W tym artykule omówimy 163 Pułk Piechoty (1939), temat, który przykuł uwagę zarówno ekspertów, jak i hobbystów. Dzięki bogatej i złożonej historii 163 Pułk Piechoty (1939) jest obiektem zainteresowania w różnych dziedzinach, od nauki i technologii po kulturę i społeczeństwo. Przez lata 163 Pułk Piechoty (1939) wywołał znaczące debaty, kontrowersje i postępy, odgrywając kluczową rolę w sposobie, w jaki rozumiemy i doświadczamy otaczającego nas świata. W tym artykule przyjrzymy się bliżej różnym aspektom 163 Pułk Piechoty (1939), badając jego pochodzenie, wpływ i znaczenie w dzisiejszym świecie.
Ten artykuł dotyczy 163 Pułku Piechoty okresu II RP. Zobacz też: 163 Pułk Piechoty - stronę ujednoznaczniającą.
163 pułk piechoty nie występował w organizacji pokojowej Wojska Polskiego. Był jednostką mobilizowaną zgodnie z planem mobilizacyjnym „W” w mobilizacji niejawnej, w grupie jednostek oznaczonych kolorem zielonym. Jednostkami mobilizującymi 163 pułk piechoty były bataliony KOP „Borszczów” i „Czortków” oraz 48 pułk piechoty w Stanisławowie. Dowódca baonu KOP „Czortków” był odpowiedzialny za przygotowanie i przeprowadzenie mobilizacji dowództwa 163 pp, I i II baonu, kompanii przeciwpancernej typ II, plutonu łączności i plutonu pionierów, natomiast dowódca baonu KOP „Borszczów” – III baonu, a dowódca 48 pułku piechoty – organów kwatermistrzowskich jednostek pozabatalionowych 163 pp, kompanii gospodarczej, kompanii zwiadowczej i plutonu przeciwgazowego.
Ludwik Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939. Wyd. 2. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1986. ISBN 83-222-0377-2.
Marek Jabłonowski, Włodzimierz Jankowski, Bogusław Polak, Jerzy Prochwicz: O niepodległą i granice. Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Wybór dokumentów. Warszawa-Pułtusk: Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku. Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, 2001. ISBN 83-88067-48-8.
Jerzy Prochwicz, Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny, cz. II. Przemiany organizacyjne i przygotowania wojenne KOP w 1939 roku, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 4 (150), Warszawa 1994, s. 3-13.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010. ISBN 978-83-86100-83-5.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.