michał Makowiecki
  • dowódca II batalionu (batalion VII „Cytadela”) – mjr st. sp. Stanisław Thun
    • dowódca 4 kompanii strzeleckiej – kpt. Zenon Jabłoński
    • dowódca 5 kompanii strzeleckiej – kpt. Romuald Antoni Jüngst
    • dowódca 6 kompanii strzeleckiej – kpt. Jan Henryk Wiśniewski
  • dowódca III batalionu – mjr Andrzej Górnicki (b. dca 2 batalionu km i br.t) (do +16 IX 1939), kpt. Stefan Jellenta (16–18 IX 1939), mjr Walerian Wieleżyński (b. dca I/15 pp) (od 18 IX 1939)
  • adiutant batalionu – ppor. Zbigniew Żbikowski (do +15 IX 1939)
    • dowódca 7 kompanii strzeleckiej – kpt. Mieczysław Walenty May (do +10 IX 1939), por. rez. Stanisław Bilewicz
    • dowódca 8 kompanii strzeleckiej – por. rez. Janusz Bobrowski
    • dowódca 3 kompanii ckm – por. rez. Feliks Stefański

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

  • Ludwik Głowacki: Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939. Wyd. 5. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1985. ISBN 83-11-07109-8.
  • Eugeniusz Walczak: 36 Pułk Piechoty Legii Akademickiej. Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej. Zeszyt 31. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 1994. ISBN 83-85621-32-6. OCLC 40104230.
  • Andrzej Wesołowski (red.): Praga 1939 w dokumentach i wspomnieniach cz. 1 Grochów - Saska Kępa(1-16 września). Warszawa: Wydawnictwo Tetragon, 2015. ISBN 978-83-64475-28-3.
  • Andrzej Wesołowski (red.): Praga 1939 w dokumentach i wspomnieniach cz. 2 Grochów - Saska Kępa(17-29 września). Warszawa: Wydawnictwo Tetragon, 2015. ISBN 978-83-64475-29-0.