Formule 1 in 1966

In dit artikel duiken we in de fascinerende wereld van Formule 1 in 1966. We zullen alle relevante aspecten van Formule 1 in 1966 verkennen, van de oorsprong tot de impact ervan op de hedendaagse samenleving, en de implicaties ervan op verschillende gebieden analyseren. Langs deze lijnen zullen we proberen het belang ervan te begrijpen en hoe het zich in de loop van de tijd heeft ontwikkeld, evenals de invloed ervan in verschillende culturen en contexten. Formule 1 in 1966 is een onderwerp van algemeen belang geworden en daarom is het essentieel om je te verdiepen in de betekenis ervan en alle dimensies eromheen. Ga met ons mee op deze reis door Formule 1 in 1966 en laten we samen alles ontdekken wat dit met zich meebrengt.

17e Formule 1-seizoen (1966)
Volgende: 1967
Vorige: 1965
Jack Brabham werd kampioen in zijn eigen auto
Algemene informatie
Races 9
Coureurs 32
Constructeurs 15
Verdedigend
kampioen
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jim Clark (coureurs)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus (constructeurs)
Eindstand coureurs
1e plaats Vlag van Australië Jack Brabham 42
(3e titel)
2e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees 28
3e plaats Vlag van Oostenrijk Jochen Rindt 22
Eindstand constructeurs
1e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham 42
(1e titel)
2e plaats Vlag van Italië Ferrari 31
3e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Cooper 30
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Het Formule 1-seizoen 1966 was het 17de FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 22 mei en eindigde op 23 oktober na negen races.

Jack Brabham werd voor de derde keer wereldkampioen, voor het eerst in zijn eigen wagen. In het seizoen 1966 werden voor het eerst de 3-liter motoren geïntroduceerd. Enkel Ferrari en Brabham waren terdege voorbereid en hadden een 3-liter motor bij de eerste race. Later in het seizoen introduceerde ook BRM een nieuwe H16 3-liter motor maar deze flopte.

De film Grand Prix werd dit seizoen opgenomen.

Kalender

GP nr. Ronde Grand Prix Circuit Plaats Datum
142
1 GP van Monaco Vlag van Monaco Circuit de Monaco Monte Carlo 22 mei
143
2 GP van België Vlag van België Circuit de Spa-Francorchamps Stavelot 12 juni
144
3 GP van Frankrijk Vlag van Frankrijk Circuit de Reims-Gueux Reims 3 juli
145
4 GP van Groot-Brittannië Vlag van Verenigd Koninkrijk Brands Hatch West Kingsdown 16 juli
146
5 GP van Nederland Vlag van Nederland Circuit Park Zandvoort Zandvoort 24 juli
147
6 GP van Duitsland Vlag van Duitsland Nürburgring Nordschleife Nürburg 7 augustus
148
7 GP van Italië Vlag van Italië Autodromo Nazionale Monza Monza 4 september
149
8 GP van de Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten Watkins Glen International Watkins Glen (New York) 2 oktober
150
9 GP van Mexico Vlag van Mexico Magdalena Mixhuca Circuit Mexico-Stad 23 oktober

Resultaten en klassement

Grands Prix

Ronde Grand Prix Poleposition Snelste ronde Winnende coureur Winnende constructeur Banden Verslag
1 Vlag van Monaco GP van Monaco Vlag van Verenigd Koninkrijk Jim Clark Vlag van Italië Lorenzo Bandini Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart Vlag van Verenigd Koninkrijk BRM D Verslag
2 Vlag van België GP van België Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees Vlag van Italië Ferrari D Verslag
3 Vlag van Frankrijk GP van Frankrijk Vlag van Italië Lorenzo Bandini Vlag van Italië Lorenzo Bandini Vlag van Australië Jack Brabham Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-Repco G Verslag
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk GP van Groot-Brittannië Vlag van Australië Jack Brabham Vlag van Australië Jack Brabham Vlag van Australië Jack Brabham Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-Repco G Verslag
5 Vlag van Nederland GP van Nederland Vlag van Australië Jack Brabham Vlag van Nieuw-Zeeland Denny Hulme Vlag van Australië Jack Brabham Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-Repco G Verslag
6 Vlag van Duitsland GP van Duitsland Vlag van Verenigd Koninkrijk Jim Clark Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees Vlag van Australië Jack Brabham Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-Repco G Verslag
7 Vlag van Italië GP van Italië Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Parkes Vlag van Italië Ludovico Scarfiotti Vlag van Italië Ludovico Scarfiotti Vlag van Italië Ferrari F Verslag
8 Vlag van Verenigde Staten GP van de Verenigde Staten Vlag van Australië Jack Brabham Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees Vlag van Verenigd Koninkrijk Jim Clark Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-BRM F Verslag
9 Vlag van Mexico GP van Mexico Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees Vlag van Verenigde Staten Richie Ginther Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees Vlag van Verenigd Koninkrijk Cooper-Maserati D Verslag

Puntentelling

Punten worden toegekend aan de top zes geklasseerde coureurs.

Positie 1e 2e 3e 4e 5e 6e
Punten 9 6 4 3 2 1

Klassement bij de coureurs

De vijf beste resultaten telden mee voor de eindstand, resultaten die tussen haakjes staan telden daarom niet mee voor het kampioenschap. Bij "Punten" staan de getelde kampioenschapspunten gevolgd door de totaal behaalde punten tussen haakjes.

