Strażnica KOP „Zahacie”
W dzisiejszym świecie Strażnica KOP „Zahacie” stał się tematem szerokiego zainteresowania i debaty. Od momentu powstania Strażnica KOP „Zahacie” przyciąga uwagę zarówno ekspertów, jak i fanów, generując różnorodne opinie i stanowiska. Jego wpływ był odczuwalny w wielu aspektach społeczeństwa, od sfery politycznej po kulturę, a jego znaczenie stale ewoluuje. W tym artykule zbadamy różne aspekty Strażnica KOP „Zahacie”, jego historię, wpływ i prognozy na przyszłość, aby dokładnie zrozumieć to zjawisko i jego wpływ dzisiaj.
 Dowódca KOP na strażnicy „Zachacie” (około 1927) | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Rozformowanie |
1939 |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość | |
Strażnica KOP „Zahacie” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
W 1924 w składzie 3 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 5 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 13 strażnic. Strażnica KOP „Zahacie” w latach 1928 – 1939 znajdowała się w strukturze 3 kompanii KOP „Prozoroki” batalionu KOP „Podświle”. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej.
W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku popolicyjnym. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła kolej do stacji Zahacie i droga polna długości 1 km.
Służba graniczna
Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza.
Strażnica KOP „Zahacie” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 6 kilometrów 250 metrów od słupa granicznego nr 167 do 181, a w 1938 pododcinek szerokości 7 kilometrów 650 metrów od słupa granicznego nr 167 do 183.
Wydarzenia:
- W meldunku sytuacyjnym z 29 stycznia 1925 napisano: Strażnica zatrzymała mieszkańca miejscowości Witebska, który zeznał, że przekroczył granicę, ponieważ chciał się porozumieć ze znajomymi z Rosji. Dochodzenie w toku.
- W meldunku sytuacyjnym KOP za okres od 1 do 10 października 1928 odnotowano: Pododcinek Polewacze (!). Przez stację Zahacie przejechało do Polski 5 pociągów. Do Rosji sowieckiej przepuszczono 6 pociągów.
Sąsiednie strażnice:
- strażnica KOP „Łozy” ⇔ strażnica KOP „Folwark Zachacie” – 1928, 1929
- strażnica KOP „Parczyńszczyzna” ⇔ strażnica KOP „Stelmachowo Wielkie” – 1931, 1932, 1934, 1938
Walki w 1939
17 września 1939 odcinek 2 kompanii kpt. Antoniego Przybylskiego został zaatakowany przez jednostki 5 Dywizji Strzeleckiej płk. Kuźmy Galickiego i pododdziały 22 Wietrińskiej komendantury pogranicznej NKWD. Sowieci zniszczyli wszystkie strażnice i zlikwidowali większą część ich załóg. Przy zdobywaniu strażnicy „Zahacie” poległo dwóch Polaków, jeden został ranny, ponadto 11 żołnierzy i policjant dostało się do niewoli.
Uwagi
- ↑ stacja kolejowa Zahacie, gmina Prozoroki, powiat dziśnieński, województwo wileńskie
Przypisy
- ↑ Meldunki sytuacyjne KOP ↓, s. 5/1928.
- ↑ a b Meldunki sytuacyjne KOP ↓, s. 8/1928.
- ↑ a b Meldunki sytuacyjne KOP ↓, s. 10/1929.
- ↑ a b Szkice dyslokacyjne ↓.
- ↑ a b c Meldunki sytuacyjne KOP ↓, s. 14/1932.
- ↑ a b Meldunki sytuacyjne KOP ↓, s. 54/1934.
- ↑ a b c d Meldunki sytuacyjne KOP ↓, s. 83/1938.
- ↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 305.
- ↑ Szubański 2000 ↓, s. 88.
- ↑ Falkiewicz 1925 ↓, s. 3-4.
- ↑ Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 32.
- ↑ Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 14/1932.
- ↑ Meldunki sytuacyjne KOP ↓, nr 18/1925.
- ↑ Meldunki sytuacyjne KOP ↓, s. 33/1928.
- ↑ Cygan 2006 ↓, s. 93.
Bibliografia
- Wiktor Krzysztof Cygan: Kresy we krwi. Obrona północno-wschodniej Polski we wrześniu 1939. Warszawa: Espadon Publishing, 2006. ISBN 978-83-60786-00-0.
- Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. .
- Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
- Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 83-900217-9-4.
- Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP-u. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (184), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
- Komunikaty dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza z lat 1927 (z uzupełnieniami i poprawkami), 1928, 1932, 1934 (z uzupełnieniami i poprawkami) i 1938 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Szkice dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza i podległych jednostek w latach 1927-1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Meldunki sytuacyjne dowództwa Korpusu Ochrony Pogranicza → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.