Bielawy (powiat łowicki)

W dzisiejszym świecie Bielawy (powiat łowicki) to temat, który staje się coraz bardziej istotny. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, gospodarkę czy kulturę, Bielawy (powiat łowicki) przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od swoich początków do chwili obecnej Bielawy (powiat łowicki) wywołał debaty, kontrowersje i znaczące postępy, które naznaczyły historię ludzkości. W tym artykule zbadamy różne aspekty Bielawy (powiat łowicki), analizując jego znaczenie, konsekwencje i ewolucję w czasie. Bez wątpienia Bielawy (powiat łowicki) to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym i który zasługuje na całościowe przestudiowanie i zrozumienie.

Bielawy
wieś
Ilustracja
Kościół parafialny w Bielawach
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

łowicki

Gmina

Bielawy

Liczba ludności (2022)

549

Strefa numeracyjna

46

Kod pocztowy

99-423

Tablice rejestracyjne

ELC

SIMC

0724070

Położenie na mapie gminy Bielawy
Mapa konturowa gminy Bielawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bielawy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bielawy”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Bielawy”
Położenie na mapie powiatu łowickiego
Mapa konturowa powiatu łowickiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Bielawy”
Ziemia52°04′31″N 19°39′20″E/52,075278 19,655556

Bielawywieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łowickim, nad rzeką Mrogą w gminie Bielawy. Siedziba gminy Bielawy.

Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 703.

W Bielawach znajduje się żłobek, przedszkole oraz szkoła podstawowa im. 17-go Pułku Ułanów Wielkopolskich.

Od 1994 roku działa Stowarzyszenie Kultury Fizycznej Ludowy Klub Sportowy Victoria Bielawy, grający w Łódzkiej Klasie Okręgowej grupa Skierniewice.

Historia

Dawniej miasto; uzyskały lokację miejską w 1403 roku, zdegradowane w 1870 roku. W drugiej połowie XVI wieku jako prywatne miasto szlacheckie położone było w powiecie orłowskim województwa łęczyckiego. W 1827 roku jako miasto prywatne Królestwa Kongresowego, położone było w powiecie brzezińskim, obwodzie rawskim województwa mazowieckiego.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bielawy. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa skierniewickiego.

Zabytki

Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są obiekty:

  • kościół parafialny pw. Nawiedzenia NMP, XV-XIX, XX, nr rej.: 94-VI-3 z 29.03.1949 oraz 105 z 15.08.1967, gotycki, halowy
  • dzwonnica drewniana, 1734, nr rej.: 95-VI-4 z 29.03.1949 oraz 106 z 15.08.1967
  • kwatera z II wojny światowej, żołnierzy polskich poległych w Bitwie nad Bzurą, na cmentarzu katolickim, nr rej.: 869 z 18.02.1992

Na cmentarzu rzymskokatolickim w Bielawach znajduje się kaplica grobowa rodziny Grabińskich (ostatni właściciele Walewic) herbu Pomian wzniesiona w stylu neogotyckim. Nad wejściem umieszczono kartusz z herbem.

Przypisy

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 5447
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych , Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 .
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 45 .
  4. Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 20-21.
  5. Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
  6. Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego, z wyrażeniem ich położenia i ludności, alfabetycznie ułożona w Biórze Kommissyi Rządowéy Spraw Wewnętrznych i Policyi. T. 1 : A-Ł, Warszawa 1827, s. 20.
  7. NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. .

Linki zewnętrzne