Formule 1 in 1970

In de wereld van vandaag is Formule 1 in 1970 een onderwerp dat ongekende relevantie heeft gekregen. Of het nu op wetenschappelijk, sociaal, politiek of cultureel gebied is, Formule 1 in 1970 is een aandachtspunt en voortdurend debat geworden. Met de vooruitgang van de technologie en de mondialisering heeft Formule 1 in 1970 nieuwe dimensies en uitdagingen gekregen, die een impact hebben op de levens van miljoenen mensen over de hele wereld. In dit artikel zullen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Formule 1 in 1970, van de oorsprong ervan tot de invloed ervan op de hedendaagse samenleving. We zullen het belang ervan in de huidige context analyseren en nadenken over de toekomst ervan.

21e Formule 1-seizoen (1970)
Volgende: 1971
Vorige: 1969
Jochen Rindt werd postuum wereldkampioen
Algemene informatie
Races 13
Coureurs 43
Constructeurs 11
Verdedigend
kampioen
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart (coureurs)
Vlag van Frankrijk Matra (constructeurs)
Eindstand coureurs
1e plaats Vlag van Oostenrijk Jochen Rindt 45
(1e titel)
2e plaats Vlag van België Jacky Ickx 40
3e plaats Vlag van Zwitserland Clay Regazzoni 33
Eindstand constructeurs
1e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus 59
(4e titel)
2e plaats Vlag van Italië Ferrari 52
3e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk March 48
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Het Formule 1-seizoen 1970 was het 21ste FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 7 maart en eindigde op 25 oktober na dertien races.

Jochen Rindt werd de eerste en enige postume wereldkampioen in de geschiedenis van de Formule 1. Goodyear introduceerde slicks dit seizoen.

Kalender

GP nr. Ronde Grand Prix Circuit Plaats Datum
185
1 GP van Zuid-Afrika Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Kyalami Grand Prix Circuit Midrand 7 maart
186
2 GP van Spanje Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Circuito Permanente del Jarama San Sebastián de los Reyes 19 april
187
3 GP van Monaco Vlag van Monaco Circuit de Monaco Monte Carlo 10 mei
188
4 GP van België Vlag van België Circuit de Spa-Francorchamps Stavelot 7 juni
189
5 GP van Nederland Vlag van Nederland Circuit Park Zandvoort Zandvoort 21 juni
190
6 GP van Frankrijk Vlag van Frankrijk Circuit de Charade Clermont-Ferrand 5 juli
191
7 GP van Groot-Brittannië Vlag van Verenigd Koninkrijk Brands Hatch West Kingsdown 18 juli
192
8 GP van Duitsland Vlag van Duitsland Hockenheimring Baden-Württemberg Hockenheim 2 augustus
193
9 GP van Oostenrijk Vlag van Oostenrijk Österreichring Spielberg 16 augustus
194
10 GP van Italië Vlag van Italië Autodromo Nazionale Monza Monza 6 september
195
11 GP van Canada Vlag van Canada Circuit Mont-Tremblant Mont-Tremblant (Quebec) 20 september
196
12 GP van de Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten Watkins Glen International Watkins Glen (New York) 4 oktober
197
13 GP van Mexico Vlag van Mexico Magdalena Mixhuca Circuit Mexico-Stad 25 oktober

Opmerking: De Grand Prix van Duitsland zou oorspronkelijk op de Nürburgring Nordschleife in Nürburg verreden worden maar de coureurs weigerden daar te racen als er geen extra veiligheidsmaatregelen werden genomen. Deze eis van de coureurs werd niet ingewilligd en daarom werd de Grand Prix op de Hockenheimring verreden.

