Strażnica KOP „Suła”
W tym artykule zostanie poruszony temat Strażnica KOP „Suła”, który w ostatnich latach zyskał duże znaczenie. Strażnica KOP „Suła” to temat, który wzbudził zainteresowanie ekspertów i ogółu społeczeństwa, ze względu na jego wpływ na różne obszary społeczeństwa. W tym artykule omówione zostaną różne aspekty związane z Strażnica KOP „Suła”, od jego powstania po dzisiejszą ewolucję. Przeanalizowany zostanie wpływ, jaki Strażnica KOP „Suła” wywarł na różne sektory, a także przyszłe perspektywy związane z tym tematem. Ponadto zaprezentowane zostaną różne stanowiska i perspektywy ekspertów w tej dziedzinie, w celu przedstawienia szerokiej i pełnej wizji Strażnica KOP „Suła”.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość | |
Strażnica KOP „Suła” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
W 1924, w składzie 2 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 8 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 13 strażnic. Strażnica KOP „Suła” w latach 1928 – 1932 znajdowała się w strukturze 3 kompanii KOP „Stasiewszczyzna”. Strażnica „Suła” zlikwidowana została z dniem 1 grudnia 1934, a jej odcinek rozdysponowany został pomiędzy sąsiednie strażnice. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej. W 1930 strażnicy nadano imię mjr. Waleriana Łukasińskiego.
W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku prywatnym.
Służba graniczna
Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza.
Strażnica KOP „Suła” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 3 kilometrów 510 metrów od słupa granicznego nr 713 do 718.
Sąsiednie strażnice:
- Strażnica KOP „Basmany” ⇔ Strażnica KOP „Morozowicze” - 1928, 1929, 1931, 1932
Uwagi
- ↑ folwark Suła, gmina Rubieżewicze, powiat stołpecki, województwo nowogródzkie
Przypisy
- ↑ Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 5/1928.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 8/1928.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 8/1929.
- ↑ a b Szkice dyslokacyjne ↓.
- ↑ a b c d Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 23/1932.
- ↑ a b Głowiński 2018 ↓, s. 84.
- ↑ Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 62/1934.
- ↑ a b Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 32.
- ↑ Falkiewicz 1925 ↓, s. 3-4.
Bibliografia
- Tomasz Głowiński: Pułk KOP „Wołożyn” i chroniona przezeń granica (1929–1939). W: Artur Ochał, Michał Ruczyński, Paweł Skubisz: U polskich stali granic. W 90. rocznicę utworzenia Korpusu Ochrony Pogranicza. Szczecin: Instytut Pamięci Narodowej, 2018. ISBN 978-83-8098-528-5.
- Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 83-900217-9-4.
- Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. .
- Komunikaty dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza z lat 1927 (z uzupełnieniami i poprawkami), 1928, 1932, 1934 (z uzupełnieniami i poprawkami) i 1938 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Szkice dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza i podległych jednostek w latach 1927-1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.