83 Pułk Strzelców Poleskich

W tym artykule przyjrzymy się 83 Pułk Strzelców Poleskich z różnych perspektyw i w różnych kontekstach. 83 Pułk Strzelców Poleskich to temat, który z biegiem czasu wzbudził zainteresowanie i debatę, a jego znaczenie jest nadal oczywiste. W tym artykule zagłębimy się w liczne aspekty, które obejmuje 83 Pułk Strzelców Poleskich, odnosząc się do jego implikacji, historii, wpływu na dzisiejsze społeczeństwo, a także możliwych perspektyw oferowanych przez ekspertów i badaczy w tej dziedzinie. Podobnie przeanalizujemy różne opinie i punkty widzenia w odniesieniu do 83 Pułk Strzelców Poleskich, aby zapewnić czytelnikowi pełną i wzbogacającą wizję na ten temat.

83 Pułk Strzelców Poleskich
Ilustracja
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1920

Rozformowanie

1939

Patron

Romuald Traugutt

Tradycje
Święto

14 sierpnia

Nadanie sztandaru

1923

Rodowód

2 Pułk Strzelców Polskich na Syberii

Dowódcy
Pierwszy

płk Józef Werobej

Ostatni

ppłk dypl. Adam Nadachowski

Działania zbrojne
wojna polsko-bolszewicka
bitwa nad Wkrą (14–18 VIII 1920)
bitwa pod Chorzelami
kampania wrześniowa
bitwa pod Piotrkowem (4–6 IX 1939)
Organizacja
Dyslokacja

Kobryń

Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

30 Poleska Dywizja Piechoty

83 Pułk Strzelców Poleskich im. Romualda Traugutta (83 pp) – oddział piechoty Wojska Polskiego.

Formowanie pułku i zmiany organizacyjne

16 lipca 1920 roku w Grupie został sformowany 2 Syberyjski pułk piechoty. 14 października 1921 roku oddział został przemianowany na 83 Syberyjski pułk piechoty, a 10 marca 1922 roku na 83 pułk piechoty.

Kawalerowie Virtuti Militari

Order Virtuti Militari
Order Virtuti Militari
Odznaczeni srebrnym krzyżem Orderu „Virtuti Militari” V klasy za wojnę 1918-1920
por. Wincenty Bąkiewicz sierż. Franciszek Bogacewicz por. Kazimierz Cybulski
kpt. Antoni Cieszkowski por. Stanisław Galiński ppor. Jan Gołubski
ppor. Eugeniusz Idzikowski nr 7733 ppor. Michał Janczewski ppor. Arnold Jaskowski
sierż. Michał Kadela por. Antoni Kamiński kpt. Aleksander Kierski
ppor. Jan Koniuszewski ś.p. kpt. Kazimierz Konieczny kpr. Lucjan Maciejewski
ś.p. kpt. Józef Miłkowski ppor. Feliks Minkiewicz ś.p. ppor. Eugeniusz Prantl
kpt. Wilhelm Popelka por. Ignacy Rogowski plut. Czesław Szczerbo-Niefiedowicz
kpt. Włodzimierz Scholze-Srokowski sierż. Wiktor Schwichtenberg kpt. Bronisław Szczyradłowski
ppor. Feliks Terpiłowski szer. Bolesław Tesarz plut. Józef Olszewski
st. szer. Stanisław Widawski mjr Józef Werobej ppor. Jan Wysocki
plut. Witold Zaniewski por. Franciszek Żebrowski

Pułk w okresie pokoju

Brama koszar 83 pułku piechoty w Kobryniu
Dekoracja byłych oficerów Brygady Syberyjskiej przez marszałka Józefa Piłsudskiego 16 lipca 1922 r.

Pułk stacjonował w garnizonie Kobryń, na terenie Okręgu Korpusu Nr IX. Wchodził w skład 5 Dywizji Strzelców Polskich (1919–1920), Brygady Syberyjskiej (1920–1921) i 30 Poleskiej Dywizji Piechoty (1921–1939).

19 maja 1927 roku Minister Spraw Wojskowych, marszałek Polski Józef Piłsudski ustalił i zatwierdził dzień 14 sierpnia, jako datę święta pułkowego.

Na podstawie rozkazu wykonawczego Ministerstwa Spraw Wojskowych do Departamentu Piechoty o wprowadzeniu organizacji piechoty na stopie pokojowej PS 10-50 z 1930 roku, w Wojsku Polskim wprowadzono trzy typy pułków piechoty. 83 pułk piechoty zaliczony został do typu I pułków piechoty (tzw. „normalnych”). W każdym roku otrzymywał około 610 rekrutów. Stan osobowy pułku wynosił 56 oficerów oraz 1500 podoficerów i szeregowców. W okresie zimowym posiadał batalion starszego rocznika, batalion szkolny i skadrowany, w okresie letnim zaś batalion starszego rocznika i dwa bataliony poborowych.

Obsada personalna i struktura organizacyjna w marcu 1939
Stanowisko Stopień, imię i nazwisko
Dowództwo, kwatermistrzostwo i pododdziały specjalne
dowódca pułku płk dypl. Adam Tadeusz Nadachowski
I z-ca dowódcy ppłk Władysław Seweryn
adiutant kpt. Stefan Szerard
starszy lekarz mjr dr Hipolit Gibiński
młodszy lekarz vacat
II z-ca dowódcy (kwatermistrz) mjr Michał Leszczak
oficer mobilizacyjny kpt. Wiktor Górski
z-ca oficera mobilizacyjnego kpt. Piotr Kabata
oficer administracyjno-materiałowy kpt. adm. (piech.) Feliks Aleksander Pawłowski
oficer gospodarczy por. int. Jan Wojas
oficer żywnościowy por. adm. (piech.) Wacław Stelmaszczuk
oficer taborowy por. tab. Leon Alojzy Nowerski
kapelmistrz por. adm. (kapelm.) Jan Węgrzyn
dowódca plutonu łączności por. Leon Nowakowski
dowódca plutonu pionierów por. Stanisław Włodzimierz Sywula
dowódca plutonu artylerii piechoty por. art. Bronisław Makowski
dowódca plutonu ppanc. por. Zygmunt Dmitruk
dowódca oddziału zwiadu por. Stanisław Maksimowicz
I batalion
dowódca batalionu mjr Stefan Gieranowski
dowódca I kompanii por. Antoni Bieroń
dowódca plutonu ppor. Jan Bąk
dowódca 2 kompanii kpt. Tadeusz Jan Nowakowski
dowódca plutonu ppor. Bronisław Szejko
dowódca plutonu ppor. Henryk Miedzowski
dowódca 3 kompanii kpt. Kazimierz Slizewicz
dowódca plutonu ppor. Franciszek Bolesław Magiera
dowódca plutonu ppor. Stanisław Józef Janczak
dowódca 1 kompanii km kpt. Henryk Tober
dowódca plutonu por. Remigiusz Gordon
dowódca plutonu ppor. Józef Socha
II batalion
dowódca batalionu mjr Stanisław II Kalinowski
dowódca 4 kompanii por. Klemens Kaczorowski
dowódca 5 kompanii kpt. Czesław Barański
dowódca plutonu ppor. Stanisław Wójcik
dowódca plutonu ppor. Stanisław Marian Ostaszewski
dowódca 6 kompanii por. Witold Zamiechowski
dowódca plutonu ppor. Waldemar Drejer
dowódca 2 kompanii km kpt. Władysław Sroczyński
dowódca plutonu por. Zygmunt Mikołajewski
dowódca plutonu ppor. Stanisław Barzdo
III batalion
dowódca batalionu mjr Mieczysław Edmund Olęderczyk
dowódca 7 kompanii kpt. Kazimierz Stanisław Rady
dowódca plutonu ppor. Wiktor Bielowicz
dowódca 8 kompanii kpt. Jan Tyczyno
dowódca plutonu ppor. Kazimierz Wagner
dowódca 9 kompanii kpt. Antoni Krzysztoporski
dowódca plutonu por. Jerzy Tadeusz Kokiński
dowódca plutonu ppor. Jan Tadeusz Bergier
dowódca 3 kompanii km p.o. por. Adam Szuba
na kursie por. Józef Szkuta
odkomenderowany por. Eugeniusz Śmiałowski
Dywizyjny Kurs Dla Podoficerów Nadterminowych 30 DP
dowódca kpt. Marian Scisłowski
dowódca plutonu por. Karol Kucharczyk
83 obwód przysposobienia wojskowego „Kobryń”
kmdt obwodowy PW kpt. adm. (piech.) Franciszek Pietrzkiewicz
kmdt powiatowy PW Kobryń ppor. kontr. piech. Bernard Dietrich
kmdt powiatowy PW Drohiczyn por. kontr. piech. Stanisław Mrozek