Resultaten en klassement

Grands Prix

Ronde Grand Prix Poleposition Snelste ronde Winnende coureur Winnende constructeur Banden Verslag
1 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) GP van Zuid-Afrika Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Australië Jack Brabham
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees
Vlag van Australië Jack Brabham Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-Ford G Verslag
2 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) GP van Spanje Vlag van Australië Jack Brabham Vlag van Australië Jack Brabham Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Verenigd Koninkrijk March-Ford D Verslag
3 Vlag van Monaco GP van Monaco Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Oostenrijk Jochen Rindt Vlag van Oostenrijk Jochen Rindt Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Ford F Verslag
4 Vlag van België GP van België Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Nieuw-Zeeland Chris Amon Vlag van Mexico Pedro Rodríguez Vlag van Verenigd Koninkrijk BRM D Verslag
5 Vlag van Nederland GP van Nederland Vlag van Oostenrijk Jochen Rindt Vlag van België Jacky Ickx Vlag van Oostenrijk Jochen Rindt Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Ford F Verslag
6 Vlag van Frankrijk GP van Frankrijk Vlag van België Jacky Ickx Vlag van Australië Jack Brabham Vlag van Oostenrijk Jochen Rindt Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Ford F Verslag
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk GP van Groot-Brittannië Vlag van Oostenrijk Jochen Rindt Vlag van Australië Jack Brabham Vlag van Oostenrijk Jochen Rindt Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Ford F Verslag
8 Vlag van Duitsland GP van Duitsland Vlag van België Jacky Ickx Vlag van België Jacky Ickx Vlag van Oostenrijk Jochen Rindt Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Ford F Verslag
9 Vlag van Oostenrijk GP van Oostenrijk Vlag van Oostenrijk Jochen Rindt Vlag van België Jacky Ickx
Vlag van Zwitserland Clay Regazzoni
Vlag van België Jacky Ickx Vlag van Italië Ferrari F Verslag
10 Vlag van Italië GP van Italië Vlag van België Jacky Ickx Vlag van Zwitserland Clay Regazzoni Vlag van Zwitserland Clay Regazzoni Vlag van Italië Ferrari F Verslag
11 Vlag van Canada GP van Canada Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Zwitserland Clay Regazzoni Vlag van België Jacky Ickx Vlag van Italië Ferrari F Verslag
12 Vlag van Verenigde Staten GP van de Verenigde Staten Vlag van België Jacky Ickx Vlag van België Jacky Ickx Vlag van Brazilië Emerson Fittipaldi Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Ford F Verslag
13 Vlag van Mexico GP van Mexico Vlag van Zwitserland Clay Regazzoni Vlag van België Jacky Ickx Vlag van België Jacky Ickx Vlag van Italië Ferrari F Verslag

Puntentelling

Punten worden toegekend aan de top zes geklasseerde coureurs.

Positie 1e 2e 3e 4e 5e 6e
Punten 9 6 4 3 2 1

Klassement bij de coureurs

De zes beste resultaten van de eerste zeven wedstrijden en de vijf beste resultaten van de zes laatste wedstrijden tellen mee voor de eindstand.

