Antoni Erazm Wołłowicz
W dzisiejszym artykule będziemy odkrywać fascynujący świat Antoni Erazm Wołłowicz. Od początków po dzisiejsze znaczenie, temat ten wzbudził zainteresowanie milionów ludzi na całym świecie. Przez lata Antoni Erazm Wołłowicz udowodnił, że ma znaczący wpływ na różne aspekty społeczeństwa, kultury i życia codziennego. Poprzez wszechstronną analizę dokładnie zbadamy znaczenie Antoni Erazm Wołłowicz w różnych kontekstach i jego pozycję w obecnym krajobrazie. Przygotuj się na podróż pełną odkryć i poznania Antoni Erazm Wołłowicz, która sprawi, że zaniemówisz.
.jpg)
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | ||
| Biskup diecezjalny łucki | ||
| Okres sprawowania |
1755–1770 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat |
1 maja 1738 | |
| Nominacja biskupia |
12 maja 1755 | |
| Sakra biskupia |
8 czerwca 1755 | |
| Odznaczenia | ||
| ||
| Data konsekracji |
8 czerwca 1755 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||
| Konsekrator | |||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||
| |||||||
Antoni Erazm Wołłowicz herbu Bogoria (ur. 1711 w Gosławicach, zm. 6 lipca 1770 w Warszawie) – polski duchowny katolicki, biskup diecezjalny diecezji łuckiej w latach 1755-1770, pisarz wielki litewski w 1744 roku, duchowny sekretarz wielki litewski w 1748 roku, archidiakon żmudzki, kanclerz królowej Marii Józefy.
Był początkowo urzędnikiem, porzuciwszy jednak to zajęcie podjął studia w Rzymie, a następnie został wyświęcony na kapłana. Uzyskawszy doktorat podjął pracę duszpasterską jako kanonik łaski, gnieźnieński, wileński i dziekan warszawski.
W 1754 roku został koadiutorem na biskupstwie łuckim, a 12 maja następnego roku papież Benedykt XIV prekonizował go na ordynariusza łuckiego.
Biskup Wołłowicz 8 września 1758, dokonał poświęcenia sanktuarium maryjnego w Leśnej Podlaskiej, zaprojektowanego przez Vincenzo Rachettiego i ojca Konstantyna Moszyńskiego. Murowana świątynia pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i Świętych Apostołów Piotra i Pawła jest dzisiaj perłą architektury baroku włoskiego w Polsce. Miejscem spoczynku biskupa jest podziemie kolegiaty Trójcy Świętej w Janowie Podlaskim. Był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1764 roku z województwa wołyńskiego.
W 1757 odznaczony Orderem Orła Białego.
Pochowany w kolegiacie Świętej Trójcy w Janowie Podlaskim.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Krzysztof R. Prokop, Wiadomości do biografii biskupów oraz opatów i ksień z ziem Rzeczypospolitej Obojga Narodów z osiemnastowiecznej prasy warszawskiej doby saskiej i stanisławowskiej (1729-1795), w: Archiwa, Biblioteki I Muzea Kościelne, t. 86, 2006, s. 326.
- ↑ Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba. Kórnik 1994, s. 250.
- ↑ Encyklopedja powszechna z ilustracjami i mapami. T.8, Warszawa 1900, s. 899.
- ↑ Historia pojedynczych klasztorów paulińskich
- ↑ A. Mak Praojce czerpali siłę
- ↑ Rzymskokatolicka Parafia Trójcy Świętej w Janowie Podlaskim. .
- ↑ Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 74
- ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 190.
- ↑ Krzysztof Rafał Prokop, Nekropolie biskupie w nowożytnej Rzeczypospolitej (XVI–XVIII w.), Kraków-Warszawa 2020, s. 131.
Bibliografia
- Krzysztof Rafał Prokop: Sylwetki biskupów łuckich. Biały Dunajec: Ostróg: "Wołanie z Wołynia", 2001. ISBN 83-911918-7-7.
Linki zewnętrzne
- Antoni Erazm Wołłowicz – publikacje w bibliotece Polona