Kampania wrześniowa

Pułk walczył w składzie 30 DP

W kampanii wrześniowej 1939 walczył w składzie macierzystej dywizji (Armia „Łódź”).

Kawalerowie Virtuti Militari

Po zakończeniu walk, były dowódca Armii „Łódź” – gen. dyw. Juliusz Rómmel w „Rozkazie pochwalnym dla 30 Dywizji Piechoty” nadał order Virtuti Militari IV klasy płk. dypl. Adamowi Nadachowskiemu i mjr. Mieczysławowi Olęderczykowi, order Virtuti Militari V klasy: mjr. Stefanowi Gieranowskiemu i mjr. Stanisławowi Kalinowskiemu. Ponadto dowódca armii do dyspozycji dowódcy 83 pułku piechoty przekazał 30 orderów Virtuti Militari V klasy dla żołnierzy pułku.

Symbole pułku

Chorągiew/ sztandar pułku
 Osobny artykuł: Polskie sztandary wojskowe.

7 czerwca 1923 roku Prezydent RP Stanisław Wojciechowski dekretem L. 692.23 zatwierdził chorągiew 83 pp.

14 sierpnia 1923 roku w Kobryniu biskup polowy Stanisław Gall wręczył pułkowi chorągiew ufundowaną przez społeczeństwo ziemi słonimskiej. Sztandar zaginął w niewyjaśnionych okolicznościach już po wojnie.

Według innej wersji, na rozkaz generała Cehaka sztandar pocięto na 8 części które wręczono por. Krajewskiemu, por. Nowakowskiemu, por. Zamiechowskiemu, ppor. Kawebergowi, ppor. Potockiemu (dwie części), st. sierż. Ratajowi i plut. Pawlaczykowi. W listopadzie 1939 czterej oficerowie postanowili pozostawić swoje części sztandaru w Białej Podlaskiej u por. Władysława Andrzejczaka przy Brzeskiej 36. 28 lipca 1959 por. Andrzejczak wydobył części sztandaru ze schowka, a 5 sierpnia przedstawiciele 83 pułku przekazali 4 części do Muzeum Wojska Polskiego. 28 sierpnia piątą część sztandaru przekazał do Muzeum starszy sierżant Józef Rataj.

Odznaka pamiątkowa

8 listopada 1928 roku Minister Spraw Wojskowych, marszałek Polski Józef Piłsudski zatwierdził wzór i regulamin odznaki pamiątkowej 83 pp. Odznaka o wymiarach 40x40 mm ma kształt równoramiennego krzyża o ramionach pokrytych zieloną emalią. Na środku umieszczona jest tarcza ze srebrnym godłem wz. 1927, okolona biało emaliowanym kołem z napisem „DLA CIEBIE POLSKO” i „DLA TWOJEJ CHWAŁY”. Na ramionach krzyża wpisano: pierwotną nazwę pułku „2 SYB”, rok powstania „1918” i ustanowienia odznaki „1928” oraz obecny numer i inicjały „83.p.p.”. Ramiona krzyża złączone są odcinkami koła połączonymi z tarczą środkową złotymi literami „S”. Jednoczęściowa – oficerska, wykonana w srebrze, emaliowana. Wykonawcą odznaki był Wiktor Gontarczyk z Warszawy.