Pos. Coureur Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)
ZAF
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)
SPA
Vlag van Monaco
MON
Vlag van België
BEL
Vlag van Nederland
NED
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Canada
CAN
Vlag van Verenigde Staten
VST
Vlag van Mexico
MEX
Punten
1 Vlag van Oostenrijk Jochen Rindt 13 DNF 1S DNF 1P 1 1P 1 DNFP DNS 45
2 Vlag van België Jacky Ickx DNF DNF DNF 8 3S DNFP DNF 2PS 1S DNFP 1 4PS 1S 40
3 Vlag van Zwitserland Clay Regazzoni 4 4 DNF 2S 1S 2S 13 2P 33
4 Vlag van Nieuw-Zeeland Denny Hulme 2 DNF 4 4 3 3 DNF 4 DNF 7 3 27
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart 3P 1 DNFP DNFP 2 9 DNF DNF DNF 2 DNFP DNF DNF 25
6 Vlag van Australië Jack Brabham 1S DNFPS 2 DNF 11 3S 2S DNF 13 DNF DNF 10 DNF 25
7 Vlag van Mexico Pedro Rodríguez 9 DNF 6 1 10 DNF DNF DNF 4 DNF 4 2 6 23
8 Vlag van Nieuw-Zeeland Chris Amon DNF DNF DNF 2S DNF 2 5 DNF 8 7 3 5 4 23
9 Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Beltoise 4 DNF DNF 3 5 13 DNF DNF 6 3 8 DNF 5 16
10 Vlag van Brazilië Emerson Fittipaldi 8 4 15 DNF 1 DNF 12
11 Vlag van Duitsland Rolf Stommelen DNF DNF DNQ 5 DNQ 7 5 3 5 DNF 12 DNF 10
12 Vlag van Frankrijk Henri Pescarolo 7 DNF 3 6 8 5 DNF 6 14 DNF 7 8 9 8
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Graham Hill 6 4 5 DNF NC 10 6 DNF DNF NC DNF DNF 7
14 Vlag van Nieuw-Zeeland Bruce McLaren DNF 2 DNF 6
15 Vlag van Zweden Reine Wisell 3 NC 4
16 Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti DNF 3 DNF DNF DNF 4
17 Vlag van Italië Ignazio Giunti 4 14 7 DNF 3
18 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees DNFS DNF DNF 6 DNF 9 DNF DNF 5 DNF 8 3
19 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Miles 5 DNQ DNQ DNF 7 8 DNF DNF DNF DNF 2
20 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Oliver DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF 5 DNF NC DNF 7 2
21 Vlag van Frankrijk Johnny Servoz-Gavin DNF 5 DNQ 2
22 Vlag van Frankrijk François Cevert DNF 11 7 7 DNF 6 9 DNF DNF 1
23 Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Gethin DNF DNF 10 NC 6 14 DNF 1
24 Vlag van Verenigde Staten Dan Gurney DNF 6 DNF 1
25 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Bell DNF 6 1
26 Vlag van Zwitserland Jo Siffert 10 DNQ 8 7 DNF DNF DNF 8 9 DNF DNF 9 DNF 0
27 Vlag van Zweden Ronnie Peterson 7 NC 9 DNF 9 DNF DNF NC 11 0
28 Vlag van Italië Andrea de Adamich DNQ DNQ DNQ NC DNF DNQ 12 8 DNF DNQ 0
29 Vlag van Rhodesië John Love 8 0
30 Vlag van Canada George Eaton DNF DNQ DNQ DNF 12 DNF 11 DNF 10 DNF 0
31 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Peter de Klerk 11 0
32 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Dave Charlton 12 0
Vlag van Verenigd Koninkrijk Piers Courage DNF DNS NC DNF DNF 0
Vlag van Australië Tim Schenken DNF DNF NC DNF 0
Vlag van Verenigde Staten Pete Lovely DNQ DNQ NC DNQ 0
Vlag van Zwitserland Silvio Moser DNQ DNQ DNQ DNF DNQ 0
Vlag van Zweden Jo Bonnier DNQ DNF 0
Vlag van Verenigde Staten Gus Hutchison DNF 0
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Alex Soler-Roig DNQ DNQ 0
Vlag van Verenigde Staten Brian Redman DNQ 0
Vlag van Duitsland Hubert Hahne DNQ 0
Vlag van Italië Nanni Galli DNQ 0
Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Westbury DNQ 0
Pos. Coureur Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)
ZAF
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)
SPA
Vlag van Monaco
MON
Vlag van België
BEL
Vlag van Nederland
NED
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Canada
CAN
Vlag van Verenigde Staten
VST
Vlag van Mexico
MEX
Punten
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten behaald)
Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde

Klassement bij de constructeurs

Alleen het beste resultaat per Grand Prix telt mee voor het kampioenschap.

De zes beste resultaten van de eerste zeven wedstrijden en de vijf beste resultaten van de zes laatste wedstrijden tellen mee voor de eindstand. Bij "Punten" staan getelde kampioenschapspunten gevolgd door de totaal behaalde punten tussen haakjes.

Pos. Constructeur Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)
ZAF
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)
SPA
Vlag van Monaco
MON
Vlag van België
BEL
Vlag van Nederland
NED
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Canada
CAN
Vlag van Verenigde Staten
VST
Vlag van Mexico
MEX
Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Ford 5 4 1S DNF 1P 1 1P 1 15P WD NC 1 NC 59
2 Vlag van Italië Ferrari DNF DNF DNF 4 3S 14P 4 2PS 1S 1PS 1PS 4PS 1PS 52 (55)
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk March-Ford 3P 1 7P 2PS 2 2 5 7 8 2 3 5 4 48
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-Ford 1S DNFPS 2 5 11 3S 2S 5 3 5 DNF 10 DNF 35
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Ford DNF 2 4 6 4 3 3 10 4 6 7 3 35
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk BRM 9 DNF 6 1 10 12 DNF DNF 4 DNF 4 2 6 23
7 Vlag van Frankrijk Matra 4 DNF 3 3 5 5 DNF 6 5 3 7 8 5 23
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Surtees-Ford DNF 9 DNF DNF 5 6 8 3
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Alfa Romeo DNQ DNQ DNQ NC DNF DNQ 12 8 DNF DNQ 0
Vlag van Italië De Tomaso-Ford DNF DNS NC DNF DNF DNQ DNF DNF NC DNF 0
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tyrrell-Ford DNF DNF DNF 0
Vlag van Zwitserland Bellasi-Ford DNQ DNQ DNQ DNF DNQ 0
Pos. Constructeur Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)
ZAF
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)
SPA
Vlag van Monaco
MON
Vlag van België
BEL
Vlag van Nederland
NED
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Canada
CAN
Vlag van Verenigde Staten
VST
Vlag van Mexico
MEX
Punten
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten behaald)
Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde