205 Pułk Piechoty (1920)
W dzisiejszym świecie 205 Pułk Piechoty (1920) stał się tematem o ogromnym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum ludzi. Od naukowców i specjalistów z różnych dziedzin po zwykłych ludzi, 205 Pułk Piechoty (1920) przyciągnął uwagę wielu osób i wywołał intensywną debatę w społeczeństwie. Aby lepiej zrozumieć to zjawisko, ważne jest podejście do 205 Pułk Piechoty (1920) z różnych perspektyw i przeanalizowanie jego wielorakich implikacji. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z 205 Pułk Piechoty (1920) i zbadamy jego wpływ w różnych kontekstach. Mamy nadzieję, że poprzez tę analizę przyczynimy się do zrozumienia i refleksji na temat 205 Pułk Piechoty (1920), a także do wygenerowania pomysłów i propozycji skutecznego rozwiązania tego problemu.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1920 |
| Rozformowanie |
1920 |
| Patron | |
| Działania zbrojne | |
| wojna polsko-bolszewicka bitwa nad Wkrą (14–18 VIII 1920) bitwa nad Niemnem (20–26 IX 1920) | |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
205 ochotniczy pułk piechoty im. Jana Kilińskiego (205 pp) – oddział piechoty Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej okresu wojny polsko-bolszewickiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
205 ochotniczy pułk piechoty został utworzony w Warszawie na bazie ośrodków zapasowych 5 pułku piechoty Legionów, 32 pułku piechoty i 36 pułku piechoty Legii Akademickiej. Patronat nad pułkiem objął warszawski cech szewców, który dostarczył między innymi kilkaset par butów wojskowych. Żołnierze, dla których zabrakło mundurów, przypinali do kurtek kokardy ochotnika, a na rękawy wciągali biało-czerwone opaski z pieczęcią pułkową. Z uwagi na dużą liczbę harcerzy w szeregach pułku nazwano go „harcerskim”. Z chwilą wyjścia na front liczył około 3000 żołnierzy.
Walki pułku
29 lipca dowództwo 1 Armii zwróciło się do Naczelnego Dowództwa WP o przysłanie do Ostrołęki pododdziałów 205 pułku piechoty. Rankiem 31 lipca przybył do miasta transport z III batalionem pułku, wieczorem zaś dotarły transporty wiozące I i II batalion. Pułk wsparł w walce znajdującą się w ciężkim położeniu grupę płk. Andrzeja Kopy.
Przypisy
- ↑ a b Odziemkowski 2020 ↓, s. 36.
Bibliografia
- Janusz Odziemkowski: Ostatnia bije godzina ... Armia Ochotnicza gen. Józefa Hallera 1920. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2020. ISBN 978-83-8098-984-9.
- Wiktor Brummer, Wacław Zawadzki. Spis byłych oddziałów Wojska Polskiego. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2 (183), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.