Pos. Coureur Vlag van Monaco
MON
Vlag van België
BEL
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Nederland
NED
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Verenigde Staten
VST
Vlag van Mexico
MEX
Punten
1 Vlag van Australië Jack Brabham DNF (4) 1 1PS    1P 1 DNF DNFP 2 42 (45)
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees DNF 1PS    DNF DNF DNF 2S DNF 3S 1P 28
3 Vlag van Oostenrijk Jochen Rindt DNF 2 4 (5) DNF 3 4 2 DNF 22 (24)
4 Vlag van Nieuw-Zeeland Denny Hulme DNF DNF 3 2 DNFS DNF 3 DNF 3 18
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Graham Hill 3 DNF DNF 3 2 4 DNF DNF DNF 17
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jim Clark DNFP DNF DNS 4 3 DNFP DNF 1 DNF 16
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart 1 DNF DNF 4 5 DNF DNF DNF 14
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Parkes 2 DNF DNF 2P 12
9 Vlag van Italië Lorenzo Bandini 2S 3 NCPS    6 6 DNF DNF 12
10 Vlag van Italië Ludovico Scarfiotti DNF 1S 9
11 Vlag van Verenigde Staten Richie Ginther DNF 5 DNF DNF 4S 5
12 Vlag van Verenigde Staten Dan Gurney NC 5 DNF DNF 7 DNF DNF 5 4
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Spence DNF DNF DNF DNF 5 DNF 5 DNF DNS 4
14 Vlag van Verenigde Staten Bob Bondurant 4 DNF 9 DNF 7 DSQ DNF 3
15 Vlag van Zwitserland Jo Siffert DNF DNF DNF NC DNF DNF 4 DNF 3
16 Vlag van Nieuw-Zeeland Bruce McLaren DNF DNS 6 DNS 5 DNF 3
17 Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Arundell DNS DNF DNF DNF 8 8 6 7 1
18 Vlag van Zweden Jo Bonnier NC DNF NC DNF 7 DNF DNF NC 6 1
19 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Anderson DNF 7 NC DNF DNF 6 1
20 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Taylor 6 8 8 DNF 1
21 Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Irwin 7 0
22 Vlag van Verenigde Staten Ronnie Bucknum DNF 8 0
23 Vlag van Nieuw-Zeeland Chris Amon 8 DNQ 0
24 Vlag van Frankrijk Guy Ligier NC NC NC 10 9 DNS 0
25 Vlag van Italië Giacomo Russo 9 0
26 Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Lawrence 11 DNF 0
Vlag van Italië Giancarlo Baghetti NC 0
Vlag van Mexico Pedro Rodriguez DNF DNF1 DNF DNF 0
Vlag van Verenigd Koninkrijk Innes Ireland DNF DNF 0
Vlag van Verenigd Koninkrijk Trevor Taylor DNF 0
Vlag van Mexico Moisés Solana DNF 0
Vlag van Verenigde Staten Phil Hill DNS DNF DNQ 0
Vlag van Verenigd Koninkrijk Vic Wilson DNS 0
Coureurs die geen recht op Formula 1-punten hadden omdat ze met Formule 2-wagens deelnamen
Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Beltoise 8
Vlag van Duitsland Hubert Hahne 9
Vlag van Frankrijk Jo Schlesser 10
Vlag van Duitsland Hans Herrmann 11
Vlag van Verenigd Koninkrijk Piers Courage DNF
Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Rees DNF
Vlag van Duitsland Kurt Ahrens Jr. DNF
Vlag van België Jacky Ickx DNF
Vlag van Zwitserland Silvio Moser DNS
Vlag van Duitsland Gerhard Mitter DNS
Pos. Coureur Vlag van Monaco
MON
Vlag van België
BEL
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Nederland
NED
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Verenigde Staten
VST
Vlag van Mexico
MEX
Punten
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten behaald)
Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde

1 Formule 2-wagen

Klassement bij de constructeurs

Alleen de beste resultaat per constructeur per race telt mee voor het kampioenschap.

De vijf beste resultaten telden mee voor de eindstand, resultaten die tussen haakjes staan telden daarom niet mee voor het kampioenschap. Bij "Punten" staan de getelde kampioenschapspunten gevolgd door de totaal behaalde punten tussen haakjes.

Pos. Constructeur Vlag van Monaco
MON
Vlag van België
BEL
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Nederland
NED
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Verenigde Staten
VST
Vlag van Mexico
MEX
Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-Repco DNF (4) 1 1PS    1PS    1 (3) DNFP 2 42 (49)
2 Vlag van Italië Ferrari 2S 1PS    2PS    6 (6) 1PS    DNF 31 (32)
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cooper-Maserati NC 2 4 (5) 7 2S (4) 2S 1P 30 (35)
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk BRM 1 DNF DNF 3 2 4 7 DNF DNF 22
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-BRM DNF DNF DNF DNF 5 8 5 1 7 13
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Climax DNFP DNF DNF 4 3 DNFP 9 6 DNF 8
7 Vlag van Verenigde Staten Eagle-Climax NC 5 DNF DNF 7 DNQ DSQ 5 4
8 Vlag van Japan Honda DNF NC 4S 3
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Ford DNF DNF 5 DNF 2
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-Climax DNF DNF 7 7 DNF DNF 6 1
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Serenissama DNS 6 DNS 1
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-BRM DNF 6 8 8 DNF DNQ 1
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cooper-Ferrari 11 DNF 0
Vlag van Verenigde Staten Eagle-Weslake DNF DNF DNF 0
Vlag van Verenigd Koninkrijk Shannon-Climax DNF 0
Pos. Constructeur Vlag van Monaco
MON
Vlag van België
BEL
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Nederland
NED
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Verenigde Staten
VST
Vlag van Mexico
MEX
Punten
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten behaald)
Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde