Strażnica KOP „Maleszewo”

W dzisiejszym świecie Strażnica KOP „Maleszewo” to temat, który budzi duże zainteresowanie i debatę. Wraz z postępem technologii i zmianami w stylu życia, Strażnica KOP „Maleszewo” stał się istotną kwestią, która ma wpływ na społeczeństwo jako całość. Z różnych perspektyw i badań przeanalizowano Strażnica KOP „Maleszewo” i zaproponowano różne rozwiązania tego problemu. W tym artykule zagłębimy się w najważniejsze aspekty związane z Strażnica KOP „Maleszewo”, badając jego przyczyny, konsekwencje i możliwe rozwiązania. Dodatkowo zbadamy znaczenie Strażnica KOP „Maleszewo” w różnych kontekstach, od poziomu osobistego po wpływ globalny.

Strażnica KOP „Maleszewo”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1925

Rozformowanie

1939

Organizacja
Dyslokacja

Maleszewo Wielkie

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Podległość

Kompania graniczna KOP „Olhomel”

Rozmieszczenie batalionu KOP „Dawidgródek” w 1931

Strażnica KOP „Maleszewo” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.

Geneza

Do czasu zakończenia wojny polsko-bolszewickiej, czyli do jesieni 1920, wschodnią granicę państwa polskiego wyznaczała linia frontu. Dopiero zarządzeniem z 6 listopada 1920 utworzono Kordon Graniczny Ministerstwa Spraw Wojskowych. W połowie stycznia 1921 zmodyfikowano formę ochrony granicy i rozpoczęto organizowanie Kordonu Granicznego Naczelnego Dowództwa WP. Obsadzony on miał być przez żandarmerię polową i oddziały wojskowe. Latem 1921 ochronę granicy wschodniej postanowiło powierzyć Batalionom Celnym. W Łachwie rozmieszczono dowództwo i pododdziały sztabowe 1 batalionu celnego, a jej 3 kompania stacjonowała w Maleszewie. W drugiej połowie 1922 przeprowadzono kolejną reorganizację organów strzegących granicy wschodniej. 1 września 1922 bataliony celne przemianowano na bataliony Straży Granicznej. Już w następnym roku zlikwidowano Straż Graniczną, a z dniem 1 lipca 1923 pełnienie służby granicznej na wschodnich rubieżach powierzono Policji Państwowej. W sierpniu 1924 podjęto uchwałę o powołaniu Korpusu Ochrony Pogranicza – formacji zorganizowanej na wzór wojskowy, a będącej etacie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.

Formowanie i zmiany organizacyjne

W 1925, w składzie 5 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 17 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 14 strażnic. Strażnica KOP „Maleszewo” w latach 1928 – 1939 funkcjonowała w strukturze organizacyjnej 1 kompanii granicznej KOP „Olhomel”. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej.

W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku popolicyjnym. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła droga polna długości 5 km. W wyniku realizacji drugiej fazy reorganizacji KOP, latem 1937, budynki likwidowanej strażnicy „Dubok” nakazano rozebrać, a materiał wykorzystać do budowy strażnicy „Malaszewo”.

Służba graniczna

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi.

Strażnica KOP „Maleszewo” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 5 kilometrów od słupa granicznego nr 1144 do 1149, a w 1938 pododcinek szerokości 4 kilometrów 700 metrów od słupa granicznego nr 1143 do 1148.

Sąsiednie strażnice:

Uwagi

Przypisy

Bibliografia