Strzelcy polescy

 Z tym tematem związana jest kategoria: Żołnierze 83 Pułku Strzelców Poleskich.
Dowódcy pułku
Zastępcy dowódcy pułku (od 1938 roku – I zastępca dowódcy)

Żołnierze 83 pułku piechoty - ofiary zbrodni katyńskiej

Biogramy ofiar zbrodni katyńskiej znajdują się między innymi w bazach udostępnionych przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Muzeum Katyńskie.

Nazwisko i imię stopień zawód miejsce pracy przed mobilizacją zamordowany
Bielecki Roman ppor. rez. inżynier leśnik Charków
Gibiński Hipolit mjr dr. n. med. żołnierz zawodowy Charków
Hass Zbyszko ppor. rez. prawnik, mgr Katyń
Kotlarski Telesfor ppor. rez. handlowiec Polskie Kopalnie Skarbowe w Chorzowie Charków
Kozłowski Adam ppor. rez. prawnik praktyka w Warszawie Katyń
Lemisiewicz Jan ppor. rez. technolog elektryk Katyń
Matula Ludwik ppor. rez. prawnik, mgr Zakład Ubezpieczeń Społecznych Charków
Michałowski Wacław ppor. rez. ekonomista Charków
Mścichowski Franciszek por. rez. urzędnik inspektor samorządowy Katyń
Olas Feliks kpt. rez. Katyń
Sałek Stanisław ppor. rez. inżynier rolnik Charków
Szweryn Antoni ppor. rez. nauczyciel Szkoła Rolnicza w Torokaniach Charków
Węgrzyn Jan porucznik żołnierz zawodowy kapelmistrz 83 pp Katyń
Witkowski Marian ppor. rez. nauczyciel, mgr Sem. dla Wych. Przedszk. w Warszawie Katyń

Upamiętnienie

Uwagi

  1. Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939.
  2. Oficer taborowy był jednocześnie dowódcą kompanii gospodarczej.
  3. Jeśli nie zaznaczono inaczej, miejsce służby żołnierzy zawodowych przed mobilizacją podano za: Ryszard Rybka, Kamil Stepan; Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939.
  4. Jeśli nie zaznaczono inaczej, informacje o żołnierzach znajdujących się na Białoruskiej Liście Katyńskiej pochodzą z książki: Maciej Wyrwa; Nieodnalezione ofiary Katynia? : lista osób zaginionych na obszarze północno-wschodnich województw II RP od 17 września 1939 do czerwca 1940.

Przypisy

  1. Scholze-Srokowski i Daniszewski 1930 ↓, s. 26.
  2. Scholze-Srokowski i Daniszewski 1930 ↓, s. 43.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 6 sierpnia 1927 roku, s. 243.
  4. a b Sawicki i Wielechowski 2007 ↓, s. 132.
  5. Korpus Poleski 1928 ↓, s. 183.
  6. Almanach Oficerski 1923/24 ↓, s. 52.
  7. Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 16 z 19 maja 1927 roku, poz. 174.
  8. Jagiełło 2007 ↓, s. 63–65.
  9. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 647–648, 682.
  10. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
  11. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 647–648.
  12. a b Satora 1990 ↓, s. 155.
  13. Wróblewski 1975 ↓, s. 395.
  14. Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 43 z 13 listopada 1923 roku, poz. 555.
  15. Satora 1990 ↓, s. 156–157.
  16. Barczyński 1996 ↓, s. 22.
  17. Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 31 z 8 listopada 1928 roku, poz. 338.
  18. Prugar-Ketling (red.) 1992 ↓, metryka.
  19. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 103.
  20. Katyń – miejsca pamięci. . .
  21. Muzeum Katyńskie – Księgi Cmentarne.
  22. Rocznik oficerski 1939 ↓.
  23. Księgi Cmentarne – wpis 1170

Bibliografia