Dywizja Jazdy Wojsk Litwy Środkowej
W dzisiejszym artykule przyjrzymy się fascynującej historii Dywizja Jazdy Wojsk Litwy Środkowej, tematu, który przykuł uwagę ludzi w każdym wieku i był przez lata przedmiotem debat i badań. Od swoich początków po wpływ na współczesne społeczeństwo, Dywizja Jazdy Wojsk Litwy Środkowej pozostawił niezatarty ślad w historii. Poprzez szczegółową i dogłębną analizę będziemy starali się zrozumieć znaczenie i wpływ Dywizja Jazdy Wojsk Litwy Środkowej w różnych obszarach życia, a także jego ciągłe znaczenie dzisiaj. Odkryjemy, jak Dywizja Jazdy Wojsk Litwy Środkowej ukształtował nasze przekonania, nasze wartości i nasze interakcje z otaczającym nas światem oraz jak nadal jest to temat aktualny i znaczący. Dołącz do nas w tej podróży pełnej odkryć i refleksji na temat Dywizja Jazdy Wojsk Litwy Środkowej, postaci lub tematu, który wciąż budzi zainteresowanie i ciekawość.
Dywizja Jazdy Wojsk Litwy Środkowej – wielka jednostka jazdy Wojsk Litwy Środkowej.
Historia dywizji
Dywizja Jazy została sformowana 16 października 1920 roku w składzie I Korpusu Wojsk Litwy Środkowej. 1 lutego 1921 roku ze składu I Dyonu „Huzarów Śmierci” Litwy Środkowej wyłączono pluton łączności i pluton karabinków maszynowych, które włączono w skład szwadronu sztabowego Dywizji Jazdy Wojsk Litwy Środkowej.
Na podstawie rozkazu Nr 4 Naczelnego Dowódcy Wojsk Litwy Środkowej z dnia 24 lutego 1921 roku dotychczasowy I Korpus został przemianowany na Grupę Wojsk Litwy Środkowej. Dwa dni później generał podporucznik Antoni Longin Baranowski pełniący czasowo, w zastępstwie, obowiązki dowódcy Grupy wydał rozkaz organizacyjny Nr 1, w którym nakazał szefowi sztabu, podpułkownikowi Sztabu Generalnego Ludwikowi Lichtarowiczowi przeprowadzić reorganizację korpusu. Wspomniana reorganizacja miała być przeprowadzona na następujących zasadach: Dywizja Jazdy przemianowana na Brygadę Jazdy, skład brygady pozostał bez zmian, podpułkownik Mścisław Butkiewicz objął na powrót dowództwo 13 pułku ułanów, a pułkownik Terencjusz O’Brien de Lacy objął Centrum Wyszkolenia Brygady Kawalerii. Ponadto z dniem 1 marca 1921 roku szwadron zapasowy z rozwiązanej Brygady Zapasowej został podporządkowany bezpośrednio dowódcy Brygady Kawalerii, a pod względem gospodarczym przydzielony do Pułku Ułanów Grodzieńskich.
W maju 1921 roku Brygada Jazdy Grupy Wojsk Litwy Środkowej (Grupy „Bieniakonie”) została przeformowana w III Brygadę Jazdy.
Organizacja dywizji
- Dowództwo Dywizji Jazdy
- szwadron sztabowy
- Wileńska Brygada Jazdy
- Grodzieńska Brygada Jazdy
Dowódcy dywizji i brygady
- ppłk Mścisław Butkiewicz (do 26 II 1921)
- ppłk Marian Przewłocki
- płk Józef Tokarzewski (od XI 1921)
Przypisy
- ↑ Marek Gajewski, Huzarzy śmierci wojny 1920 r., Muzeum Wojska w Białymstoku, Białystok 1999, ISBN 83-86232-06-4, s. 47.
- ↑ Rozkaz organizacyjny Nr 1 Dowództwa Grupy Wojsk Litwy Środkowej z 26 lutego 1921 roku, Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, sygn. 701/2/36, s. 77.
- ↑ Tadeusz Wawrzyński, Akta dowództw dywizji i brygad kawalerii 1919—1939, Biuletyn Wojskowej Służby Archiwalnej Nr 5, Centralne Archiwum Wojskowe, Warszawa 1973.
Bibliografia
- Henryk Wielecki, Rudolf Sieradzki, Wojsko Polskie 1921-1939. Organizacja i odznaki kawalerii, Warszawa: Wydawnictwo CREAR, 1992, ISBN 83-900345-0-7, OCLC 834075857.
| Rodowód | |
|---|---|
| Naczelne władze wojskowe | |
| Rodzaje sił zbrojnych | |
| Formacje |
|
| Bronie |
|
| Służby | |
| WP w 1939 | |
| Inne |
|
