Kompania graniczna KOP „Kalety”
Temat Kompania graniczna KOP „Kalety” to temat, który przez lata budził zainteresowanie i debatę. Od samego początku Kompania graniczna KOP „Kalety” przyciąga uwagę osób w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Wraz z ewolucją społeczeństwa ewoluowało znaczenie i znaczenie Kompania graniczna KOP „Kalety”. W tym artykule zbadamy historię, wpływ i przyszłe implikacje Kompania graniczna KOP „Kalety”, oferując kompleksowy i zrównoważony pogląd, który pozwala czytelnikom lepiej zrozumieć jego znaczenie w dzisiejszym świecie.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Rozformowanie | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość | |
Kompania graniczna KOP „Kalety” – pododdział graniczny Korpusu Ochrony Pogranicza pełniący służbę ochronną na granicy polsko-litewskiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Na podstawie rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych nr 1099 ze stycznia 1926, w trzecim etapie organizacji Korpusu Ochrony Pogranicza, sformowano 23 batalion graniczny , a w jego składzie 3 kompanię graniczną KOP. W listopadzie 1936 kompania etatowo liczyła 2 oficerów, 9 podoficerów, 5 nadterminowych i 82 żołnierzy służby zasadniczej W 1939 3 kompania graniczna KOP „Kalety” podlegała dowódcy batalionu KOP „Sejny”.
Służba graniczna
Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej i tyłowej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi. Miejscowość, w którym stacjonowała kompania graniczna, posiadała status garnizonu Korpusu Ochrony Pogranicza.
3 kompania graniczna „Kalety” w 1934 ochraniała odcinek granicy państwowej szerokości 45 kilometrów 650 metrów.
Sąsiednie kompanie graniczne:
- 2 kompania graniczna KOP „Hołny Wolmera” ⇔ 1 kompania graniczna KOP „Druskienniki” – 1928 i w 1938
Struktura organizacyjna
- strażnica KOP „Budwieć”
- strażnica KOP „Stanowisko”
- strażnica KOP „Jelinki”
- strażnica KOP „Kodź”
- strażnica KOP „Studzianka”
- strażnica KOP „Cotta 111”
- strażnica KOP „Igorka”
Strażnice kompanii w latach 1932 – 1939
- strażnica KOP „Stanowisko”
- strażnica KOP „Jalinki”
- strażnica KOP „Studzianka”
- strażnica KOP „Cotta”
- strażnica KOP „Igorka”
Dowódcy kompanii
- kpt. Eugeniusz Ratyński
- kpt. Antoni Kwiatkowski
Uwagi
- ↑ wieś Kalety, gmina Giby, powiat suwalski, województwo białostockie.
- ↑ Wykaz stanów etatowych oficerów, podoficerów i żołnierzy KOP przesłanych przez ppłk. dypl. Franciszka Węgrzyna ze sztabu KOP do I oficera do zleceń GISZ płk. dypl. Kazimierza Glabisza.
- ↑ W komunikatach dyslokacyjnych występuje jako Cołta .
- ↑ W komunikatach dyslokacyjnych występuje jako Jelinki.
- ↑ Antoni Kwiatkowski, ur. 1902, kpt. piech., w KOP od 1936 roku. Do mobilizacji dowódca 3 kompanii granicznej „Kalety” baonu KOP „Sejny”. We wrześniu 1939 roku na dotychczas zajmowanym stanowisku. 24 września 1939 wraz z resztkami baonu przeszedł granicę z Litwą. Internowany na Litwie.
Przypisy
- ↑ Prochwicz i 3/1994 ↓, s. 152.
- ↑ Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 364.
- ↑ a b Szubański 2000 ↓, s. 88.
- ↑ Falkiewicz 1925 ↓, s. 3-4.
- ↑ Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 312-314.
- ↑ Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 289.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 11/1928.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 81/1938.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓.
- ↑ Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 7/1932.
- ↑ Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 52/1934.
- ↑ Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 729.
Bibliografia
- Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. .
- Marek Jabłonowski, Włodzimierz Jankowski, Bogusław Polak, Jerzy Prochwicz: O niepodległą i granice. Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Wybór dokumentów. WarszawaPułtusk: Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku. Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, 2001. ISBN 8388067488.
- Jerzy Prochwicz. Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny, Część I. Powstanie i przemiany organizacyjne KOP do 1939 r. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (149), 1994. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182.
- Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP-u. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (184), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
- Komunikaty dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza z lat 1927 (z uzupełnieniami i poprawkami), 1928, 1932, 1934 (z uzupełnieniami i poprawkami) i 1938 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.